به گزارش ایرنا، بیست و چهارمین ماه‌نشست «در آستانه» جمعه- هشتم دی ماه- با رقابت برترین‌های پنج دوره قبل در دو بخش ترانه و خوانندگی پاپ این ماه‌نشست به همت موسسه حقوقی فاروس، تقدیر از برترین‌ها و تجلیل از استاد ارسلان کامکار آهنگساز، نوازنده سازهای بربط، ویولن و از اعضای گروه کامکارها در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
در این مراسم در بخش ترانه، سید علیرضا ذوالفقاری از خراسان جنوبی، سوسن صدیقی از بابل، امید محمودی از تهران، میثم مزروعی از اصفهان آثار خود را ارائه کردند.
محمد کیانی مجد از فیروزکوه جزو ترانه‌سراهای برتر این مراسم بود اما وی بر اثر سانحه تصادف درگذشت و در این مراسم به احترام وی یک دقیقه سکوت اعلام شد.
در نهایت داوران اثر سید علیرضا ذوالفقاری را به عنوان برترین ترانه‌سرا انتخاب کردند. سعید کریمی، قادر دلاورنژاد و مجید افشاری داوری این بخش را برعهده داشتند.
در ادامه این مراسم، حسین رضا اسدی اثر فولکلور را اجرا کرد.
تجلیل از ارسلان کامکار
همچنین در این برنامه، آیین تجلیل از استاد ارسلان کامکار آهنگساز، نوازنده سازهای بربط، ویولن و از اعضای گروه کامکارها نیز برگزار شد.
در این بخش هوشنگ کامکار، بیژن بیژنی، رضا عالمی، علی جعفری پویان، یونس شکرخواه، محمدرضا چراغعلی، نیما زاهدی، شهرام صارمی و احمد محمدی سهروردی برای تقدیر از استاد کامکار روی سن آمدند.
هوشنگ کامکار آهنگساز و عضو شورای عالی خانه موسیقی در این آیین اظهارداشت: شرایط موسیقی امروز گریه‌آور است و می‌خواستم مجلس عزای عمومی برای موسیقی ایران بگیرم. در این شرایط قدردانی از هنرمندان زنده ارزنده است. من نباید درباره ارسلان حرف بزنم اما او یک عیب خوب دارد و خود بزرگ‌بین نیست.
وی گفت: ارسلان با رهبران خوبی در ارکستر سمفونیک کار کرده و در گروه کامکارها نقشی مهمی داشته است. سالیان بسیاری است که ارسلان تدریس می‌کند، شاگردان بسیاری در نوازندگی ویولن دارد و به من در اجرای کارهایم کمک کرده است. ارکستر سمفونیک به جای اینکه به جوانان آهنگساز برسد، چیزهایی را اجرا می‌کند که فایده‌ای ندارد. باید بخشی از کارهای ارکستر کلاسیک اجرا شود و الباقی اجراها به آثار جوانان برسد.
بیژن بیژنی خواننده و خوشنویس نیز بیان کرد: یکی از خجستگی‌های موسیقاییم آشنایی با خانواده کامکارها است که سال ۱۳۶۷ با عنوان «افسانه سرزمین پدری‌ام» رخ داد و ارسلان کامکار آهنگسازی این آلبوم را برعهده داشت. آلبوم «گل به دامن» را نیز با تنظیم ارسلان کامکار در کارنامه‌ام دارم که مورد توجه علاقه‌مندان موسیقی قرار گرفت.
بیژنی با ذکر خاطره‌ای گفت: آغاز باشکوهی برای من بود، «شوریده دل» را زمزمه می‌کردم و روز ضبط بی‌تابانه برای اجرای این قطعه به استودیو رفتم. امیدوارم فرصت جدیدی دست دهد تا فعالیت جدیدی داشته باشیم و از خانواده کامکار تشکر می‌کنم.
ارسلان کامکار با اخلاق و فروتن است
رضا عالمی موسیقیدان، آهنگساز و نوازنده ویولن نیز در این آیین بیان کرد: ۴۰ سال است ارسلان کامکار را می‌شناسم؛ با اخلاق و فروتن و کاربلد است. خانواده کامکارها را همه می‌شناسند. چند وقت پیش از ویل دورانت چیزی خواندم که نوشته بود در جوانی فکر می‌کردم خیلی می‌دانم اما در دوران کهولت فهمیدم چیزی نمی‌دانم.
