حماسه ششم بهمن آمل موزه می شود

به گزارش خبرنگار ایرنا، قاسم عزیز زاده گرجی روز دوشنبه در جلسه پیگیری تهیه زمین برای موزه حماسه ششم بهمن آمل در فرمانداری این شهرستان خاطرنشان کرد: حماسه ششم بهمن ماه آمل یک ظرفیت و سرمایه اجتماعی فرا استانی است که دارای یک جایگاه ملی است و باید در تاریخ ماندگار شود.

وی اظهار داشت: راه اندازی موزه حماسه ششم بهمن ماه آمل ثبت رشادتها در تاریخ است و این تفکر به نسل آینده منتقل می شود.

عزیززاده گرجی با اشاره به اینکه در طول تاریخ حوادث زیادی به وقوع پیوست که برای ثبت و زنده نگه داشتن آن سرمایه گذاری شد، خاطرنشان کرد: این حوادث چراغ راه آینده برای نسل آینده محسوب می شود و باید از آنها درس تاریخی گرفت.

وی با اشاره به دیدار مردم شریف آمل با رهبر معظم انقلاب در بهمن ماه سال ۸۸ برلزوم بازخوانی منویات رهبری در این دیدار تاریخی تاکید کرد و گفت: رهبری حادثه ششم بهمن آمل را درس آموز دانستن و فرمودند این حادثه عبرت آموز برای همگان معرفی و تبیین شود.

سرپرست معاونت سیاسی امنیتی و اجتماعی استانداری مازندران با بیان این نکته که کشورهای دیگر برای نداشته‌هایشان طرح و نقشه کشیده و با فضاسازی و ایجاد تبلیغات آن را به یک باور می‌رسانند، خاطرنشان کرد: این حماسه با داشتن ابعاد پیدا و پنهان بسیاری که دارد می‌تواند در حوزه‌ها و فعالیت‌های مختلف اجتماعی، فرهنگی، هنری و حتی مسائل اقتصادی و تولیدی اثرگذار بوده و موجب رونق آنها شود.

گرجی با اشاره به اهمیت بخش پژوهش و ارائه دستاوردهای این حماسه بزرگ افزود: با برگزاری نشست‌های منظم، مستمر و هدفمند، موزه حماسه ششم بهمن آمل با جانمایی درست به عنوان یک نماد و ارزش برای استان مازندران معرفی می شود.

معاون استاندار مازندران گفت: حماسه ششم بهمن آمل به عنوان یک مبنا و الگوی مقاوت مردم این شهر تاریخی است که با نماد سازی و جانمایی درست با تعریف سازه ای در ورودی های استان گنجانده شود.

این مقام مسوول تصریح کرد: امام خمینی(ره) در وصیت نامه سیاسی عبادی از حماسه مردمی ششم بهمن آمل به نیکی یاد کرد و ضرورت دارد حماسه ششم بهمن آمل که مردمی بود، مردمی گرامی داشته شود و مسئولین باید در کنار مردم تسهیل گری کنند تا این جریان به همت مردم، ماندگار و پایدار بماند.

ششم بهمن سالروز حماسه آفرینی مردم آمل است، انقلابیونی که برای دفاع از نظام و میهن خویش با همبستگی و وحدت به مبارزه با دشمنان این مرز و بوم پرداختند و توانستند خالق حماسه ای بزرگ شوند.

پیروزی انقلاب اسلامی ایران در بهمن ۱۳۵۷ هجری خورشیدی بسیاری از معادله های سودجویان را به هم ریخت، گروه های ضدنظام که اعضای آن اندک بودند به دلیل نرسیدن به اهداف و منافع خود به مخالفت با مردم و نظام جمهوری اسلامی پرداختند.

اتحادیه کمونیست های ایران یکی از گروه هایی به شمار می رود که روش مبارزه ی مخفی و مسلحانه را در پیش گرفت و جنگل های شهر آمل در شمال کشور را برای فعالیت های خود انتخاب کرد. آنها در ۲۰ کیلومتری آمل در منطقه ای به نام منگُل دره مستقر بودند. پنهان شدن در جنگل و فاصله ی زیاد کوه های جنگلی تا دریا امکان مناسبی را برای جنگ و گریز فراهم می کرد که از دلیل های انتخاب آنها برای مبارزه در این منطقه محسوب می شود.

این گروهک خود را سربداران جنگل نامیدند و با تصور اینکه با حمله به شهر آمل می توانند از آنجا به تهران یورش برند، حمله خود را آغاز کردند اما هرگز ظرفیت های دینی مردم منطقه و همراهی آنان را با نظام جمهوری اسلامی به حساب نیاورده بودند.

