به گزارش ایرنا، مجله «هفده دی» در شماره صفر خود به «بازخوانی تشکل هیئت و مناسک عزا» می‌پردازد و بر تجارب، معنابخشی‌ها و روایت‌های انسان مؤنث مسلمان دست می‌گذارد؛ با این دغدغه که خانم‌های الگوی سوم نسل جوان امروز چه تجربۀ زیسته‌ای از هیئت‌ها دارند، نهاد هیئت را چگونه می‌بینند و چه درک و احساسی از حضور در این نهاد دارند. قابل‌پیش‌بینی است که مجموعۀ تجارب این زن از امر عزاداری و تشکل هیئت در دو بخش «رنج» و «خلق» دسته‌بندی می‌شود. در پروندۀ رنج به چالش‌های وضع موجود زنان در هیئت، مناسک و عزا اشاره و در پرونده خلق به نوآوری‌ها، خلاقیت‌ها، ابتکارات و معنابخشی‌های زنان در این زمینه پرداخته شده است. نویسندگانی که در این شماره همراهی کرده‌اند از اساتید، دانشجویان، روایت‌پژوهان، نویسندگان و فعالان حوزه زنان هستند.
انسان مؤنث مسلمان ایرانی، جهان مخصوص به خود را دارد و از آنجا که صاحب اراده و استقلال واقعی است، عواطف منحصربه‌فردی دارد، در فکر و اندیشه مقلّد نیست و ادراک‌ها و تدبیرهای او یکتاست و عملیات و اقدامات ویژه‌ای را دنبال می‌کند. او قواعد حاکم این دنیای غالباً مردساخته را نپذیرفته و در کشاکش ساخت روزگار و اصلاح آن است. در این مسیر او رنج‌ها و خلق‌های مختلفی را تجربه می‌کند و متحمل پیروزی‌ها و شکست‌هایی می‌شود و اینجا نقطۀ آغاز مسئولیت «هفده دی» است.
مجله «هفده دی» در یک کلام، تلاش می‌کند جهان روزمرۀ این زن را به زبان خودش نظاره کند و همچنین روزگار را از دریچه فکر و قلب او به بازاندیشی بگذارد. مسئولیت «هفده دی» توسعۀ نگاه و زبان زن مجاهد مسلمان ایرانی با تمام تکثرها و تلوّن‌های تحقق‌یافتۀ اوست.
در هفده دی ۱۳۵۶ برای انسان ایرانی ورق تاریخ برگشت. در حالیکه ۱۷ دی ۱۳۱۴ روزی بود که دست‌های بیگانه و طاغوتی تلاش کردند به عنوان روز زن، با کشف حجاب به هویت و حریم زن ایرانی دست‌درازی کنند و از همین طریق بر سرنوشت عموم ملت مسلط بشوند، در یک چرخش چهل‌ساله در هفده دی‌ماه ۱۳۵۶ زنان ایرانی در مشهد اولین قیام علنی و عمومی را علیه رژیم سابق کلید زدند. زن‌های چادری مشهد به بهانۀ حجاب و با اقدام شجاعانه و حساب‌شدۀ خود مبدأیی برای قیام گستردۀ عمومی در کشور شدند و پس از آن‌ها حرکت‌های مردانه شکل گرفت که از همین طریق به پیروزی انقلاب منجر شد.
علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به سایت دفتر مطالعات جنسیت و جامعه اقدام به ثبت سفارش کنند.
نظر شما