آشنایی با «رمز و راز » رمز ارزها

 حوزه‌ای که شاید در بسیاری از کشورها جدید باشد، اما خرید و فروش ارزهای دیجیتال چندسالی است که در کشورهای پیشرفته دنیا سابقه دارد و حتی در حال حاضر سایت‌های اطلاع رسانی بسیاری در زمینه تحلیل، بررسی و اخبار بازار ارزهای دیجیتال در داخل و خارج از کشورمان راه اندازی شده است و در این خصوص به مردم مشاوره می‌دهند.

البته برخی تحت عنوان کارشناس تا همین دو - سه سال پیش و به دلیل ناآشنایی با این حوزه، تصور می‌کردند این ارزها به نوعی همان شبکه گلدکوئیست و بازاریابی شبکه‌ای هستند و تعدادی کلاهبردار قصد دارند سرمایه مردم را به تاراج برند. لذا به مردم توصیه می‌کردند که از حوزه ارزهای دیجیتال فاصله بگیرند و فریب نخورند، غافل از اینکه به گفته یکی از کارشناسان حوزه بازارهای مالی کشورمان، اگر حدود  ۹ سال پیش یعنی سال ۲۰۱۰ شما یک میلیون تومان ارز دیجیتال بیت کوین می‌خریدید، اکنون صاحب بیش از یکصد میلیارد تومان سرمایه بودید.

در حال حاضر حوزه استخراج ارزهای دیجیتال به خصوص بیت کوین بعنوان یک پول ارزشمند مجازی برای مردم جذاب شده است و طبق گزارش‌ها گروهی از مردم در گاوداری‌ها، مدارس و  حتی با استفاده از برق فشار قوی زمین‌های کشاورزی، مبادرت به استخراج ارز دیجیتال می‌کنند.  

به هرحال تعداد ارزهای دیجیتال که از سال ۲۰۰۹ که نخستین رمز ارز تحت عنوان بیت کوین به بازار عرضه شد تا امروز به حدود ۲۳۰۰ ارز دیجیتال افزایش یافته و گویا انقلاب دیگری در حوزه فناوری‌های دیجیتال در راه است.

اما در بین تمام ارزهای دیجیتال، بیت کوین یا BTC  توجه بسیاری از سرمایه‌گذاران را به خود جلب کرده است، به گونه‌ای که این ارز در حال حاضر الگویی به منظور ارائه ارزهای دیجیتال جدید در دنیا شده است، با این حال نمی‌توان گفت که بیت کوین برترین و بهترین ارز دیجیتال است.

لایت کوین یا Litecoin، اتریوم یا Ethereum، زی کش یا Zcash،  دش یا DASH، ریپل یا Ripple، مونرو یا Monero، نئو یا NEO، کاردانو یا Cardano وکریپتوکارنسی از جمله ارزهای دیجیتال با ارزش دنیا محسوب می‌شوند که هریک از سوی فناوران در کشورهای مختلف به بازار عرضه شده است.

ارزهای دیجیتال و رقابت کشورها برای استخراج آن

در حال حاضر استخراج ارزهای دیجیتال در بسیاری از کشورها به خصوص کشورهایی که از برق ارزان‌تری برخوردارند، به تدریج در حال تبدیل شدن به یک صنعت پول ساز شده است و هرکدام سعی می‌کنند گوی رقابت را از یکدیگر بربایند.

راه‌اندازی بزرگترین مزرعه(فارم) ماینینگ ( استخراج ارزهای دیجیتال) کریپتوکارنسی بعنوان یکی از ارزهای دیجیتال در کشور ارمنستان، نمونه‌ای از مسابقه کشورها در استفاده از این ثروت نهفته در حوزه مجازی است.

مقامات ارمنستان روز ۱۸ اکتبر از راه‌اندازی و شروع فعالیت اولین و بزرگ‌ترین مزرعه ماینینگ کریپتوکارنسی در این کشور خبر دادند. این مزرعه‌ی استخراج کریپتو کارنسی با سرمایه‌ای بالغ بر ۵۰ میلیون دلار تاسیس شده و در حال حاضر به ۳ هزار دستگاه ماینینگ مجهز شده است.

کریپتوکارنسی یا رمزارز به دسته‌ای از پول‌های دیجیتال یا مجازی گفته می‌شود که در آن‌ها از رمزنگاری(کریپتوگرافی) برای تراکنش‌های مالی استفاده شده‌است؛ طوری که رمزگشایی آن‌ها بسیار دشوار و بعضا غیرممکن است.

به هرحال ارزهای دیجیتال از سوی مرکز خاصی کنترل نمی‌شوند، سریع و مقرون به صرفه‌ می‌باشند و محدودیت جغرافیایی را از میان برداشته‌اند و از همه مهم‌تر با دغدغه‌ی حفظ حریم خصوصی ایجاد شده‌اند.

البته این تاسیسات جدید ماینینگ که نخستین مورد در کشور ارمنستان است، دقیقا زمانی راه‌اندازی شده است که برخی کشورهای منطقه آسیای میانه که از منابع برق مناسبی برخوردارند در حال توسعه و گسترش فعالیت‌ها و فناوری مرتبط با فناوری بلاک چین هستند.

