به گزارش خبرنگار ایرنا، یک مجتمع رفاهی، اقامتی و پذیرایی مرتفع در سال ۱۳۸۵ بدون استعلام از فرودگاه نوشهر و با مجوز از شهردار وقت بنا به گفته مسوولان فرودگاه در مسیر قیف پروازی ضلع غربی فرودگاه نوشهر ساخته شد که این بنای مزاحم حدود ۷۵۰ متر از طول باند را بدون استفاده کرد به گونه ای که نشست و برخاست هواپیماها را دچار مشکل کرده است.
این فرودگاه با بیش از ۷۰ سال، مساحتی حدود ۸۵ هکتار و طول باند آن هم حدود ۲ هزار و ۳۰۰ متر است و زمان ساخت آن طبق اسناد موجود به سال ۱۳۳۳ باز می گردد که جزو قدیمی ترین فرودگاه های مازندران و کشور محسوب می شود منتهی چند سالی است که از این ظرفیت منحصر به فرد به خاطر برخی وجود مشکلاتی نظیر ساخت و سازهای غیر مجاز در حریم و مسیر پروازی استفاده نمی شود و در زمان حاضر هفتگی یک پرواز در مسیر رفت و برگشت مشهد در این فرودگاه برقرار است.
غرب مازندران به ویژه نوشهر به خاطر برخورداری از موقعیت های ممتازی چون وجود قلل مخروطی شکل، احاطه شدن در میان جنگل های سرسبز بیش از ۴۰ میلیون ساله هیرکانی و دریای خزر، بوستان های جنگلی، موزه های تاریخی، همجواری با آزاد راه تهران - شمال، داشتن بندر، گمرک، دانشگاه علوم دریایی و صدها مورد دیگر جاذبه گردشگری از دیرباز تاکنون خاستگاه میلیون ها گردشگر داخلی و مسافر بوده و به خاطر در اختیار داشتن این ظرفیت ها، چنین زیرساختی در آن زمان بر حسب ضرورت در این خطه گردشگرپذیر استان ایجاد شده است.
از دیدگاه کارشناسان، امروزه زیرساخت های فرودگاهی در هر نقطه ای از کشور می تواند بستر ساز توسعه و تحول اقتصادی در همه بخش ها باشد و به دنبال آن سرمایه گذاران را به آن نقطه گرایش دهد و در نتیجه با تحولات اقتصادی در تمامی بخش ها همراه باشد و زندگی مردمان آن سرزمین را شکوفا سازد.
نظر شما