مخالفان در ارمنستان خواستار استعفای پاشینیان شدند

به گزارش ایرنا به نقل از تاس، این تظاهرات به دعوت جنبش سیاسی «میاسین» برگزار شد و صدها نفر از مخالفان پاشینیان در میدان آزادی ایروان تجمع کردند.

«هرانت باگراتیان» نخست وزیر پیشین ارمنستان در این تظاهرات شرکت کرد و در سخنانی خواستار «استعفای پاشینیان در اسرع وقت» شد.

وی از سیاست خارجی پاشینیان انتقاد کرد و گفت که اگر رئیس جمهوری ارمنستان به رویکرد فعلی خود ادامه بدهد، «نه تنها برخی از روستاهای منطقه تاووش را به جمهوری آذربایجان خواهد داد بلکه ترکیه نیز مدعی منطقه آماسیه خواهد شد و ما مرز با گرجستان را نیز از دست خواهیم داد.»

پاشینیان سه‌شنبه در کنفرانسی مطبوعاتی خبرها درباره درخواست جمهوری آذربایجان برای مالکیت بر چهار روستا در منطقه تاووش را تکذیب نکرد اما گفت: آنچه به ارمنستان تعلق دارد در اختیار ما خواهد ماند.»

درگیری بر سر قره‌باغ سابقه طولانی و تاریخی دارد ولی درگیرهای معاصر در قره‌باغ از ابتدای سال ۱۹۹۰ میلادی و همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی میان جمهوری‌های تازه استقلال یافته جمهوری آذربایجان و ارمنستان آغاز و در سال ۱۹۹۴ پس از کشته شدن ۳۰ هزار نفر از ۲ طرف متوقف شد.

بحران قره‌باغ که در فوریه سال ۱۹۸۸ تبدیل به یک جنگ ویرانگر شد و تا مارس ۱۹۹۴ ادامه یافت، در ناحیه‌ای به همین نام در جنوب جمهوری آذربایجان رخ داد. در این منطقه که عمده جمعیت آن ارمنی هستند با پشتیبانی ارمنستان و مقابله جمهوری آذربایجان یک جنگ تمام عیار شکل گرفت و حدود ۶ سال به طول انجامید که طی آن حدود ۳۵ هزار نفر کشته و بیش از ۸۰۰ هزار نفر نیز از منازل خود آواره شدند.

پس از جنگ دوم قره‌باغ در سال ۲۰۲۰ که با قرارداد آتش بس به میانجیگری روسیه به پایان رسید، سه تا ۶ هزار نیروی حافظ صلح روسی در منطقه مستقر شدند و تلاش برای برقراری آتش بس بین طرفین را آغاز شد ولی در ۳۳ ماه گذشته، آتش بس بین طرفین آذری و ارمنی بارها نقض شده است.

ارامنه قره باغ، منطقه‌ای که از نظر بین‌المللی به عنوان بخشی از خاک جمهوری آذربایجان شناخته شده اما از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی خارج از کنترل باکو بود، پس از یک عملیات نظامی ۲۴ ساعته توسط ارتش جمهوری آذربایجان، در تاریخ ۲۰ سپتامبر (۲۹ شهریور) مجبور به اعلام آتش بس با باکو شدند.

اندکی پس از این اعلام آتش بس، رهبری ارامنه ساکن قره‌باغ خواستار خروج از این منطقه شد. در نهایت هم تمامی ۱۲۰ هزار نفر جمعیت ارامنه ساکن قره باغ، این منطقه را ترک کردند.