برخی از مشاغل به واسطه زحمت، مرارت، صعوبت، دشواری و سختی‌ای که بیش از حد مرسوم و متداول بقیه حرفه هاست دارای ارزشی فراتر از یک شغل معمولی هستند، روزی از روزهای سال به نامشان نامیده شده است و تلاش می شود در آن روز شاغلان در این حرفه ها به واسطه فداکاری، گذشت، ایثار و تلاش بیش از حدی که متقبل شده‌اند تکریم و تجلیل خاص و ویژه ای شوند.
شناخته ترین این مشاغل پرستاری، معلمی و خبرنگاری است. مشاغلی که نمی توان در آنها با روحیه کارمندی صرف مشغول به کار شد.
خبرنگاری و مشاغل زیرمجموعه این حرفه نظیر دبیری، سردبیری و عکاسی خبری کارهایی هستند که توانی بیش از ظرفیت معمول یک کارمند را از شاغلان آنها می گیرد.
مهمترین دشواری این حرفه "بی‌زمانی" و "بی‌مکانی" آن است برای بی‌زمانی کار خبرنگار، ملموس‌ترین مثال همین کاسته شدن ساعات کاری در گرم‌ترین روزهای سال برای همه کارمندان و مشاغل است در حالی که شاغلان در رسته خبرنگاری مشمول این قاعده نمی شوند و باید به سیاق روزهای دیگر حوادث و رویدادها را پوشش دهند.
۲ روز پیش ساعت ۱۳ بعد از ظهر پایانه مرزی دوغارون دچار آتش سوزی شد و طبیعی بود که خبرنگاران و عکاسان تایبادی نمی توانستند با استناد به این که ساعات کاری کارمندان در این روزهای گرم سال کاسته شده است اخبار این رویداد را پوشش ندهند و دبیران و سردبیران آنها نیز نمی توانستند با این بهانه در انتشار این مطالب تعلل کنند.
مثال کاسته شدن از ساعات کاری در روزهای گرم سال و مشمول این حکم نشدن خبرنگاران را از آن روی آوردم که جامعه این روزها درگیر آن است و اگر نه در همه حوادثی چون سیل، زلزله، آتش سوزی، جنگ، ترور، اعتصاب، شورش، نزاع و یا بیماری‌های فراگیر که عموم و قاطبه مردم سعی می کنند از مرکز بحران به دور بوده و فاصله بگیرند، خبرنگاران باید به عمق بحران و درون خطر پای بگذارند.
قانون‌گذار نیز با وضع تبصره ۲ ماده ۷۶ قانون تامین اجتماعی مصوب ۱۳۵۴ که در تاریخ چهاردهم مهرماه ۱۳۸۴ اصلاح شده است به این مساله ورود کرده است.
علاوه بر این در ماده ۱۱ آیین نامه مشاغل سخت و زیان آور موضوع قانون تامین اجتماعی مصوب ۲۶ اسفند ۱۳۸۵ تصریح شده است که خبرنگاری جزو کارهای سخت و زیان‌آور است با این حال جای شگفتی است که چرا خبرنگاران ایرنا، با قدمت ۹۰ ساله این سازمان، هنوز مشمول این قوانین نشده اند و با وجود اشتغال در این مشاغل سخت و زیان آور، نتوانسته اند از مزایای قانونی آن بهره‌مند شوند.
در شهریور ۱۴۰۱ مجتبی طهماسبی، سرپرست اداره کل مستمری‌های سازمان تأمین اجتماعی با تشریح علل عدم اجرای "قانون بازنشستگی ۲۰ساله خبرنگاران"، گره کار بازنشستگی پیش از موعد خبرنگاران را عدم پرداخت چهار درصد توسط کارفرمایان مربوطه دانست.