کشور گرجستان که همسایه‌ ارمنستان محسوب می‌شود نیز کمتر از دو سال پیش، نخستین مزرعه و فارم استخراج بیت کوین خود را راه‌اندازی کرد.

در ماه آگوست یک کمپانی روسی با نام Kriptoyunivers نیز اعلام کرد که یک آزمایشگاه تولید کود خود را به فارم ماینینگ کریپتوکارنسی تغییر کاربری داده است.

این مرکز که بیت‌کوین(BTC) و لایت‌کوین(LTC) استخراج می‌کند، با مساحتی بالغ بر ۴ هزار متر مربع در روستایی با نام Kirshi در نزدیکی سن پترزبورگ راه‌اندازی شده است.

گفته می‌شود بیش از ۵۰۰ میلیون روبل(معادل تقریبی ۷/۴ میلیون دلار) سرمایه و هزینه برای تغییر کاربری و راه‌اندازی این مرکز ماینینگ صرف شده است.

هرچند روسیه تلاش‌های بسیاری برای مقابله با فعالیت‌های غیرقانونی ماینینگ انجام داده است، اما در حال حاضر روسیه پس از چین و ایسلند و گرجستان؛ در رتبه‌ چهارم بیشترین تولید کننده‌ کریپتوکارنسی در جهان شناخته می‌شود.

راز ارزهای دیجیتال

به هرحال برای بسیاری این پرسش مطرح است که اینکه تا چندسال پیش برخی کامپیوترهای خود را از طریق اینترنت به یک شبکه‌ای متصل می‌کردند (که درحال حاضر دیگر آن کامپیوترها پاسخگو نیستند و یکسری دستگاه‌های مخصوص طراحی شده تحت عنوان ماینر(تجهیزات استخراج ارزهای دیجیتال) را به برق وصل می‌کنند) و این خود به خود ارز دیجیتال بیت کوین استخراج می‌کند یعنی چه و این اتفاق به چه شکلی رخ می‌دهد؟

بحث تخصصی که البته پرداختن به تمامی زوایای آن به نوبه خود از پیچیدگی‌های خاص خود برخوردار است و به همین منظور با محمد حسینی کارشناس حوزه ارزهای دیجیتال و تحلیلگر بازارهای مالی کشورمان به گفت و گو نشسته‌ایم.

حسینی با اشاره به سوال اصلی بسیاری از مردم که همان چگونگی استخراج بیت کوین است می‌گوید: اگر بخواهیم ساده بگوییم، طبق این سیستم هر فردی می‌تواند در ساعاتی از شبانه روز قدرت پردازش سخت افزاری دستگاه خود را که پیش از این کامپیوتر و موبایل را نیز شامل می‌شد، از طریق یک نرم افزار و با استفاده از شبکه اینترنت در اختیار شبکه بیت کوین قرار دهد.

وی ادامه داد: در واقع این انتقال قدرت به منظور انجام محاسبات پیچیده ریاضی و عملیات رمزنگاری و ثبت داده‌ها در بلاک‌های زنجیره‌ای صورت می‌گیرد.

این کارشناس بازارهای مالی افزود: با این کار، شما یکی از گره‌ها یا یکی از نودهای این شبکه محسوب می‌شوید و به‌ عنوان عضو شبکه کلیه عملیات این شبکه از جمله دریافت و پرداخت‌ها را تایید می‌کنید و در این سیستم قدرت می‌یابید و طبق یکسری محاسبات ارز مجازی بیت کوین جایزه می‌گیرید.

وی با ذکر مثالی در حوزه دریافت و پرداخت ادامه داد: فرض کنید قرار است یک بیت کوین از کیف پول بنده به کیف پول شخص دیگری منتقل شود، لذا این دستور را هنگامی که به شبکه ارسال می‌کنم یک ماینری می‌آید این دستور را کد یا رمزگذاری می‌کند و این رمزگذاری را در یک بلاک یا زنجیره‌ای ثبت می‌کند.

حسینی اظهارکرد: در واقع ماینرها کار پردازش این شبکه را انجام می‌دهند، چه دریافت و چه پرداخت، حال هرچقدر دستگاه‌های ماینر بیشتر باشد قدرت پردازش شبکه نیز بالاتر می‌رود، از سوی دیگر رمزنگاری یک فضای کیلوبیت کوچکی را در بر می‌گیرد.

به گفته وی، این بلاک‌ها برای اینکه امکان تقلب روی آن‌ها نباشد با عملیات رمزنگاری ثبت می‌شوند به نحوی که اگر شما یک دیتا را روی یک بلاکی ثبت کنید، امکان برگشت ندارد و به هیچ وجه امکان تقلب وجود ندارد.

حسینی ادامه داد: اگر شما بخواهید یک بلاکی را ثبت کنید و بعد بخواهید کد آن را باز کنید، این کار نیازمند کل انرژی خورشید است، لذا عملا چنین امکانی وجود ندارد که شما بتوانید یک داده‌ای را رمزگشایی کنید. 

