«غلامرضا زارع» روز سه‌شنبه در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اضافه کرد: این گونه‌های جدید استخراج‌شده از منطقه «آهق» مراغه مربوط به خانواده «Pristifelis attica, Paramachaerodus orientalis» هستند.
وی به این نکته تاکید کرد که گوشتخواران در انتهای هرم جانوری از نظر تغذیه قرار دارند و افزود: این پستانداران به علت وسعت منطقه حکمرانی‌شان از اهمیت زیستی بالائی در شناخت جغرافیایی دیرینه، آب و هوای دیرینه و محیط زیست دیرینه منطقه فسیلی مراغه برخوردار هستند.
معروفترین گوشتخواران منطقه فسیلی مراغه کدامند؟
رییس اداره محیط زیست مراغه بیان کرد: معروفترین گوشتخواران منطقه فسیلی مراغه ببر دندان شمشیری و خرس‌ها به شمار می‌روند و ببر دندان شمشیری به علت دو دندان نیش‌بلند و جثه بزرگش برای بیشتر مردم شناخت شده است.
«زارع» این را هم بیان کرد که نحوه شکار ببر دندان شمشیری به علت ایجاد پارگی زیاد به واسطه دندان‌های نیش بلندش برای بیشتر مردم و پژوهشگران جذابیت دارد.
وی علت انقراض ببرهای دندان شمشیری را وابسته بودن آنها به شکارهائی با جثه بزرگ، تغییرات آب و هوائی و مهاجرت علف‌خواران ذکر کرد.
سازند مراغه خرس خاص خودش را دارد
دیرینه‌شناس ایرانی بیان کرد: خرس موسوم به «Indarctosmaraghanus» به علت اینکه برای اولین‌بار از منطقه فسیلی مراغه معرفی شد، جزء گوشتخواران خاص این سازند به شمار می‌رود.
به گفته «زارع» تشابه گوشتخواران منطقه فسیلی مراغه با نواحی فسیل مهره‌دار میوسن یونان، ترکیه، چین و هند از محیط زیست وسیع این جانوران با آب و هوای یکسان حکایت دارد و بیانگر محیط زیست ساوانائی آن دوران است.
«زارع» این را هم بیان کرد که تاکنون فسیل ۱۰۲ گونه از پستانداران مختلف از منطقه فسیلی مراغه استخراج، و در سطح جهانی معرفی شده است.
به گزارش ایرنا کارشناسان معتقدند که برای بهره‌برداری اقتصادی از منطقه فسیلی مراغه و توسعه گردشگری این منطقه، یکی از راهکارهای عملیاتی ایجاد و ثبت ژئوپارک مراغه است.
ایجاد و ثبت ژئوپارک مراغه از راهکارهای عملیاتی برای توسعه گردشگری و بهره‌برداری اقتصادی از منطقه فسیلی مراغه استگفتنی است طی سال‌های اخیر کارگروه ایجاد و ثبت ژئوپارک سهند به مرکزیت مراغه در محل فرمانداری تشکیل شد اما فعالیت آن در مرحله تامین هزینه برای انجام مطالعات زمین‌شناسی متوقف شد.
منطقه فسیلی مراغه به واسطه تنوع فسیل‌های پستانداران میوسن فوقانی دارای جایگاه جهانی بوده و جزء فونای برجسته پیکرمی است.
حفظ‌شدگی بالای فسیل‌های این منطقه، فراوانی قطعات در لنزهای فسیلی و تنوع بالای گونه‌های یافت شده از ویژگی‌های بارز این سازند به شمار می‌رود.
«منطقه فسیلی مراغه» به اذعان کارشناسان جزو پنج منطقه پراهمیت دارای فسیل مهره‌داران جهان به شمار می‌رود و از نظر ذخیرگاه دیرینه‌شناسی و مطالعه جغرافیای دیرینه صفحه «اوراسیا» دارای اهمیت ویژه‌ای است تا جایی که با کاوش و استخراج جدید می‌توان به معرفی بیش از پیش ظرفیت‌های جهانی رسید.
به گفته مسئولان امر و بر اساس تحقیق‌های زمین‌شناسی و فسیل‌شناسی، فسیل حیواناتی که از منطقه فسیلی مراغه استخراج شده، به اجداد حیوانات امروزی در آفریقا تعلق دارد و همین موضوع مطالعات دیرینه‌شناسی در این کهن‌شهر را جذاب‌تر کرده است و شاید به همین دلیل هم مرکز تحقیقات دیرینه‌شناسی کشور در مراغه استقرار دارد.
بر اساس مطالعات دیرینه‌شناسی، اطراف سهند روزگاری زیستگاه پستانداران بزرگ مهره‌داری بود که امروزه و پس از گذشت حدود هفت تا ۹ میلیون سال، آن را منطقه فسیلی «مراغه» می‌خوانند.
گله‌های زرافه و اسب در آن دوران به این سو و آن سو می‌دویدند و صدای پای فیل‌ها و کرگدن‌ها و هرازگاهی غرش ببرها، لرزه بر اندام زمین و آسمان می‌انداخت.
وجود نسل‌های همین زرافه‌ها و کرگدن‌ها در «ساوانا»ی امروزی آفریقا نشان می‌دهد که تنها تعداد اندکی از این پستانداران مهره‌دار از تنفس ریزگردهای سوزان و گدازه‌های بزرگ سهند رهایی یافته‌اند.
«مجید میرزایی عطاآبادی»، دانش‌آموخته دوره دکتری دیرینه‌شناسی از دانشگاه «هلسینکی» فنلاند و عضو هیئت علمی دانشگاه زنجان در مورد وضعیت آن روزهای سهند اینگونه بیان می‌کند که «قبل از مرگ‌ومیر بزرگِ جانوران در اثر فوران‌های آتشفشان سهند، تغییر آب و هوایی گسترده‌ای به وجود آمده بود».
نظر شما