به گزارش ایرنا، واقعه خونین ۱۲ دی سال ۱۳۵۷ گالیکش با تقدیم هفت شهید برای آبیاری نهال نهضت حضرت امام خمینی (ره) یکی از رویدادهای ماندگار تاریخ انقلاب اسلامی در گلستان و سند شرافت و ایستادگی اهالی این دیار در رویارویی با ماموران رژیم ستمشاهی پهلوی است.
اوج فعالیتهای انقلابی شرق استان گلستان با محوریت گنبدکاووس و گالیکش از سال ۱۳۵۲ شکل گرفت. بعد از فوت آیت الله سیدمحمود شاهرودی مرجع بزرگ شیعیان، با توصیه علمای گالیکش و گنبدکاووس مردم این شهرستانها مقلد امام خمینی(ره) شدند و پس از آن جوانان، اعلامیه و نوار سخنرانی امام خمینی (ره) در افشاگری ظلم رژیم شاهنشاهی، اهداف انقلاب اسلامی در حمایت از مظلومان جهان و کوتاه کردن دست ایادی استکبار را در منطقه پخش میکردند.
جوانان گنبدکاووس که با حرکت در مکتب امام خمینی(ره) مبارزه با ظلمهای رژیم شاهنشاهی را وظیفه خود میدانستند به گفته شاهدان عینی با شنیدن شایعه حمله چماق بهدستان مزدور ساواک به مردم گالیکش با کامیون، مینیبوس، اتوبوس و خودروهای شخصی خود را به این شهر رساندند و نتیجه حضور آنان شکلگیری یک واقعه خونبار و ماندگار در تاریخ ایران بود.
روایتگری شاهد عینی گنبدی واقعه ۱۲ دی
محمد قاسمزاده یکی از شاهدان عینی این واقعه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا بیان کرد: ۱۲ دی سال ۱۳۵۷ در صف نفت بودم که با شنیدن حمله عدهای از اراذل و اوباش به زن و بچه مردم گالیکش، به همراه چند نفر از جوانان خود را از گنبدکاووس با یک دستگاه خاور به این شهر رساندیم.
وی افزود: به محض حضور در گالیکش با سردادن شعار «به کوری چشم شاه زمستان هم بهار است» به سمت پمپ بنزین حرکت کردیم که ناگهان از داخل پنبهزارها به طرف ما تیراندازی شد و همگی سواره و پیاده به سمت خروجی شهر رفتیم اما متوجه شدیم نیروهای ژاندارمری با نصب تابلوی «ایست» جلوی خروج ماشینها را گرفتند. تا بتوانیم موقعیت را درک کنیم ما را به رگبار بستند.
وی ادامه داد: تعدادی از سربازان ژاندارمری خود را به خودروها رسانده و به سرنشینان میگفتند «قبل از اینکه کشته شوید فرار کنید» اما ما برای فرار به گالیکش نرفته بودیم. ایستادیم و نتیجه آن هم شهادت چند نفر از دوستانم بود.
قاسم زاده گفت: چهلم شهدای حادثه ۱۲ دی گالیکش با پیروزی انقلاب اسلامی مصادف شد و با وجود غم عمیق نسبت به شهادت و مجروحیت مظلومانه دوستان، این پیروزی که ثمره جانفشانی جوانان غیور ایران بود برای خانوادههای سوگوار تسکیندهنده بود.
وی افزود: جوانان این نسل باید بدانند که جوانان انقلابی آن دوران برای دفاع از ارزشهای دینی و انقلابی خود و ایستادگی مقابل ظلم در واقعه ۱۲ دی جانشان را از دست دادند و عده زیادی هم مجروح شدند لذا از مسوولان میخواهیم برای ثبت این واقعه به عنوان سند شرافت مردم شرق استان گلستان تلاش کنند.