حال اتفاق خوبی که افتاده آن است که پشتوانه ارزهای دیجیتال واقعی است و دیگر شرایط مانند سال ۱۹۷۱ هنگامی که نیکسون رئیس جمهور وقت آمریکا قرارداد برتن وودز را حذف کرد، نیست.

نیکسون در آن سال اعلام کرد که دیگر پشتوانه دلار آمریکا طلا نیست و در شرایطی که آن زمان اندازه ۸ میلیارد دلار روی کل کره زمین وجود داشت، اما اندازه ۱۶۰ میلیارد دلار پول چاپ شده بود، یعنی پول بدون پشتوانه و این یعنی تورم و باد کردن اقتصاد، که کلی مشکلات ایجاد شده بود.

برتن وودز یا Bretton Woods Agreement یکی از سیستم‌های پولی و مدیریت نرخ برابری ارزها بود که در سال ۱۹۴۴ میلادی مقرر شد.

حسینی  ادامه  داد: البته این قضیه در ارز بیت کوین مشخص است و هیچ کس قدرت نفوذ در این شبکه را ندارد و هرکسی که یک قدرت و سخت افزاری در اختیار شبکه قرار داده، خود یک نود و گرهی از این شبکه است و این قدرت نیز توزیع شده است و این شبکه بدون رئیس، خطاناپذیر و تقلب ناپذیر و برای همه بسیار واضح و شفاف است.

به گفته وی، در حال حاضر محاسنی که شبکه بیت کوین در اختیار ما قرار می‌دهد آن است که نقل و انتقالات مالی را بدون واسطه می‌کند یعنی عملا کار بانک‌ها و کشورها و دولت‌ها را از این بخش جدا می‌کند.

سختی شبکه بالا رفته و با کامپیوتر دیگر نمی‌توان ماینینگ کرد

این تحلیلگر بازارهای مالی در ادامه با اشاره به اینکه تا چند سال پیش با یک کامپیوتر شما می‌توانستید ارز بیت کوین استخراج (مایند) کنید که به این کار اصطلاحا می‌گویند ماینینگ، افزود: اما در حال حاضر یکسری دستگاه‌های مخصوص برای این کار طراحی و ساخته شده است.

حسینی می‌گوید: در واقع دستگاه‌های ماینر موجود کامپیوترهای بسیار قوی هستند، طوری که یک کامپیوتر گیمینگ بسیار قوی نهایت قدرتی که می‌تواند داشته باشد ۱۵۰ کیلوهش است، اما یک دستگاه ماینر مدل خیلی معمولی ۱۴.۵ تراهش قدرت دارد، به عبارتی شاید قدرت پردازش ۱۰ تا از این دستگاه‌های ماینر به اندازه کل کامپیوترهای ایران باشد.

اما این کارشناس بازارهای مالی در ادامه به انواع تبلیغات ماینینگ ارز دیجیتال از طریق کامپیوتر در شبکه‌های اجتماعی اشاره می‌کند و با تاکید بر اینکه این‌ها یک مشت کلاهبردار هستند که قصد فریب مردم را دارند، افزود: اگر درحال حاضر از طریق این شرکت‌ها کامپیوترتان را از طریق یکی از این اپلیکیشن‌ها به شبکه بیت کوین متصل کنید، متوجه می‌شوید که سی پی یو دستگاه شما با شدت زیادی به کار گرفته شده و داغ می‌شود و پس از مدت کوتاهی کامپیوترتان را بایستی دور بیاندازید.

حسینی می‌گوید: درحال حاضر به قدری سختی شبکه استخراج ارزهای دیجیتال بالا رفته است که دستگاه‌های مورد استفاده برای این کار باید بسیار قوی تر از کامپیوتر باشد.

وی با اشاره به سوء استفاده کلاهبرداران از فقر اطلاعات مردم که بدنبال سودآوری از طریق استخراج ارزهای دیجیتال هستند، گفت: آن‌ها به مردم دروغ می‌گویند و تنها بدنبال سودجویی از این راه برای خود هستند. ما یک بحثی داریم بنام کلودی ماینینگ یعنی ماینینگ ابری که سودجویان از قدرت پردازش کلی کامپیوتر و موبایل استفاده می کنند که به سود برسند، اینها برای دارندگان کامپیوترها و موبایل ها زیاد سودی ندارد اما برای شرکت اصلی که قدرت پردازش چندین میلیون کامپیوتر و موبایل را به کار گرفته است سودآوری خوبی خواهد داشت.

حسینی افزود: در آخر کار نیز کلاهبرداران که وعده دروغین استخراج بیت کوین درحساب کاربری افراد داده اند، اما افراد هنگام برداشت آن متوجه می شوند که شرکت حساب آنها را بسته است، یعنی عملا آنها تا یک زمانی باشما هستند که از قدرت پردازش دستگاه های شما شامل کامپیوتر یا موبایل یا ماینر استفاده کنند.