وی درباره موانع اجرای بازنشستگی ۲۰ساله خبرنگاران بر اساس قانون مشاغل سخت و زیان‌آور اظهار کرد: بر اساس بند سه ماده ۱۱ آیین‌نامه مشاغل سخت و زیان‌آور، شغل خبرنگاری جزو مشاغل سخت است و خبرنگاران، مشمول این قانون هستند و باید زودتر از موعد بازنشسته شوند.
وی ادامه داد: خبرنگاران شامل بند "ب" این قانون هستند یعنی باید شرایط سخت و زیان‌آور بودن شغل آنها در کمیته‌های وزارت کار بررسی شود.
طهماسبی تصریح کرد: اگر وزارت کار شرایط خبرنگاران را تأیید کند، آنها برای بازنشستگی پیش از موعد به سازمان تأمین اجتماعی معرفی می‌شوند. زمانی که تأیید انجام می‌شود و پرونده خبرنگاران به سازمان می‌آید، بر اساس قانون باید ۲۰ سال متناوب خبرنگاران در این حرفه مشغول بوده باشند. به‌طور مثال ممکن است شخصی تنها چهار سال از سال‌های خدمت خود را در حرفه خبرنگاری مشغول بوده باشد که در آن صورت اگر آن چهار سال توسط وزارت کار تأیید شود، به ازای هر سال خدمت در رسته خبرنگار، ۶ ماه به سال‌های فعالیت وی اضافه می‌شود و فرد می‌تواند از سنواتی که به او ارفاق شده است استفاده کند، البته کارفرما نیز باید چهار درصد از حق بیمه خبرنگار را پرداخت کند.
سرپرست اداره کل مستمری‌های سازمان تأمین اجتماعی گفت: در مواردی ممکن است که افراد ۲۰ سال در یک خبرگزاری مشغول به کار باشند اما کارفرما عنوان آنها را خبرنگار رد نکرده باشد و این فرد در تمام سال‌های خدمت با عناوین دیگری از جمله ویراستار، کارمند عادی و… بیمه شده باشد!
وی ادامه داد: افراد باید از این موضوع آگاه باشند که آیا عنوان شغلی آنها در فهرست پرداختی حق بیمه به‌عنوان خبرنگار درج شده است یا نه. اگر خبرنگاران همه شروط را دارا باشند نهایتاً ما چهار درصد حق بیمه آنها را از کارفرما می‌گیریم و بازنشستگی پیش از موعد آنها را تأیید می‌کنیم.
طهماسبی گره کار بازنشستگی پیش از موعد خبرنگاران را عدم پرداخت همین چهار درصد توسط کارفرما دانست و گفت: معمولاً کارفرما از پرداخت سهم خود خودداری می‌کند و این مورد در اکثر مواقع مشکل‌ساز خواهد شد.
اما خبرنگاران خبرگزاری جمهوری اسلامی هر ۲ مشکل را دارند، یعنی شغل اعلامی برخی از آنان به سازمان تامین اجتماعی "کارمند" ذکر شده است و از سوی دیگر کارفرما حق بیمه خبرنگاران را به صورت کارمندی یعنی «هفت درصد» پرداخت می کند در حالی که با احتساب «چهار درصدی» که به عنوان سهم کارفرما در مشاغل سخت و زیان آور باید پرداخت شود بیمه شاغلان بخش خبری ایرنا باید «۱۱ درصد» پرداخت شود تا بتوانند با سابقه ۲۰ سال کار خبری بازنشسته شوند.
به نظر می رسد مهمترین و عاجل ترین اقدام برای خبرنگاران خبرگزاری جمهوری اسلامی حل این ۲ مشکل باشد و مدیری که بتواند این ۲ گره را بگشاید و این سد سدید را از سر راه خبرنگاران کهن‌ترین بنگاه خبری کشور بردارد نامی نیکو از خود بر جای خواهد گذاشت چرا که در این صورت حق الناس عده زیادی از زبده ترین خبرنگاران را تادیه کرده است.
نظر شما