روایتگری یکی از مجروحان گنبدی حادثه ۱۲ دی گالیکش
علیاصغر عباسی از شاهدان عینی و مجروحان واقعه ۱۲ دی گفت: مسجد صاحب زمان(عج) محله ترک آباد گنبدکاووس پاتوق جوانان انقلابی آن دوران برای تکثیر نوارهای سخنرانی امام خمینی(ره)، چاپ و توزیع اعلامیه و برنامهریزی برای برپایی تجمع و راهپیمایی ضد شاهنشاهی بود و ماشینها را هنگام ورود و خروج از این محله نگه داشته و از آنان میخواستیم شعار «مرگ بر شاه» سر دهند.
وی افزود: شبها در خیابان شعار مینوشتیم و با دعوت روحانی از سایر شهرها برنامه سخنرانی ضد شاه را در مسجد محل برپا میکردیم. تظاهرات ۹ آبان از جلوی دانشگاه تا استادیوم طالقانی از جمله اقدامات شاخص جوانان انقلابی گنبدکاووس محسوب میشد.
وی ادامه داد: ساواک و مسوولان گنبدکاووس که از دست اقدامات انقلابی جوانان محله ترک آباد خسته شده بودند تله چماق به دستان را در گالیکش به راه انداختند تا انقلابیون گنبدی به ویژه جوانان این محله را که برای کمک به مردم این شهر میروند در جاده خروجی به رگبار ببندند.
عباسی گفت: حدود هزار نفر از جوانان گنبدکاووس برای کمک به مردم گالیکش با اتوبوس، مینی بوس، کامیون و خودروهای شخصی به طرف این شهر حرکت کردند اما زمانی که رسیدیم متوجه شدیم چماق به دستان به سمت کوه فرار کردند برای همین تصمیم به انجام تظاهرات تا پمپ بنزین گرفتیم و حاج آقا ابراهیمی و حاج آقا موسوی ۲ روحانی مبارز گنبد و گالیکش برای حاضران سخنرانی کردند و گفتند با توجه به اینکه چماق به دستان از شهر خارج شدند بهتر است مردم راهی خانه شوند.
وی افزود: من هم به همراه دوستان دیگر سوار مینی بوس به سمت گنبدکاووس حرکت کردیم اما متوجه شدیم ماموران ژاندارمری و ساواک تمام ورودی و خروجیهای گالیکش را بسته و جلوی ماشینها را گرفتند و یک لحظه دیدم که حاج آقا ابراهیمی را جلوی پاسگاه کتک میزنند.
وی ادامه داد: خون مردم با مشاهده این صحنه به جوش آمده و از خودروهای خود پیاده شدند که در همین حین ماموران ژاندارمری و ساواک آنان را به رگبار بستند و من هم که آن زمان ۱۶ سال داشتم در مینی بوس خشکم زده بود و احساس میکردم یک فیلم اکشن در حال پخش است از گلولهها بی نصیب نمانده و دچار مجروحیت شدم.
عباسی گفت: مردم انقلابی گنبدکاووس که برای کمک به گالیکش رفته بودند مسلح نبودند و ماموران ژاندارمری و ساواک در مدت زمان ۱۰ دقیقه هفت نفر از حاضران را به شهادت رساندند و حدود ۳۰ نفر را هم زخمی کردند.
وی افزود: پیکر شهدا مقابل پاسگاه به صف شد و من را هم به دلیل شدت خونریزی در کنار پیکر شهدا قرار دادند و در نهایت با وساطت مردم رییس پاسگاه اجازه جابجایی شهدا و مجروحان را داد و مردم من و چند مجروح دیگر را با کامیون به بیمارستان گنبدکاووس انتقال دادند.
وی بیان کرد: سرمای هوا و درد وحشتناک گلولهها شرایط را برایم سخت کرده بود و هیچ امیدی به زنده ماندن نداشتم و برای احساس گرما در کامیون خود را به پیکر شهید فرقانی چسبانده بودم و هنگام حضور در بیمارستان هم همگی ما را به سردخانه انتقال دادند تا اینکه یک پزشک با گرفتن نبض متوجه زنده ماندنم شد و دستور تزریق خون و انتقالم به اتاق عمل را داد.