وی در عین حال اظهارکرد:البته در حال حاضر و حدود چهار پنج سالی می شود که بدلیل اینکه سختی شبکه افزایش داشته است با کامپیوتر دیگر نمی شود کار ماینینگ انجام داد و ارز استخراج کرد، فرض کنید قبلا جلوی یک معدن را که بیشتر شن است را می توانستیم با یک وسیله ای مانند بیل کنده کاری کاری کنیم اما در ادامه که سختی کار بالا می رود باید از تجهیزات مدرن و قوی تری استفاده کنیم.

حسینی در ادامه گفت: به صورت ساده اگر بخواهم بگویم یک مقدار مشخص از یک چیزی در جایی وجود دارد، بعنوان مثال فرض کنید ۱۰۰ تا بیت کوین در یک شبکه وجود دارد و هر ۱۰ دقیقه می توان در کل دنیا ۵۰ عدد آن را گرفت، حالا یک زمانی ۵۰ یا ۱۰۰ نفر می خواستند در این سیستم این بیت کوین ها را بدست آورند و رقابت کم بود، اما چند سال با ورود ماینرها یک دفعه چندین میلیون نفر می خواستند این ۱۰۰ تا بیت کوین را بدست آورند. به دلیل اینکه تعداد ماینرها در دنیا زیاد شد و رقابت افزایش پیدا کرد.

 این تحلیگر بازارهای مالی کشورمان در ادامه اضافه کرد: در واقع ماینر یعنی کسانی که این معادلات را در شبکه حل می کنند و برای  پردازش این معادلات و تراکنش ها بیت کوین جایزه می گیرند.

حسینی می گوید: در ابتدا که کار ماینینگ شروع شده بود شاید تعداد کمی در سیستم ماینر بودند و کامپیوتر خود را در اختیار شبکه قرار داده بودند، آن موقع جایزه یک عدد خوبی بود اما بعد از یک مدت که سودآوری پیدا کرد و بزرگ شد، میلیون‌ها نفر گرد آمدند تا بیت کوین بدست آورند، پس رقابت بسیار بسیار افزایش پیدا کرد یعنی تعداد بیت کوین محدود است اما رقابت افزایش یافته است.

وی افزود: لذا آدم‌ها تصمیم گرفتند که ابزار خودشان را برای بدست آوردن بیت کوین قوی‌تر کنند، یعنی کامپیوترهایی بسازند که قدرت پردازش آن قوی و قوتر باشد که الان رسیده‌ایم به دستگاه‌های «ای سیک» که دستگاه‌های ماینری است که قدرت پردازش بسیار بالایی دارد و معروفترین کشور سازنده این دستگاه چین است.

دستگاه‌های ماینینگ

در صورتی که با ماینینگ و یا استخراج ارزهای دیجیتال آشنایی داشته باشید، حتما یک سوال ذهن شما را درگیر می‌کند که چگونه برخی ماینرها به صورت بهینه و مقرون‌به‌صرفه‌ای از دستگاه‌هایشان استفاده می‌کنند که البته در اینجا بحث «ای‌سیک‌ها» (ASIC) مطرح می‌شود.

حسینی در این خصوص می‌گوید: در حقیقت یک مدار مجتمع با کاربرد خاص و یا ای‌سیک (ASIC)، مدار مجتمعی است که به منظور انجام عملیات خاصی طراحی می‌شود.

وی افزود: این مدار در مقایسه با یک مدار معمولی، سرعت محاسبات را افزایش داده و از مصرف برق کمتری برخوردار است اما به نسبت، هزینه‌ تولید آن نیز بسیار بالا است.

حسینی با بیان اینکه، ای‌سیک‌ها در واقع امنیت شبکه بلاک چین را تامین می‌کنند، افزود: اما این ماموریت را با مصرف الکتریسیته و برق زیادی به سرانجام می‌رسانند که البته برای ساخت یک ای‌سیک به دانش سخت‌افزاری و نرم‌افزاری نیاز  است.

حسینی در ادامه در خصوص انواع ای سیک ها نیز می‌گوید: در واقع یکی از بهترین برندهای ای سیک دستگاه Bitmain  است که محصول شرکت Bitmain چین است.

وی درخصوص قیمت دستگاه‌های ماینر در کشورمان نیز با بیان اینکه شاید بیش از هزار مدل دستگاه ماینر وجود داشته باشد، می‌افزاید: اما آن چیزی که در ایران بسیار باب شده، استفاده از دستگاه ام تری است که قیمت آن از ۵ میلیون تومان شروع می‌شود و حتی دستگاه چند صد میلیون تومانی آن نیز وجود دارد.

وی ادامه می‌دهد: البته یک دستگاه معمولی که مانند ماشین پراید خیلی استفاده از آن در کشورمان شایع شده است، دستگاه Antminer s۹ محصول شرکت Bitmain است که قیمت آن حدود ۱۰ میلیون تومان است که برق زیادی مصرف می‌کند طوری که ۱۳۵۰ کیلووات در یک ساعت استفاده می‌کند.

حسینی می‌گوید: در حقیقت ساخت دستگاه‌های ماینر که اکثرا چینی هستند، کار پیچیده‌ای نیست و این‌ها یکسری کامپیوترهای پرقدرت و یکسری مدار مجتمع هستند و ساخت آن‌ها کار سخت و انحصاری نیست و تفاوت آن‌ها با کامپیوترهای معمولی تنها در قدرت پردازش آنهاست.

