به گزارش روز سه‌شنبه ایرنا به نقل از کیودو، دیروز سیزدهمین سالگرد وقوع سونامی در ژاپن بود؛ این حادثه مرگبار بیش از ۲۰ هزار نفر را به کام مرگ کشاند و با تخریب شدید نیروگاه هسته‌ای فوکوشیما دایچی، نگرانی عمیقی را در مورد تشعشعات هسته ای ایجاد کرد؛ خطری که هنوز هم احساس می‌شود.
پیشینه
دقیقاً ۱۳ سال از این حادثه که ۱۱مارس ۲۰۱۲ (۲۱ سفند ۱۳۹۰) در ساعت ۱۴:۴۶ به وقت محلی اتفاق افتاد، می گذرد. ۱۳ سال قبل در چنین روزی، زلزله ای ۹.۰ ریشتری، سونامی را در فاصله ۱۳۰ کیلومتری ساحل شمال شرقی ژاپن ایجاد کرد. به سبب این زلزله و به ویژه به خاطر دریا لرزه و سونامی ناشی از آن، بیش از ۲۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند، ۴ هزار و ۶۰۰ نفر ناپدید شدند و ۳۰۹ میلیارد دلار خسارت مالی به این کشور وارد شد.
پس از زلزله ۹ ریشتری، نیروگاه فوکوشیما دایچی از شبکه برق جدا شد و با ژنراتورهای دیزلی که مدار خنک کننده آب اطراف مخزن راکتورها را تغذیه می کند به کار خود ادامه داد. عصر همان روز، دولت ژاپن با اعلام حالت فوق العاده هزاران نفر از مردمی را که در شعاع سه کیلومتری از نیروگاه زندگی می کردند از منطقه بیرون برد.
دولت ژاپن دستور تخلیه مناطق مسکونی تا شعاع ۱۰ کیلومتری از نیروگاه هسته ای فوکوشیما دایچی و فوکوشیما داینی را صادر کرد. به سبب قطع جریان خنک کننده، آبی که اطراف سوخت هسته ای را احاطه کرده بود شروع به جوشیدن کرد و از موانع اطراف سوخت گرما آزاد کرد. به این ترتیب، فشار در راکتورهای ۱ و ۲ فوکوشیما دایچی افزایش یافت و به بروز انفجاری منجر شد که سقف ساختمان راکتور واحد ۱ و دیوارهای اطراف استخر خنک کننده سوخت را تخریب کرد.
بنابراین، دولت با مشاهده تشعشعات ایزوتوپ‌های رادیواکتیو «سزیم- ۱۳۷» و «ید- ۱۳۱» تخلیه مناطق مسکونی تا شعاع ۲۰ کیلومتری را اعلام و «شرکت انرژی برق توکیو» (تپکو)، مالک نیروگاه هسته ای، تزریق آب دریا را از طریق پمپ به واحد ۱ آغاز کرد.
کاهش سطوح آب در راکتورهای ۱، ۲ و ۳ موجب شد که بخش فوقانی موانع سوخت هسته ای نمایان شود. آب دریا در واحد ۲ راکتور تزریق شد، اما هیدروژن در ساختمان واحد ۳ انفجاری را ایجاد کرد که در اثر آن چندین کارگر مجروح و سازه فوقانی ساختمان تخریب شد.
هیدروژن انفجار دیگری را این بار در ساختمان راکتور واحد ۲ ایجاد کرد و در ساختمان راکتور واحد ۴ آتش سوزی رخ داد. دولت ژاپن اعلام کرد که استخر خنک‌کننده سوخت درحال سوختن است و در اتمسفر تشعشعات رادیواکتیوی آزاد می کند.
اندازه گیریهای سطوح رادیواکتیو نزدیک به نیروگاه انتشار با سرعت حداکثر ۴۰۰ میلی سیورت در ساعت را نشان داد. (یک فرد به طور متوسط ۲.۴ میلی سیورت در سال در معرض رادیو اکتیو قرار می گیرد). سیورت واحد اندازه‌گیری تشعشعات یونیزه کننده و برابر با ۱۰۰ رم است. «رم» (rem) واحد دز قرارگیری در معرض پرتوهای ایکس و پرتوهای گاما است.
مقامات ژاپنی از ساکنان منطقه در شعاع ۳۰ کیلومتری خواستند که از خانه های خود خارج نشوند و پرسنل فوکوشیما دایچی را از نیروگاه منتقل کردند.
پس از نمونه‌گیری‌های جدید، آژانس بین المللی انرژی هسته ای موقعیت ژاپن را در طبقه بندی وخامت در رتبه هفتم قرار داد. محاسبات نشان داد که انتشار رادیواکتیو در فوکوشیما در حدود ۱۰ درصد از انتشار رادیواکتیو در چرنوبیل است.