عباسی افزود: دکترها هنگام عمل به دلیل وجود گلوله در نقاط حساس و احتمال آسیب به عصب به غیر از ۲ گلوله در ناحیه کمر و دست، موفق شدند ۶ گلوله دیگر را خارج کنند و بعد از چند ساعت که در حالت کما قرار داشتم به زندگی برگشتم.
وی گفت: دشمنان از طریق ماهواره و فضای مجازی تسخیر ذهن و اندیشه جوانان ما را نشانه گرفتند و سعی دارند آنان را از ارزشهای انقلاب اسلامی دور کنند لذا میطلبد مردم و مسوولان برای تبیین جایگاه والای شهدا و تاثیر ایثارگری آنان در پیشرفت کشور در عرصههای مختلف میان نسل امروز تلاش کنند.
روایتگری مبارز انقلابی گالیکشی از تلاش جوانان منطقه
غلامحسین سبحانی یکی از مبارزان انقلابی گالیکش و از شاهدان عینی واقعه ۱۲ دی گفت: مردم گالیکش به همراه اهالی گنبدکاووس با فعالیت پرشور روحانیت مبارز از جمله حاج آقا موسوی و حاج آقا سبحانی از سال ۱۳۵۲ به شکل جدی فعالیتهای ضدحکومتی خود را آغاز کردند.
وی با اشاره به تلاش رژیم طاغوت در سرکوب اعتراضات مردمی، گفت: عدهای از مزدوران رژیم با حمایت ژاندارمری برای ساکت کردن موج مردمی شکل گرفته علیه نظام فاسد شاهنشاهی هر روز در داخل شهر تظاهرت کرده و شعار «جاوید شاه» سر میدادند و با قلدری و رجزخوانی برای مردم رعب و وحشت ایجاد میکردند. آنان پرچمهای «نصر من الله و فتح قریب» نصب شده در عزای شهدای تبریز بر سر در مغازهها و خانهها را پاره میکردند و با شکستن شیشه ماشینها و مغازهها سعی داشتند مردم انقلابی را از حضور در خیابانها بترسانند.
وی افزود: ۱۲ دی شایعه فعالیت گستردهتر این افراد در شهر بخش شد و جمعیت زیادی از مردم برای کسب تکلیف در برخورد با آنان در مقابل مسجد جامع گالیکش جمع شدند و جوانان انقلابی گنبدکاووس هم همزمان با آگاهی از این مساله با چندین خودرو سواری، مینیبوس و کامیون به جمع حاضران در مسجد جامع پیوستند.
این مبارز انقلابی اضافه کرد: حاج آقا موسوی با حضور در جمع مردم خواستار مقاومت آنان در مقابل این چماق به دستان شد و پس از آن تظاهرات از مقابل مسجد جامع به سمت پمپ بنزین آغاز شد اما با تاریک شدن هوا حاج آقا موسوی به دلیل وجود پنبهزارها در اطراف جاده و نگرانی از تیراندازی مزدوران رژیم از آنان خواست به خانههای خود بازگردند.
سبحانی اظهار کرد: مردم متفرق شدند و من هم همراه چند نفر از دوستان خود در کنار خیابان بودیم که صدای رگبار را از پاسگاه شنیدیم و در حال حرکت به آن سمت بودیم که یکی از اهالی گنبدکاووس که در گالیکش مغازه داشت را با دست مجروح دیدیم که به سرعت به سمت داخل شهر در حرکت بود که به ما گفت «ماموران ژاندارمری و ساواک به سمت خودروهای جوانان انقلابی گنبدکاووس در حال بازگشت تیراندازی کردند».
وی افزود: مردم گالیکش با اطلاع از این موضوع به محل حادثه رفتند و با توجه به بستن جاده اصلی توسط ماموران، مجروحان را از طریق جاده فرعی به بیمارستان محمدی (شهدای ۱۲ دی) گنبدکاووس انتقال دادند و شاهد حضور تعداد زیادی از مردم همراه با مجروحان و پیکر شهدا در این بیمارستان بودیم.