نحوه ماینینگ ارزهای دیجیتال

این تحلیلگر بازارهای مالی و ارزهای دیجیتال درخصوص نحوه استفاده از این دستگاه‌ها برای استخراج ارزهای دیجیتال به خصوص بیت کوین با تاکید براینکه ماینینگ در مقیاس خانگی به هیچ وجه توجیهی ندارد، گفت: یک دستگاه ماینر به انداز یک جارو برقی کارواش سرو صدا دارد و این دستگاه برای سودآور بودن بایستی ۲۴ ساعت شبانه روز و هفت روز هفته روشن باشد.

حسینی می‌گوید: البته سوله‌ها و مکان‌هایی تحت عنوان مزرعه یا فارم برای استخراج ارز بیت کوین وجود دارد که قفسه بندی شده‌اند و در هرکدام از این قفسه‌ها یک ماینر جای می‌گیرد.

وی در خصوص شکل دستگاه ماینینگ نیز می‌گوید: این دستگاه به اندازه یک کیس کوچک یا مینی کیس یا یک جعبه کفش است و به‌ علت اینکه دارای فن می‌باشد، داغ می‌کند و باید درجایی مخصوص از این دستگاه‌ها نگهداری شود زیرا گرد و غبار و گرما و سرما تاثیر بسیار منفی روی کارکرد آن‌ها دارد و محل نگهداری آن‌ها بسیار مهم است.

حسینی با اشاره به اینکه برخی افراد در داخل خانه خود فرایند ماینینگ را انجام می‌دهند، اظهار داشت: آن‌ها اولا گرما و بعد سرو صدای بسیار زیاد این دستگاه‌ها را نمی‌توانند تحمل کنند، زیرا مانند آن است که یک جاروبرقی صنعتی کارواش پرسر و صدا را ۲۴ ساعته در خانه روشن کنید. شاید جالب باشد بدانید که در حال حاضر مردم سیبری از دستگاه‌های استخراج بیت کوین برای گرم کردن خانه خود استفاده می‌کنند.

حسینی افزود: همچنین به دلیل اینکه سیم‌کشی خانه‌ها برای چنین استفاده‌ای طراحی نشده، احتمال آتش سوزی منازل این افراد بسیار بالا است.

این کارشناس بازارهای مالی در ادامه، ماینینگ را تنها در مقیاس بزرگ و صنعتی به صرفه دانست.

وی می‌گوید: پس از تهیه دستگاه ماینینگ و تامین مجوز برق صنعتی مورد نیاز، دستگاه از طریق یک نرم افزار و اپلیکیشن مدیریت کنترل که در داخل آن تعریف شده است به اینترنت متصل می‌شود که با چند کار اپراتوری به شبکه استخراج ارز متصل می‌شویم.

حسینی با بیان اینکه، البته ماینینگ تنها یکی از روش‌های درآمدزایی از ارزهای دیجیتال است، گفت: تصور کنید اگر شما ابتدای سال ۲۰۱۰ (حدود ۸ سال پیش) یک میلیون تومان بیت کوین خریده بودید در حال حاضر ۱۵۰ میلیارد تومان سرمایه داشتید. می‌توانستید پول خود را به دلار تبدیل کنید و با چهار تا کلیک کردن ساده خرید می‌کردید، البته از سال ۲۰۱۴ در ایران مرسوم شد و تا آن موقع بی ارزش بود.

وی گفت: البته نکته‌ای که وجود دارد آن است که ارزهای دیجیتال که ما امروز درباره آن صحبت می‌کنیم بیش از ۲۳۰۰ نوع است و بیت کوین تنها یکی از آنها است، این ارزهای دیجیتال می‌توانند سودهای خیلی خوبی برای صاحبان خود داشته باشند و هرکدام برای یک کار خاصی راه اندازی شده است.

این کارشناس بازارهای مالی افزود: به‌عنوان مثال ارز ریپل Ripple آمده است که با سوئیفت مقابله کند و رقیب پروژه سوئیفت است، یا شرکت فیسبوک ارز دیجیتال خود را دارد که خوب اینها می‌توانند نظام بانکداری دنیا را متحول کنند.

استخراج آخرین ذرات بیت کوین تا سال ۲۱۴۰ میلادی

اما حسینی درخصوص چگونگی افزایش ارزش ارزهای دیجیتال با اشاره به اینکه، تعداد کل بیت کوین‌های دنیا می‌تواند ۲۱ میلیون واحد باشد که در حال حاضر ۱۸ میلیون آن مایند شده است، افزود: تا سال ۲۱۴۰ ماینینگ این ارز ادامه خواهد داشت و پیش بینی می‌شود که آخرین ذرات آن تا آن سال استخراج شود.

وی درخصوص قیمت گذاری ارز بیت کوین نیز گفت: قانونی در اقتصاد وجود دارد که قیمت یک چیز را دو عامل عرضه و تقاضا مشخص می‌کند، لذا هنگامی که تقاضایی برای محصول بیش از عرضه آن باشد، قیمت آن افزایش خواهد یافت و قیمت هرواحد بیت کوین که درحال حاضر حدود  ۱۰ هزاردلار است شاید به یکصد هزار دلار و حتی بیشتر نیز افزایش پیدا کند.