نتایج یک تحقیق نشان داد که در مدت ۴ ماه نخست بحران هسته ای ژاپن، ۵۷.۸ درصد از ساکنان ناحیه فوکوشیما در معرض سطوح رادیواکتیو زیر ۱ میلی سیورت قرار گرفتند. ۱ میلی سیورت سطح مجاز دریافت تشعشعات در مدت یکسال است. همچنین برپایه این آمارها، ۹۴.۶ درصد از مردم در معرض تشعشعات کمتر از ۵ میلی سیورت قرار گرفتند.
اهمیت مساله
از زمان وقوع سونامی در سال ۲۰۱۱، که به‌شدت به این نیروگاه آسیب رساند، بیش از یک میلیون تن فاضلاب تصفیه‌شده در آنجا انبار شده است. در نهایت ژاپن تصمیم گرفت تخلیه این آب در اقیانوس آرام را شروع کند و تا کنون این رهاسازی در چندین مرحله انجام شده است.
به نوشته بی بی سی، آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، وابسته به سازمان ملل متحد، گزارشی در حمایت از طرح ژاپن منتشر کرده است.
اما حمایت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از این طرح ژاپن، سر و صدای فراوانی را به دنبال داشت و همسایگان ژاپن از این طرح به شدت انتقاد کردند.
چین، در این میان ژاپن را متهم کرد که با اقیانوس به عنوان «فاضلاب شخصی» خود برخورد می‌کند. پکن همچنین از گزارش آژانس بین‌المللی انرژی اتمی انتقاد کرد و گفت که نتیجه‌گیری آن «یک جانبه» است.
از زمان وقوع فاجعه، شرکت نیروگاه تپکو برای خنک کردن میله‌های سوخت راکتورهای فوکوشیما، آب پمپاژ می‌کند. در نتیجه این نیروگاه هر روز آب آلوده تولید می‌کند که در مخازن عظیم ذخیره می‌شود.
تاکنون بیش از هزار مخزن پر شده و ژاپن می‌گوید که این روش راه‌حلی پایدار و درازمدت نیست. این کشور می‌خواهد آب را طی ۳۰ سال آینده به‌تدریج در اقیانوس آرام رها کند و مصرانه می‌گوید که تخلیه آن بی‌خطر است.
رها کردن فاضلاب تصفیه‌شده در اقیانوس روشی معمول برای نیروگاه‌های هسته‌ای است - اما از آنجا که این آب محصول جانبی یک حادثه است، این آب، زباله هسته‌ای معمولی به حساب نمی‌آید. با اینحال نگرانی‌ها آنقدر بوده که چین و روسیه واردات غذاهای دریایی از ژاپن را ممنوع کردند.
ارزیابی
در حال حاضر نگرانی جدیدی در خصوص نشت آب آلوده به رادیواکتیو از نیروگاه فوکوشیما مطرح است.
در تاریخ ۲ اسفند ماه سال جاری، وزیر صنعت ژاپن از مدیر عامل شرکت برق توکیو خواست گام‌های محکمی در جهت جلوگیری از هرگونه نشت آب آلوده به رادیواکتیو و تضمین ایمنی نیروگاه فوکوشیما بردارد.
به نوشته کیودو، کن سایتو وزیر اقتصاد، تجارت و صنعت ژاپن در دیدار با تومواکی کوبایاکاوا مدیر عامل شرکت برق توکیو گفت: از شما می‌خواهیم که با گام‌های محکم برای جلوگیری از هرگونه نشت آبی و تضمین ایمنی در نیروگاه هسته ای فوکوشیما اقدام کنید.
این نیروگاه در صبح روز چهارشنبه (۱۸ بهمن) اعلام کرد که پنج و نیم تن آب حاوی مواد رادیواکتیو از تجهیزات مورد استفاده برای تصفیه آب آلوده در نیروگاه فوکوشیما دایچی نشت کرده است که علت آن باز بودن دریچه‌هایی است که قرار بود بسته باشد.
وی با بیان اینکه نشت آب‌های آلوده باعث نگرانی ژاپن و کشورهای دیگر شده، از این شرکت خواست عوامل احتمالی که به بروز خطای انسانی منجر می‌شود را بررسی و فناوری‌های نوین را جایگزین این عوامل کند.
این حادثه در حالی رخ داد که توکیو در میان نگرانی‌های مطرح شده از سوی کشورهای همسایه، به عملیات رهاسازی پساب خنک‌کننده نیروگاه فوکوشیما ادامه می‌دهد.
نظر شما