کاهش دمای اروپا تحت تاثیر ذوب یخ‌های اقیانوسی قطب شمال

به گزارش گروه علمی ایرنا از پایگاه اطلاع‌رسانی فیز، یافته های این مطالعه نشان می‌دهد گرم شدن آب و هوا در مناطق قطبی ممکن است به طور قابل توجهی الگوهای گردش اقیانوس ها را مختل کند. همانطور که در گذشته های دور، جریان فزاینده آب شیرین حاصل از ذوب یخ‌های قطب شمال به دریاهای نوردیک (شامل سه دریای نروژ، ایسلند و گرین‌لند) به طور قابل توجهی بر گردش اقیانوس‌ها تأثیر گذاشته و باعث کاهش شدید دما در سراسر اروپای شمالی شده است.

محمد عزت از مرکز یخ، انجماد سنجی، کربن و تغییر اقلیم موسوم به IC3 در نروژ و مولف اصلی این مطالعه گفت: یافته ما در خصوص اینکه افزایش ذوب یخ‌های قطبی احتمالا موجب سرد شدن قابل ملاحظه در شمال اروپا در گذشته زمین شده، یافته مهم و هشدار دهنده ای است و یادآوری می‌کند آب و هوای سیاره زمین توازن ظریف و حساسی است و با تغییرات در دما و پوشش یخی، به سادگی دچار اختلال می شود.

این درحالی است که انتظار می‌رود پس از سال ۲۰۵۰ شرایط تابستان‌های عاری از یخ در اقیانوس منجمد شمالی (Arctic Ocean) روی دهد. ده‌ها تن از دانشمندان اقلیم پیش از این در نامه سرگشاده‌ای هشدار دادند که تغییرات آب و هوایی در حال ایجاد «یک خطر جدی برای تغییرات بزرگ در چرخش اقیانوسی در اقیانوس اطلس است که تاثیرات ویرانگر و غیرقابل بازگشتی خواهد داشت.»

«دریاهای نوردیک» که بین گرینلند و نروژ یک ناحیه مهم برای انتقال گرمای اقیانوسی به شمار می‌رود و بر الگوهای آب و هوایی تا فراتر از محدوده‌های جغرافیایی این منطقه تاثیر می‌گذارد. در مدت اوایل آخرین عصر یخبندان (Last Interglacial) بیش از ۱۰۰ هزار سال پیش، دمای جهانی گرم‌تر از زمان حال بود، حجم یخ کوچکتر بود و سطح دریاها تا حد زیادی بالاتر بود.

گروه تحقیقاتی محمد عزت هم اکنون گرمایش آب و هوا و افزایش ذوب یخ‌های دریا در آن دوران را به تغییرات در دمای سطح دریا در منطقه و چرخش اقیانوسی ارتباط داده اند. ذوب شدن یخ دریا موجب تغییر شوری و غلظت آب و اختلال در روند عادی جریان‌های آب و منجر به تغییرات در الگوهای چرخش و توزیع گرما در سرتاسر اقیانوس شد.

وی توضیح داد: شناخت دینامیک‌های آخرین عصر یخبندان بسیار مهم است. دوران‌های گرمای گذشته در تاریخ زمین تاکیدی بر اهمیت سازوکارهای بازخوردی در سامانه آب و هوایی است. با ادامه گرم شدن قطب شمال و از بین رفتن یخ‌های دریاهای قطبی، تغییرات بیشتری در جریان‌های اقیانوسی و الگوهای آب و هوایی ممکن است روی دهد.