وحید خیرآبادی روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: طبق آخرین سرشماری پاییزه که سال گذشته انجام شد جمعیت علفخواران شاخص پارک ملی گلستان شامل قوچ و میش، کل و بز و آهو ۱۱ هزار و ۶۱۷ راس است که حدود ۴۰۰ راس آنها را آهوان تشکیل میدهند.
وی افزود: با توجه به شرایط مساعد آب و هوا و بارندگیهای خوب که باعث سرسبزی بیشتر پوشش گیاهی پارک ملی گلستان شده انتظار میرود در سرشماری امسال شاهد افزایش جمعیت گونههای علفخوار از جمله آهوان باشیم.
سرپرست پارک ملی گلستان، زیستگاه اصلی آهوان در این ذخیرهگاه زیستکره را دشت میرزابالو برشمرد و گفت: محیطبانان به طور مداوم با سرکشی از مناطق مختلف پارک، زایشهای حیات وحش را رصد میکنند.
خیرآبادی با اشاره به اینکه پارک ملی گلستان به لحاظ غنای تنوع زیستی در کشور و خاورمیانه حرف اول را میزند، اظهار کرد: بیش از هزار و ۳۶۰ گونه گیاهی، هزار و ۱۰۰ گونه حشره، ۱۵۰ گونه پرنده، ۶۹ گونه پستاندار، ۲۴ گونه خزنده و دوزیست و ۱۰ گونه ماهی در عرصههای جنگلی و مرتعی و منابع آبی این پارک شناسایی شده است.
وی یادآور شد: پارک ملی گلستان یک سوم گونههای پرندگان و پستانداران کشور را در خود جای داده است.
به گزارش ایرنا، پارک ملی گلستان در سال ۱۳۳۶ شمشی با نام «آلمه و ایشکی» مورد حفاظت قرار گرفت و نخستین پارک ایران است که از سال ۱۳۵۴ در فهرست میراث جهانی یونسکو به عنوان یکی از ۵۰ ذخیرهگاه محیط زیستی کره زمین ثبت شد.
این ذخیرهگاه زیست کره به دلیل موقعیت جغرافیایی، توپوگرافی و رویشگاهی شامل طیف وسیعی از زیستگاهها، اکوسیستمها و رویشگاههای تپه ماهوری با عناصر شاخص ایرانی تورانی مانند درخت تاغ، گونه آهوی ایرانی، قوچ و میش، رویشگاههای هیرکانی با عناصری مانند درخت راش، گونه جانوری مرال و زیستگاههای کوهستانی با عناصری مانند درخت ارس و گونههای پلنگ ایرانی و کل و بز است.
گونههای جانوری پارک ملی گلستان شامل آهو، پلنگ، تشی، خرس قهوه ایی، خرگوش، حشره خورها، راسو، روباه، روباه ترکمنی، رودک، سمور جنگلی، سیه گوش، شوکا، شنگ، قوچ و میش، کل و بز، گراز، گربه پالاس، گرگ، مرال، سمندر، قورباغه جنگلی، وزغ سبز، لاک پشت چهار چنگالی، مارمولک بی پا، مار آبی، مار قیطانی، گرزه مار و افعی قفقازی است.
پارک ملی گلستان بزرگ ترین و قدیمی ترین پارک ملی کشور با مساحت ۹۱ هزار و ۸۹۵ هکتار در حوزه سرزمینی شهرستان گالیکش در شرق استان گلستان واقع است و بخشی از آن در خراسان شمالی و استان سمنان قرار دارد.
این پارک دارای سه نوع آب و هوای متفاوت خشک، نیمه خشک و نیمه مرطوب است که همین ویژگی باعث شده دارای پوشش گیاهی متنوع از استپ خشک تا جنگل انبوه باشد.
نظر شما