فیلم «مجنون» یکی دیگر از فیلم‌های دفاع مقدسی چهل‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر است و این البته یکی از نقاط قابل توجه این جشنواره است که این سینمای مهجور و فراموش‌شده سال‌های اخیر را ارج و قرب نهاده است.
بعد از فیلم «آسمان غرب» که به برشی از زندگی شهید شیرودی می پردازد، در فیلم «مجنون» شاهد رشادت و تیزهوشی و دلاوری مهدی زین‌الدین در عملیات چهل روزه خیبر هستیم که منجر به آزادسازی جزایر مجنون شد.
فیلم داستان خوبی دارد که پتانسیل جذب مخاطب را داراست و با افزودن سکانس هایی از زندگی شخصی زین الدین همدلی تماشاگر را بیشتر می کند. قرار است بیننده بداند در عملیات خیبر چه گذشته و این اطلاعات، در طول فیلم به وی داده می شود.
جلوه های ویژه در این فیلم چندان قوی نیست و در برخی سکانس ها مثل راه افتادن آب زیر تانک های دشمن، تاحدودی تصنعی به نظر می‌رسد اما با همه این تفاسیر، «مجنون» فیلمنامه خوبی دارد، شخصیت ها به خوبی پردازش شده اند و از تیپ قهرمان اینگونه آثار دورشده به یک شخصیت داستانی با کنش ها و واکنش های درست نزدیک هستند و به همین دلیل بیننده با آنها همذات پنداری کرده و سرنوشتشان برایش مهم می شود، تا جایی که در سکانسی که به مهدی خبر شهادت شهید همت را می دهند عدم عقب نشینی او برای بیننده، کاملا قابل درک است.
از دیگر سو روابط عاطفی او با برادرش و دوستان فرمانده اش هم درست و به دور از اغراق صورت گرفته و به همین دلیل از نظر دراماتیک روی بیننده اثرگذار است.
شاهمحمدی از نظر کارگردانی هم نسبتا قوی ظاهر شده: بازی بازیگران خوب است و بخصوص بهزاد خلج در نقش رضا بسیار جا افتاده و دکوپاژ هم قابل قبول است و به ویژه صحنه های بلم‌رانی سربازان و انتخاب نما در این سکانس ها بسیار خوب است و البته نمی توان منکر موسیقی فیلم شد که به شدت به کمک فیلم آمده و اثر آن را دو چندان می کند.
نظر شما