تن رنجور از نامهربانی‌ها

درخت بودن برای من که انسانم، آرزوست؛

رویایی سبز و ریشه‌دار، اینکه یک درخت سرسبز باشی، بلندقامت با سایه‌ای خنک و لذت‌بخش همچون کاج ایستاده و مقاوم.

او نه یک درخت کشیده چسبناک معمولی، بلکه درخت آرزوهاست. درختی بالغ بر ۶۰ ساله که مدت‌ها آرزوهای آدم‌ها را شنیده، مهمانان جدید را بر تن خود راه داده و هر روز جوندگان و حشرات زیادی از آن بهره برده اند.

او شاید در لطیفه گفتن خوب نباشد، اما در عوض داستان‌های زیادی بلد است و در این یادداشت داستان خودش را؛ داستان درختی که قانون طبیعت را شکست و حرف زد و از ناجوانمردای هایی که در حقش در خیابان افق بجنورد شد گفت.

سلام

من یک درخت تنومند بودم با شاخه‌ای درشت و برگ‌ های سبز رنگ در کنار دو دوست قدیمی در خیابان افق بجنورد ریشه دوانیده بودم.

من کنار دوستان و همسایگانم به‌ خوبی زندگی می‌کردیم و در روزها چند نفری زیر سایه‌ی ما استراحت می‌کردند و به ما آب می‌دادند.

در این کوچه از این پارک کوچک چه انسان ها که رازهایی در زیر سایه ام برملا کردند و چه جوانانی که ایستاده، استقامت را از من به یادگار برند و چه حشراتی که مرا منبع تغذیه خود فرض کردند.

سال‌ ها گذشت و من پیر شدم، تا اینکه هفته گذشته چند انسان نامه به دست و به هوای پیر بودنم ادعای مالکیت کردند و این همان کسانی بودند که در سایه سار من قد کشیده بودند و روزانه با آنها مراوداتی داشتم و حال مرا مزاحم خطاب می کنند و با اره به جانم می افتند.

نامه ۳۰ نفر از همسایه ها به حکم پوسیدگی به فرماندار و دادستان نوشته شده و دستور قطع ما را اخذ کرده بودند غافل از اینکه قطع ما بریدن فرهنگ و اصالت زیستن در این دنیای واهی است و قطع ما در حقیقت شکستن امید زندگی برای آیندگان محسوب می شود.

من که در بیشتر فرهنگ ها جنبه‌ای اسطوره‌ای و نمادین پیدا کرده ام و تداعی‌گر ثبات، زندگی دوباره، قدرت، ثمردهی و رشد می باشم و چرخه‌ی طبیعی «تولد-مرگ-تولد دوباره» را زنده می کنم در این خطه از شمالشرق کشور که به گنجینه معرفت ها معروف است هر از چندگاهی نماد بی ثمری می شوم و برچسب اضافه گی بر تنم می خورد.

اگرچه برخی معتقدند که قدرت درخت، در رشد عمودی آن ریشه دارد و مفهوم تجدید حیات و مقابله با مرگ، از ریزش برگ‌ها و رشد جوانه‌های تازه ناشی می‌شود.

این قدرت و الوهیت تا جایی پیش می‌رود که در برخی از جوامع باستان، مثل مصر و یونان درخت را در جایگاه خدا قرار داده و آن را می‌پرستیدند.

قرون وسطی هم باور عموم بر این بود که درخت، منزلگاه فرشتگان است. این ارتباط بین خدا و درختان در ادیان الهی هم دیده می‌شود ولی تن رنجور من در بجنورد این روزها بواسطه انسان های بی هوا از اصل خویش فاصله گرفته و در عذاب است.