این کارشناس بازارهای مالی با بیان اینکه ارزش ارز شبکه‌های مختلف مانند ارز فیس بوک بستگی به پروتکل‌های آن دارد، گفت: در حقیقت این ارزهای دیجیتال بر اساس همان اصطلاح «آی سی او» یا پیش عرضه شکل می‌گیرند که در بورس کشورمان نیز مرسوم است.

وی افزود: به‌ عنوان مثال هنگامی یک شرکت سیمان در بورس راه اندازی کنیم، به مردم پیشنهاد می‌دهیم که در این سرمایه‌گذاری شریک شوند و پول بدهند و در ازای آن سهام دریافت کنند، درصورتی که شرکت ما هنوز نوپا است و تنها براساس یک طرح جلو می‌رویم که ارزش سهام شرکت نیز به ازای رشد شرکت خواهد بود.

آی.سی.او  (ICO) یک مفهوم نوظهور در پروژه‌های سرمایه‌گذاری جمعی (crowdfunding) در صنعت Cryptocurrency و Blochchain است. سهامداران می‌توانند این سهام را با هدف استفاده از خدمات نگه دارند و یا برای کسب سود اقدام به فروش کنند.

در نتیجه‌ی این رویداد، شرکت سرمایه لازم برای توسعه محصول را کسب می‌کند و مشتریان هم سهام  خود را دریافت می‌کنند و مالکیت کامل این سهام را  بدست می‌آورند.

در ارزهای دیجیتال در این آی سی او ها، هرکسی پروژه‌ای دارد در قالب ارزهای دیجیتال به مردم سهام خود را به فروش می‌رساند و هرچه پروژه رشد کند ارز دیجیتال نیز رشد خواهد کرد.

فناوری بلاک چین

 حسینی در ادامه بحث‌های مربوط به ارزهای دیجیتال را دارای پیچیدگی‌های خاص خود دانست و گفت: البته قبل از اینکه ببینیم ارز دیجیتال چیست، در ابتدا باید به این نکته پرداخت که این ارزها بر روی چه بستری سوار هستند و این بستر چه خصوصیتی دارد که کاربرد این ارزهای دیجیتال را با ارزش و خاص کرده است.

وی با بیان اینکه، ارزهای دیجیتال روی بستری به نام بلاک چین یا زنجیره بلوک سوار هستند، اظهارکرد: در واقع بلاک چین یک روش ثبت داده است، به‌ عبارتی اطلاعات و داده ها را به روش زنجیره بلوکی ثبت می‌کند.

این کارشناس بازارهای مالی کشورمان با بیان اینکه بلاک چین (Blockchain) از دوکلمه Block (بلوک) و Chain (زنجیره) ایجاد شده است، افزود: این فناوری در حقیقت زنجیره‌ای از بلوک‌هاست.

وی ادامه داد: بلاک چین یک نوع سیستم ثبت اطلاعات و گزارش است و  تفاوت آن با سیستم‌های دیگر این است که اطلاعات ذخیره شده روی این نوع سیستم، میان همه اعضای شبکه به اشتراک گذاشته می‌شوند و با استفاده از رمزنگاری امکان حذف و دستکاری اطلاعات ثبت شده تقریبا غیرممکن است.

بلاک چین تکنولوژی از مردم برای مردم

حسینی در ادامه می‌گوید: در حقیقت ارزهای روی بستر بلاک چین یک تکنولوژی از مردم برای مردم و به نفع مردم  و بوسیله مردم است و این شعاری است که بلاکچین دارد و مانند تلگرام یا سایر شبکه‌های اجتماعی قابل مسدودسازی نیست.

وی ادامه داد: اینکه دولت‌ها نمی‌توانند ارزهای دیجیتال را مانند شبکه‌های اجتماعی مسدود کنند به این دلیل است که آی پی های شبکه‌های اجتماعی همچون تلگرام و واتساپ روی یک سرور خاص و یک آدرس مشخصی است، بعنوان مثال بنده آدرس خانه شما را بلد هستم و می‌گویم قفل‌های خانه شما را عوض کنند و دیگر شما حق آمدن به خانه را ندارید، اما فرض کنید که شما کلید همه خانه‌های تهران را داشته باشید و همه مردم شهر تهران کلیدهای همه خانه‌ها را داشته باشند، حالا چه قدرتی می‌خواهد جلوی اینها را بگیرد و بلاک کند.

حسینی افزود: هیچ دولت و کشور و قدرتی قدرت مقابله با بستر بلاک چین را ندارد و اگر بخواهند بعنوان مثال ماینینگ را ممنوع کنند، نمی‌توانند. البته می‌توانند ماینر یا دستگاه استخراج ارز را توقیف کنند یا اعلام کنند کسی حق ندارد در ایران مایند کند اما جلوی خرید و فروش ارز دیجیتال را نمی‌توانند بگیرند.

