به گزارش ایرنا، در واقعه خونین ۱۲ دی ۵۷ گالیکش که علیه ظلم و ستم ماموران رژیم پهلوی و مزدوران چماق بدست آن رخ داد، هفت نفر از جوانان انقلابی گنبدکاووس که به یاری مردمان گالیکش رفته بودند به نام‌های «عباس فرقانی، صفرعلی گلستانی، بشیر مهدی زاده، محمود پیری، نریمان نظری، سیاوش ناصری و علی رضا قزل سفلو» شهید شدند.
علاوه بر هفت شهید والامقام واقعه ۱۲ دی گالیکش، ۲۳ نفر از جوانان گنبدی هم به درجه جانبازی نائل آمدند که روایتگری برخی آنها از رشادت‌های شهیدان و فعالیت‌های مبارزاتی و همراهی شان با نهضت امام خمینی (ره) در پیروزی انقلاب و اینکه در راه بازگشت به شهرشان ناجوانمردانه با تیراندازی مزدوران رژیم پهلوی به شهادت رسیدند، خالی از لطف نیست.
مربی آموزشگاه رانندگی و فعالیت انقلابی
«علی اکبر قائنی» یکی از جانبازان واقعه ۱۲ دی گالیکش است که در گفت و گو با خبرنگار ایرنا به بیان جزییات بیشتری از این واقعه اشاره کرد و گفت: من و تعدادی از دوستانم از ۲ سال مانده تا پیروزی انقلاب، بیشتر شب‌ها به مساجد شهر که در آن سخنرانی روحانیون با موضوع انقلاب و دیدگاه‌های حضرت امام خمینی (ره) برگزار می‌شد، می‌رفتیم.
وی که در آن زمان مربی آموزشگاه رانندگی «پارس» در خیابان سه راه قاضی گنبدکاووس بود، افزود: یکی از مساجد شهر که سخنرانی‌های انقلابی آن بیشتر از دیگر مساجد بود، مسجد صاحب الزمان محله ترک‌آباد بود من با اینکه بچه محله «سیدآباد» بودم اما برای شنیدن اخبار انقلاب و سخنان و فرمایشات امام خمینی (ره) به اتفاق چند نفر از دوستانم به این مسجد می‌رفتم.
قائنی که در آن زمان یک خودروی پیکان داشت و با آن در آموزشگاه رانندگی مربیگری می‌کرد، اضافه کرد: در روز حادثه ۱۲ دی تا عصر مشغول تعلیم رانندگی بودم. وقتی کارم تمام شد موقع رفتن به خانه، شنیدیم که تعداد زیادی از مردان و جوانان محله ترک آباد با کامیون، خاور، سواری و مینی بوس برای کمک به مردم گالیکش که مورد ضرب و شتم مزدوران و چماق بدستان رژیم پهلوی قرار گرفتند به این شهر رفتند.
وی ادامه داد: من هم بلافاصله همراه با ۶ نفر از دوستانم به سمت گالیکش حرکت کردیم.
جانباز واقعه ۱۲ دی گالیکش گفت: نزدیک غروب به گالیکش رسیدیم به محض اینکه از پاسگاه ژاندارمری رد شدیم، ماشین‌ها و بچه‌های گنبدی را دیدیم که در حال برگشت بودند به همراهان گفتم چکار کنیم، گفتند: «دور بزن؛ برگردیم»
قائنی افزود: بلافاصله دور زدم. به پاسگاه که رسیدیم ماموران ژاندرمری راه را بسته بودند و به ما ایست دادند تا توقف کنیم. فهمیدیم که میخواهند به ما شلیک کنند؛ به همراهان گفتم سریع درها را باز و به سمت زمین‌های کشاورزی و نیزارها دو طرف جاده فرار کنیم من تا خواستم فرار کنم یکی از ماموران به سمتم شلیک کرد و یک تیر به کشاله رانم خورد، زخمی شدم و روی آسفالت افتادم.
قائنی بابیان اینکه پس از زخمی شدن از هوش رفتم، ادامه داد: بیشتر مردم گنبدکاووس که سوار ماشین‌ها بودند به محض تیراندازی ماموران به سمت مزارع و نیزارها فرار کردند با این حال تعداد زیادی زخمی و چندین نفر هم شهید شده بودند.
جانباز واقعه ۱۲ دی ۱۳۵۷ گالیکش همچنین گفت: مردم گالیکش پس از شنیدن صدای تیراندازی به کمک ما آمدند و زخمی ها را برای رساندن به بیمارستان گنبدکاووس، سوار ماشین‌های عبوری می‌کردند که اندکی که به هوش آمده بودم من را سوار یک اتوبوس مسافربری که از مشهد به تهران در حرکت بود، کردند.
قانئی افزود: می‌شنیدم که راننده اتوبوس می‌گفت، گازوئیل ماشینم کم است و نمی‌تونم به شهر گنبدکاووس برم، میخوام از کمربندی مینودشت به آزادشهر و سپس تهران بروم اما مردم می‌گفتند، «گازوئیل بهت میدیم، فقط زخمی‌ها را به بیمارستان برسان».
قائنی که در زمان واقعه ۱۲ دی ۱۳۵۷ گالیکش ۲۴ سال داشت گفت: برای پیروزی انقلاب اسلامی همه مردم همکاری داشتند و همه گوش به فرمان علما و روحانیون که پیام‌های امام خمینی (ره) را برای مردم قرائت می‌کردند، بودند و امروز هم وظیفه داریم از انقلاب اسلامی و آرمان‌های آن که خون‌های زیادی برای آن ریخته شده، با جان و دل دفاع کنیم، گوش به حرف رهبر باشیم تا به کشور ما آسیبی نرسد.
