مادر شهید معماریان: فرزندم با وجود سن كم، شور ولایی داشت

اشرف السادات منتظری روز چهارشنبه درگفت و گو با ایرنا خاطرنشان كرد: وی با همان سن نوجوانی خود، همیشه از خداوند متعال تشكر می كرد ولی تشكر خاصی هم داشت ومی گفت' خدایا شاكرم اگر در زمان امام حسین (ع) نبودم كه در ركاب ایشان باشم ولی امروز می توانم به ندای ولی فقیه زمان و نایب امام معصوم لبیك بگویم.'
این مادر شهید با اشاره به خصوصیات اخلاقی فرزندش گفت: وی بسیار متین و مودب بود، ایشان در طول سالها كه با پدر و مادرش بیرون از خانه می رفت یكبار هم نشد كه جلوتر از ما راه برود و بر این باور بود كه نباید جلوتر از بزرگان خود حركت كنیم، همیشه می گفت ' باید حق پدر و مادر را ادا كنیم'.
منتظری تصریح كرد: محمد هر چند به دلیل سن كم خود در زمان انقلاب نبود ولی از زمانی كه انقلاب را درك كرد با تمام وجود عاشق آرمان ها وارزش های انقلاب شد، خود من به عنوان مادر شهید و پدر شهید معماریان در دوران انقلاب، هر كاری از دستمان می آمد را انجام دادیم.
وی ادامه داد: آن شهید گرانقدر به نماز اول وقت بسیار اهتمام جدی داشت به گونه ای كه از سن هشت سالگی اگر یك روز نماز ایشان قضا می شد به شدت گریه می كرد و در غم و اندوه فرو می رفت.
مادر شهید معماریان یادآورشد: محمد اهل معاشرت بود و همیشه برای كارهای خود مشورت می كرد.
وی با اشاره به حضور شهید معماریان با سن كم در جبهه جنگ گفت: ایشان در دوران جنگ، برای دفاع از انقلاب اسلامی احساس تكلیف كرد و من و پدرش نیز مشوق وی بودیم و مانع حضور ایشان در جنگ نشدیم.
وی با اشاره به عشق فرزندش به حضرت امام راحل نیز گفت: ایشان خیلی به فكر رهبر انقلاب بود و به راهی كه انتخاب كرد اعتقاد كامل داشت.
وی اظهار داشت: شهید همیشه به من می گفت، مادر، چطوری از شما تشكر كنم كه نام من را 'محمد' گذاشتید، امید است بتوانم راه پیامبر اسلام (ص) و فرزندانش را ادامه دهم، اگر دوران امام حسین (ع) نبودم كه جان خود را در ركاب ایشان فدا كنم، امروز باید برای نایب امام زمان جانفشانی كنم.
معماریان به بخشی از وصیت نامه شهید اشاره كرد و گفت: ایشان در وصیت نامه خود چنین می گوید' خداوندا، شما از انگیزه رفتن من به جبهه آگاه هستید و می دانید من برای لبیك گفتن بهشت امام حسین (ع) و نایب ایشان و راه ایشان با آگاهی این راه را انتخاب كردم ، خدایا كمك كنید'.
مادرشهید معماریان اظهار داشت: شهدا به چنان مقامی می رسند كه شفاعت می كنند و نمونه عینی آن نیز شفاعت خود بنده توسط فرزندم محمد است.
وی با اشاره به محل شهادت فرزندش گفت: شهید در عملیات كربلای 5 خط شكن بود، در این عملیات هزار نفر خط شكن نیاز داشت كه یكی از این افراد 'شهید محمد معماریان' بود.
منتظری دریافت خبر شهادت فرزندش را اینگونه بیان كرد: ' منزل بودم، دامادمان وارد خانه شد و به من گفت ماشین حاجی را می خواهم، پدرم حالش بد است می خواهم او را به بیمارستان ببرم، من یكباره به دلم افتاد از محمد خبری شده ، به او گفتم، پسرم محمد شهید شد یا آمده قم؟ ایشان پاسخی نداد. به سرعت از در خانه بیرون رفتم دیدم چند نفر از همسایه ها در حال ورود به خانه ما هستند، تا خبر شهادت را به ما بدهند، بنده نیز با دیدن آنها گفتم' إنا لله وإنا إلیه راجعون' فرزندم راه خود را انتخاب كرده و به آرزویش رسید'.
وی گفت: در زمان شهادت، پدر محمد هم درجبهه حضور داشت، سه روز پیكر شهید را دفن نكردیم تا پدرشان از جبهه آمد و با فرزند خود وداع كرد.
وی ادامه داد: بعد از خبر شهادت فرزندم، اجازه ندادم دخترانم با صدای بلند گریه كنند، چرا كه شهید در وصیت نامه خود نیز نوشته بودند ' از روزی می ترسم كه از دنیا بروم و خواهرانم موهای خود را پریشان و صدای خود را به نشانه گریه و زاری بلند كنند'.
وی ادامه داد: محمد معماریان یك برادر و چهار خواهر داشت و زمانی كه ایشان شهید شد برادرشان هفت سال داشت و اگر به خاطر سن كم نبود اجازه نمی دادم جای محمد در جبهه ها خالی بماند و وی را به جبهه می فرستادم.
مادر شهید معماریان گفت: محمد متولد سال 1350 بود و در سال 1363 شربت شهادت نوشید، وی در مدرسه شهید مفتح قم درس می خواند و بسیار هم به تحصیل اهمیت می داد.
منتظری گفت: شهدا رفتند و ما مانده ایم با خاطرات آنان، باید ببنیم آنها دنبال چه اهداف و آرمان هایی بودند و باید در همان مسیر حركت كنیم.
7401/ 6133/