وی گفت: آن‌ها هیچ اتفاقی نمی‌توانند رقم بزنند و بر همین اساس کشورها در حال حرکت به سوی رگولاتوری و تعیین قوانین جانبی برای فعالان این بخش هستند. اتفاقی که در تمام دنیا در حال وقوع است.

این تحلیلگر بازار دیجیتال در خصوص علت اینکه نمی‌توان در مقابل فراگیرشدن شبکه‌های ارزهای دیجیتال در دنیا جبهه گرفت نیز به اتفاقات دهه‌های گذشته اشاره و خاطرنشان می‌کند: هنگامی که ایمیل آمده بود چقدر شرکت‌های پست در مقابل شرکت‌های پرووایدرهای ایمیل سنگ اندازی کردند، چراکه وقتی ایمیل ایجاد شد، دیگر کسی نامه نمی‌نوشت یا هنگامی که سوشال مدیاها مانند تلگرام و واتساپ آمدند چقدر شرکت‌های مخابراتی سنگ اندازی کردند اما عملا تکنولوژی دیر یا زود همیشه راه خود را پیدا می‌کند و جلو می‌رود.

حسینی در ادامه با تاکید براینکه، حاکمیت و دولت‌ها در دنیا نمی‌توانند هیچگونه دخالت و اعمال سلیقه در فناوری بلاک چین داشته باشند، با ذکر مثالی به تفاوت بلاک چین با وضعیت موجود پرداخت و ادامه داد: هم اکنون کل داده‌ها، اطلاعات و تراکنش‌های بانکی ما روی یک سرور بانک متمرکز است که جای آن هم مشخص است و اگر بخواهیم پول کارت به کارت کنیم پول در حساب شخص نیست بلکه در حساب بانک است و مشتری تنها یک دستور به بانک داده و بانک نیز از سرور خود پول او را جابجا می‌کند.

وی ادامه داد: حال مسئله‌ای که در تراکنش‌های بانکی وجود دارد آن است که حاکمیت یا دولت ها به راحتی می‌توانند بر روی نحوه مدیریت آن اعمال نفوذ کنند، به طوریکه به یکباره بانک‌های مختلف به عنوان مثال به مشتریان خود اعلام می‌کنند که در طول روز بیشتر از سه میلیون تومان نمی‌توانید کارت به کارت کنید و یا روزی ۳۰۰ هزار تومان بیشتر از عابربانک‌ها نمی‌توان برداشت کرد و یا ساعت ۱۲ شب باید یک ربع برای آپدیت شدن سایت صبر کرد.

حسینی افزود: از طرفی حاکمیت و دولت در قبال انجام هرکار از مشتریان خود کارمزد دریافت می‌کنند، اینکه چرا هرکاری بخواهند انجام می‌دهند تنها به دلیل نفوذ و مدیریت سیستم از سوی آنان است.

به گفته وی، در سیستم ارزهای دیجیتال، کل داده‌ها در یک دیتابیس قرارداده می‌شود و در یک جا و یک سرور قرار داده می‌شود و همه می‌توانند به این سرور دسترسی داشته باشند.

وی با ذکر مثال دیگری درخصوص بلاک چین می‌گوید: فرض کنید در یک روستایی تمامی اطلاعات مالی دریافت و پرداختی روستائیان تنها در یک دفترچه و آن‌هم در دست کدخدای آن روستا است، حال اگر در همین روستا کدخدا وجود نداشته باشد و دست همه آدم‌های این روستا یک دفترچه وجود داشته باشد، اینجاست که سطح دسترسی اطلاعات برای همه یکسان می شود و این به معنای بلاک چین است.

به گفته وی، در سیستم بلاک چین هرکسی به یک اندازه قدرت دارد، یعنی روش ثبت داده‌ها به روش توزیع شده است، به‌عبارتی هیچ مرکزی و قدرتی روی این سیستم نفوذی ندارد و اطلاعات بصورت غیر متمرکز و تقسیم شده بین همه ثبت می‌شود.

وی افزود: نکته مهمی که وجود دارد آن است که شما اگر بلاک چین را به‌عنوان مثلا یک سیستم عامل درنظر بگیرید مانند ویندوز یا لینوکس، این ارزهای دیجیتال تنها یک اپلیکیشن روی بلاک چین هستند، یعنی ارزهای دیجیتال یک کاربرد بسیار بسیار کوچک از بستر بلاک چین محسوب می‌شود.

حسینی در ادامه با تاکید براینکه، تکنولوژی بلاک چین پیچیده و بزرگ است و یکی از کاربردهای کوچک آن ارزهای دیجیتال است، افزود: در واقع بیت کوین نخستین کاربرد این فناوری محسوب می‌شود و این ارز دیجیتال برای ذخیره اطلاعات دارایی کاربران از بلاک چین استفاده می‌کند.

به‌عنوان مثال فرض کنید سیستم انتخابات ما اگر بیاید روی بلاک چین، همه چیز شفاف و واضح می‌شود و همه چیز را همه می‌بینند.