خون شهدا و جانبازان واقعه ۱۲ دی ۱۳۵۷ گالیکش پرثمر بود
میکائیل مددی دیگر جانباز واقعه ۱۲ دی ۱۳۵۷ گالیکش هم به ایرنا گفت: به برکت خون شهیدان و جانبازان این واقعه و در چهلم این حادثه غمبار، خدارو شکر انقلاب اسلامی به پیروزی رسید و خون شهدا و جانبازان به ثمر نشست.
وی که متولد سال ۱۳۴۲ است، افزود: ۱۶ سال داشتم و عصر روز حادثه در صف شعبه نفت بودم که شنیدیم مردم محله ترک آباد مقابل مسجد جمع شدند و قصد دارند به کمک مردم گالیکش بروند.
مددی اضافه کرد: تعدادی از چماقداران رژیم پهلوی مردم گالیکش را مورد ضرب و شتم قرار داده بودند و به اموال آنها خسارت زده بودند و به همین علت مردم گنبدکاووس تصمیم گرفتند به کمک آنها بروند.
وی ادامه داد: سرپرستی مردم گنبدکاووس که حدود ۴۰۰ نفر می‌شدند برعهده حاج آقا «شیخ ابراهیمی» روحانی محل بود که با یک ماشین خاور، یک کامیون، چند مینی بوس و تعدادی سواری به سمت گالیکش حرکت کردند.
این جانباز واقعه ۱۲ دی گالیکش گفت: سوار یکی از مینی بوس‌ها شدم، وقتی به گالیکش رسیدیم غروب شده بود و چماقداران رژیم پهلوی با شنیدن حرکت مردم گنبدکاووس برای کمک به مردم گالیکش فرار کرده بودند.
مددی افزود: مردم گنبدکاووس همراه با مردم گالیکش تا پمپ بنزین این شهر تظاهرات کردند و برعلیه رژیم شعار می‌دادند که مهمترین آن «مرگ بر شاه، مرگ بر چماق به‌دست و درود بر خمینی» بود.
وی اضافه کرد: در پایان تظاهرات، شیخ ابراهیمی برای مردم سخنرانی کرد و از آنها خواست به خانه خود بروند و اگر لازم شد فردا دوباره مردم گنبدکاووس به گالیکش خواهند آمد.
این جانباز واقعه ۱۲ دی گالیکش ادامه داد: ماهم سوار ماشین‌ها شدیم و به سمت گنبدکاووس حرکت کردیم، وقتی به پاسگاه رسیدیم، ماموران ماشین‌ها را متوقف و شروع به تیراندازی کردند.
مددی افزود: با تیراندازی ماموران، مردم از ماشین‌ها پیاده و به سمت زمین‌های کشاورزی فرار می‌کردند من هم تا از مینی بوس پیاده شدم یک تیر به پشت پایم اصابت کرد که کشان کشان به کنار زمین کشاورزی رسیدم و خود را داخل یک چاله انداختم.
می‌خواستند پیکر شهدا را در رودخانه بریزند
جانباز هشت سال دفاع مقدس همچنین گفت: پس از متفرق شدن مردم، فرمانده پاسگاه دستور داد ماموران و سربازها جنازه‌ها و زخمی‌ها را جمع کرده و پشت ماشین خاور بیندازند.
وی افزود: وقتی جنازه‌ها و مجروحان را پشت خاور انداختند، شنیدم که فرمانده به راننده خاور گفت «اینها را ببر مینودشت و داخل رودخانه بینداز».
مددی اضافه کرد: خوشبختانه یکی از مجروحان پس از اینکه خاور از پاسگاه دور شد خود را به راننده رساند و از او خواست جنازه شهدا و مجروحان را به گنبدکاووس ببرد و همین طور هم شد.
وی گفت: وقتی به بیمارستان گنبدکاووس رسیدیم، مردم و خانواده‌های زیادی جمع شده بودند تا اگر مجروحان به خون نیاز داشتند، خون اهدا کنند.
وی همچنین به دوبار اعزام خود به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل هم اشاره کرد و گفت: بار اول سال ۱۳۶۱ از طریق سپاه به جبهه رفتم و همان سال براثر ترکش خمپاره ۶۰ از ناحیه پهلو و ۲ دست مجروح شدم و پس از بهبود برای بار دوم در سال ۱۳۶۴ به جبهه اعزام و در عملیات بدر و پاتک دشمنان و براثر ترکش خمپاره ۱۲۰ از ناحیه ۲ پا مجروح شدم.
مددی که هم اکنون دارای ۵۰ درصد جانبازی است، افزود: برای پیروزی انقلاب اسلامی و دفاع از خاک و ناموس وطن، خون‌های زیادی از جوانان این مرز و بوم ریخته شده است و همه ما بویژه جوانان موظفیم قدر انقلاب را بدانیم و از آن در برابر توطئه‌های دشمنان دفاع کنیم.
همه ساله برای بزرگداشت شهدای واقعه ۱۲ دی سال ۵۷ گنبدکاووس مراسم بزرگداشتی باحضور خانواده‌های این شهدا و نیز مردم و مسوولان ۲ شهرستان برگزار می‌شود.
شهرستان گنبدکاووس با بیش از ۴۰۰ هزار نفر جمعیت از زمان پیروزی انقلاب اسلامی تاکنون ۵۲۰ شهید تقدیم این سرزمین کرده است.
نظر شما