به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، رائد فریدزاده چهارشنبه شب دوم آبان ۱۴۰۳ در آیین اختتامیه چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران ضمن ابراز خوشحالی از حضور در جمع فیلمسازان افزود: جشنواره امسال چهل و یک ساله شده، اگر نگاهی به چهره دوستان و فیلمسازان بیندازیم میبینیم که گرد گذر زمان بر چهره آنان نشسته و این نشان از بلوغ جشنواره دارد.
وی ادامه داد: در کنار شما بودن، شعور و شعف را برای خلق دوباره در ما فوران میکند. این جشنواره با چنین قدمتی در عرصه بینالملل ثتبیت شده، بیش از ۴۱ هزار اثر به دبیرخانه ارسال شده است. این گواه از این دارد که جشنواره توانسته بر اساس معیارهای بینالمللی میزبان فیلمسازان جوان در سراسر دنیا و کشور ما باشد.
فریدزاده با اشاره به برگزاری کارگاههای جانبی جشنواره توضیح داد: کارگاههای متنوعی برگزار شد که موضوعات بکر و نابی داشتند. این نشان میدهد جشنواره پیش روست و تغییر و تحولات فناوری را مد نظر دارد؛ فناوری که زیست بوم سینما را دست خوش تغییر جدی کرده است.
رئیس سازمان سینمایی جشنواره را جایی برای بروز خلاقیت و جسارت دانست و ادامه داد: این دو ویژگی، جایگاه فیلمسازان را در عالم هنر تثبیت میکند و شوق و جسارت آنان، مصداق بارز این جمله است: آری، به اتفاق جهان میتوان گرفت.
در ادامه این مراسم، دبیر جشنواره فیلم کوتاه تهران، ضمن یاد کردن از شهید یحیی سنوار گفت: اهل گزارش دادن نیستم اما یک گزارش باید به فیلمسازانی بدهم که مهمترین حاضران جشنواره بودند، گزارشی به آقایان در سازمان سینمایی باید بدهیم که انجام میشود و یک گزارش نیز باید به بالا سری بدهیم که همیشه حضار و ناظر بوده است.
مهدی آذرپندار افزود: یادی میکنم از شهیدی که در شلوغترین روزهای جشنواره، دیدن یک فریم از شهادت او جهان مرا برای لحظاتی متوقف کرد. در شلوغ ترین روزهایی که فرصت فکرکردن به چیزی را نداشتم، تصویر شهیدی را دیدم که در اردوگاه به دنیا آمده بود، در زندان بزرگ شده بود و تا آخرین قطره خون خود با دشمن جنگید. ما در جشنواره سعی کردیم از او یاد کنیم و به او ادای دین داشته باشیم. شهید یحیی سنوار قهرمانی است که دنیا مبهوت دلاوری اوست.
در این مراسم رئیس سازمان سینمایی از خانواده شهید مهدی عشیری از اعضای انجمن سینمای جوانان ایران قدردانی کرد.
به گزارش ایرنا، چهل و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران از ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۳ برگزار شد.
نظر شما