پس بلاک چین بستری است برای ثبت هرنوع داده‌ای که این داده‌ها می‌توانند مالی یا غیرمالی باشند. به‌ عنوان مثال تمامی اطلاعات ثبت احوال، صنعت بیمه، تعرفه‌های انتخاباتی و اطلاعات بانکی، همه می‌توانند بر روی بلاک چین ثبت شوند که این می‌تواند اتفاق ویژه‌ای باشد. ضمن اینکه همه کسانی که درکار ساخت اپلیکیشن هستند می‌توانند از بستر بلاک چین با امنیت و سرعت بالا استفاده کنند.

این کارشناس بازارهای مالی در ادامه می‌گوید: دبی اعلام کرده است که تا سال ۲۰۲۰ دولت برپایه بلاک چین را راه اندازی می‌کند که این اتفاق بزرگی است.

چه کسی بیت کوین را ساخته و ساتوشی ناکاموتو کیست؟

حسینی در ادامه با بیان اینکه، هنگامی که یک سیستمی برپایه بلاک چین شکل می‌گیرد هیچ حاکمیتی و هیچ رئیسی برای آن وجود ندارد، گفت: برای همین بیت کوین نخستین شبکه پرداخت و دریافت منعطف و بدون رئیس در دنیا است که سال ۲۰۰۹ از سوی یک تیم برنامه نویس به نام ساتوشی ناکاموتو که مشخص نیست یک فرد یا سازمان است، راه اندازی شد.

وی با بیان اینکه، بیت کوین یک پروژه متن‌باز عمومی است و برای عموم قابل‌دسترس است، افزود: بسیاری معتقدند که این کار فدرال وبلاگ آمریکا یا کسانی دیگر است، اما در نوامبر سال ۲۰۰۸ ساتوشی ناکاموتو گزارش عملکرد یا همان وایت‌پیپر (White paper) اختراع خودرا که امروزه معروف شده در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد.

نحوه تهیه ارزهای دیجیتال چگونه است

حسینی در ادامه با بیان اینکه ارزهای دیجیتال بر بستر بلاک چین به‌عنوان یک دارایی دیجیتال محسوب می‌شوند و درحال حاضر این اصل پذیرفته شده‌ای در دنیا است، گفت: برای خرید و فروش این ارزها صرافی‌های سطح یک و دو وجود دارد که افراد برای خرید و فروش اینگونه ارزها می‌توانند به سایت این صرافی‌ها مراجعه کنند.

وی افزود: خریداران می‌توانند برای خرید هر ارز دیجیتال، پول خود را با وب مانی، مسترکارت یا ویزاکارت پرداخت کنند تا بیت کوین یا هر ارز دیگری به حساب کیف پول آن‌ها منتقل شود که این عملیات خطاناپذیر و امن است.

حسینی در خصوص اینکه آیا دولت ایران برنامه‌ای برای ارزهای دیجیتال دارد یا خیر؟ نیز می‌گوید: در حال حاضر دولت در حال قانون گذاری بر روی ارزهای دیجیتال است و ابتدای راه است. ارز بلاک چین تکنولوژی از مردم برای مردم و به نفع مردم و بوسیله مردم است و این شعاری است که شرکت بلاکچین دارد و مانند تلگرام یا سایر شبکه های اجتماعی قابل مسدودسازی نیست.

به  گفته این کارشناس بازارهای مالی، هیچ دولت و کشوری قدرت مقابله با این بستر را ندارد و تنها می‌تواند ماینینگ را ممنوع یا دستگاه های ماینر را توقیف کند اما نمی‌تواند جلوی خرید و فروش ارز دیجیتال را بگیرد.

بازگشت سرمایه استخراج ارز در طول شش ماه

حالا بنده یک دستگاه ماینر خریده‌ام و سوال اینجاست که در صورتی‌که این دستگاه را به برق متصل کنم و در طول ۲۴ ساعت کار کند، چقدر به پول دلاری بیت کوین کاسب می‌شوم؟

حسینی با بیان اینکه دراین خصوص بایستی چند مقیاس را در نظر گرفت، تصریح کرد: اگر بخواهیم ساده بگوییم، در صورت سرمایه‌گذاری در حوزه ماینینگ در طول ۴ تا ۶ ماه می‌توانیم بازگشت سرمایه داشته باشیم، به‌عنوان مثال اگر یکصدمیلیون تومان هزینه کنیم در طول شش ماه هزینه دستگاه و برق و اجاره بایستی برگردد و مابقی سود است.

وی در ارتباط با اینکه چه کشورهایی درحال حاضر در حوزه ماینینگ پیشتاز هستند، اظهارکرد: این کشورها معمولا مناطقی هستند که دارای برق ارزانی هستند مانند گرجستان، ارمنستان، ونزوئلا، ایران، اما در اروپا به دلیل اینکه برق گران است ماینینگ صرفه کمتری دارد.

این کارشناس بازارهای مالی اضافه کرد: البته در کشورهای اروپایی تعریف پروژه‌های مختلف بر روی بستر بلاک چین، بوجود آوردن سکه‌های مختلف و همچنین ایجاد ارزهای دیجیتال و خرید و فروش آن بسیار رایج‌تر است.

گزارش: یوسف درویشی