سران این گروهک به دلیل اهمیت شهر آمل در استان مازندران به عنوان ورودی شهر و وجود جاده ی هراز، مهم ترین راه ارتباطی پایتخت به شمال کشور و همچنین نزدیکی این شهر به تهران این منطقه را برای استقرار و حمله انتخاب کرده بودند.

اهداف این گروه تروریستی در حمله را می توان به مطرح کردن خود در سطح کشور، دستیابی به حمایت و کمک های خارجی و ایجاد ترس و وحشت در منطقه برشمرد.

سرانجام اتحادیه کمونیست های ایران در نخستین ساعت های بامداد ۶ بهمن ۱۳۶۰ هجری خورشیدی به شهر آمل حمله کردند. آنها تصمیم داشتند ابتدا مرکزهای مهم مانند سپاه، کمیته انقلاب اسلامی، فرمانداری و... را تا روشن شدن هوا به کنترل خود درآورند.

مردم آمل با آگاهی یافتن از تهاجم این گروه از خانه ها بیرون آمدند و نبرد مسلحانه و غیر مسلحانه را با این گروه منافق آغاز کردند. نخستین اشتباه این گروه در همراهی نکردن مردم با آنها آشکار شد. مردمی که با جان و دل در دفاع از شهر و کشور خود به مبارزه برخاستند.

درگیری های نخستین مردم با این گروه تا ساعت چهار صبح روز بعد به طول انجامید به طوری که حتی نتوانستند پایگاه بسیج را به تصرف خود درآورند.

پس از نخستین هسته ی مقاومت به تدریج نیروهای نظامی و مردمی از شهرهای اطراف مانند بابلسر، محمودآباد، قائم شهر، بابل و... خود را به شهر آمل رساندند و سنگرسازی و رساندن مهمات و آذوقه را آغاز کردند.

مردان و زنان شهر آمل مانند روزهای انقلاب به میدان نبرد آمدند. برخی کیسه های شن جابجا می کردند، عده ای سنگر می ساختند و گروهی کمک های امدادی را انجام می دادند.

اتحادیه کمونیست های ایران با مقاومت نیروهای مردمی و نظامی در کمتر از ۴۸ ساعت شکست خوردند، اغلب اعضای این گروه کشته و اسیر شدند و برخی که فرار کرده بودند، پس از مدتی دستگیر و مجازات شدند.

آمل به دلیل تعداد زیاد سنگرهای مقاومت مردمی به شهر هزار سنگر مشهور شد. اکنون ۳۳ سال از حماسه و فداکاری مردم آمل می گذرد و به دلیل ایثار و رشادت شهیدانی چون حسن اسماعیلی، محمدنقی گرایلی، محمد تورانی، نصرت‌الله تفاوت، رحمت‌الله محمدیان و ... ایران امروز نه تنها از وجود گروه های منافق پاکسازی شده بلکه کشورهای حامی آنها نیز اجازه تعرض به این کشور را به خود نمی دهند. دفاع و جانفشانی مردم آمل از شهر و کشور خود هرگز از حافظه تاریخ پاک نخواهد شد.

امام خمینی(ره) در وصیت‌ نامه سیاسی و الهی خود درباره ی این حماسه تاریخی فرمودند: «ما باید از شهر آمل و مردم فداکار آن تشکر کنیم.»

آیت الله خامنه ای مقام معظم رهبری درباره ی رخداد ششم بهمن می‌فرمایند: «نباید اجازه داد که این خاطره‌های پرشکوه، این حوادث بی‌نظیر و تعیین کننده تاریخ انقلاب، در ذهن‌ها کمرنگ شود. نسل جوان ما باید این خاطره‌ها را درست بشناسد، بتواند آنها را تحلیل کند و آنها را چراغ راه آینده پرماجرای خود و هدف بلند خود قرار بدهد. «شهر هزار سنگر» این تعبیر کمی است؟ حرف کوچکی است؟ قضیه‌ ششم بهمن آنقدر اهمیت داشت که امام بزرگوار ما آن را در وصیتنامه تاریخی خود هم مندرج کردند، آن را یادگار گذاشتند؛ یعنی فراموش نشود. حالا چرا فراموش نشود؟ برای اینکه حوادث تاریخی، هم درس است، هم عبرت است. قضایای جاری بر یک ملت، قضایایی است که در برهه‌های مختلف اغلب تکرار می‌شود».