سبحانی گفت: مردم گالیکش و گنبدکاووس هیچگاه حادثه ۱۲ دی سال ۱۳۵۷ را فراموش نکردند و تا لحظه پیروزی انقلاب پرشورتر از گذشته در میدان حاضر بودند و هم اینک هم با گذشت بیش از ۴۰ سال از آن دوران همواره به فرزندان خود یاد میدهیم یاد و خاطره شهدای این حادثه را زنده نگهدارند.
جوانان گنبدی برای دفاع از مردم بیگناه از زن و بچه خود نیز گذشتند
عظمت منصوری همسر شهید نریمان نظری از شهدای ۱۲ دی گالیکش هم گفت: غروب ۱۲ دی خبر آوردند که در گالیکش مزدوران و چماق به دستان به مردم حمله کردند و درگیری شدیدی پیش آمده است و همسرم همراه سایر جوانان محله ترکآباد عزم رفتن به این شهر کرد.
وی افزود: همسرم هنگامی که این خبر را شنید پسرم را از آغوشش جدا کرده و به من سپرد، خیلی تلاش کردم منصرفش کنم اما با خداحافظی از من که آن زمان دخترم را باردار بودم به سمت گالیکش حرکت کرد و بعد از نماز مغرب و عشا خبر آوردند که ماموران ژاندارمری و ساواک خودروهای جوانان مبارز گنبدی را به رگبار بستند و تعداد زیادی شهید و مجروح شدند.
وی ادامه داد: با نگرانی زیاد از شنیدن این خبر خود را به بیمارستان شهدا رساندم و پیگیر وضعیت همسرم شدم که در نهایت فهمیدم وی در راه دفاع از آرمانها و ارزشهای انقلاب اسلامی به شهادت رسیده و لحظه خروجش از منزل آخرین دیدارمان بود.
منصوری افزود: با سختی فراوان پسر و دخترم را بزرگ کرده و بسیار خوشحالم که اخلاق و منش پدر شهیدشان را به ارث برده و علاقه زیادی به حرکت در مکتب شهدا و ادامه دادن راه پدرشان دارند.
سردار علی ملک شاهکویی فرمانده سپاه نینوا گلستان در مراسم گرامیداشت سالروز شهدای ۱۲ دی گنبدکاووس، بیان کرد: استان گلستان ۲ رویداد بزرگ در تاریخ قبل از پیروزی انقلاب دارد که یکی پنج آذر گرگان و دومی ۱۲ دی گنبدکاووس است که خیلی از فرزندان ما آگاهی کافی از این رویدادها ندارند و می طلبد با روایتگری درست این رویدادها را برای نسل امروز تشریح کنیم.
وی افزود: نسل امروز باید بدانند چرا جوانان گنبدکاووس که خیلی از آنان دارای زن و فرزند و پدر و مادر بودند با گذشت از جانشان برای دفاع از مردم گالیکش به این شهر رفتند و حادثه تاریخی ۱۲ دی سال ۱۳۵۷ شکل گرفت.
به گزارش ایرنا، شهیدان «علیرضا قزلسفلو، بشیر مهدیزاده، عباس فرقانی، نریمان نظری، سیاوش ناصری، محمود پیری و صفرعلی گلستانی» روز ۱۲ دی ۱۳۵۷ هنگامی که خبر حمله مزدوران رژیم شاهنشاهی به مردم گالیکش را شنیدند بلافاصله به کمک مردم این شهر شتافتند که این امر سبب عقبنشینی مزدوران شاه شد.
جوانان گنبدی به گمان پایان یافتن واقعه گالیکش، سوار بر خودروها درحال بازگشت به شهر خود بودند که نیروهای ژاندارمری گالیکش در ورودی این شهر آنان را متوقف کرده و مورد ضرب و شتم قرار دادند و با صدور فرمان ناگهانی شلیک، تعدادی از آنان را شهید و تعدادی دیگر را زخمی کردند.
همه ساله برای بزرگداشت شهدای واقعه ۱۲ دی سال ۵۷ گنبدکاووس مراسم بزرگداشتی با حضور خانوادههای این شهدا و نیز مردم و مسوولان ۲ شهرستان برگزار میشود.
نظر شما