یونس شکرخواه روزنامه‌نگار و استاد علوم ارتباطات اظهارداشت: در خانواده کامکارها موضوع فراتر از هنر است. ادبیات غنی موسیقی محصول این خانواده است و این گروه خدمت بزرگی به موسیقی محلی داشتند. این خانواده فرامتن هستند و در موسیقی در کنار بزرگان حضور پررنگی داشتند.
محمدرضا چراغعلی موسیقیدان، آهنگساز و تنظیم‌کننده نیز گفت: دو ویژگی استاد ارسلان کامکار، تواضع و فروتنی است. امیدوارم انتهای هنرمند بودن، انسان بودن باشد.
نیما زاهدی نوازنده ویولن نیز با اشاره به جایگاه ارسلان کامکار اظهارداشت: در شرایطی که تنگ نظری‌ها موجب می‌شود نسل جوان خیلی دیده نشود، ارسلان کامکار ما را تشویق می‌کرد و ما مدیون همین تشویق‌ها هستیم.
خانواده کامکار یک کشور هستند
احمد محمدی سهروردی حقوقدان نیز گفت: عرفا معتقدند موسیقی آواز کائنات است. خانواده کامکار یک خانواده نیست، یک کشور هستند. موسیقی به جامعه نشاط می‌دهد و قدرت ساماندهی دارد و هر ملتی که نشاط و امید داشته باشند و پایدار می‌ماند.
علی جعفری پویان نوازنده و مدرس ویولن نیز اظهارداشت: امروز تجلیل نیست و یک خسته نباشید هنری به بهانه زادروز ارسلان کامکار است. همه به توانایی‌های این هنرمند آگاه هستیم. آهنگسازی وی با موسیقی فیلم «مادر» آغاز شد و سینما قدر ارسلان کامکار را ندانست. سه سولوی درجه یک در سینمای ایران زد که شامل موسیقی «قارچ سمی»، «میم مثل مادر» و «کیف انگلیسی» می‌شد.
شهرام صارمی آهنگساز، نوازنده کمانچه بیان کرد: امیدوارم ارسلان کامکار خسته نشود و کار کند. نهاد خانواده بودن بین کامکارها مهم است و همیشه باهم بودند. افتخار شاگردی هوشنگ کامکار را داشتم و از آموزه‌های اردشیر کامکار بهره بردم. امیدوارم شرایط به گونه‌ای باشد که پویایی و اعتلای این هنر را بیشتر شاهد باشیم.
ارسلان کامکار نیز با تقدیر از همسرش اظهارداشت: خیلی چیزها را می‌خواستم بگویم اما اعتراض اثری ندارد. ۳۵ سال است برای ارکستر سمفونیک تلاش می‌کنیم که به آن توجه شود و نسل جدید حمایت شود اما دیدیم فایده ندارد. آنچنان که باید برای هنرمندان ارزش قائل نمی‌شوند. آخرین کارم اپرای رابعه براساس متن مسعود یحیویی است.
کامکار گفت: دوستان با دستمزد اندک کنارم ایستادند، با هزینه شخصی این اثر را ساختم و این همه زحمت کشیدم. تصور می‌کردم این اُپرا اجازه اجرا پیدا می‌کند. از من خواستند شخصیت زن را مرد بخواند و با توجه به اینکه اهل اجرای خارج نیستم، آرزوی اجرای این اُپرا با من مانده است. باید هنرمندان از یکدیگر خبر داشته باشند. هوای هم را نداریم.
در ادامه تندیس یادبود کانون زمستان به ارسلان کامکار اهدا شد. همچنین کامکار شمع تولد ۶۳ سالگی خود را خاموش کرد.
در ادامه این مراسم برگزیدگان بخش موسیقی پاپ از میان محمد اصفهانی، محمد طاها پروا، علی خوش سیرت، افشین سراییان، مهدی سروری و مهدی عزیزی انتخاب و در نهایت علی خوش سیرت برگزیده این بخش شد.
اجرای حمید غلامعلی و مهدی یغمایی از دیگر بخش‌های این برنامه بود.
نظر شما