2 گونه پرنده كوركوربال سياه و كوكوي خالدار در مريوان مشاهده شد

كيوان مرادي عكاس طبيعت اهل مريوان روز دوشنبه در گفت و گو با خبرنگار ايرنا اظهار داشت: پرنده كوركور بال سياه را سه سال متوالي است كه در حاشيه تالاب زريبار مشاهده مي كنم.
وي اضافه كرد: سال 97 موفق به عكاسي از اينگونه پرنده نشدم ولي سال 96 و امسال توانستم چند قطعه عكس از اين پرنده زيبا بگيرم كه ارديبهشت سال جاري در روستاي دره تفي واقع در حاشيه تالاب زريبار آن را مشاهده كردم.
اين عكاس مريواني با اشاره به اينكه عكس هايش در كميته ثبت پرندگان ايران ثبت و منتشر شده است، افزود: علاوه بر اين پرنده در ارديبهشت امسال گونه كمياب كوكوي خالدار را هم در حومه روستاي سيف از ديگر روستاهاي حاشيه تالاب زريبار مشاهده و ثبت كردم.
مرادي يادآور شد: فروردين امسال هم گونه هاي فلامينگو و كشيم بزرگ و جوجه هايش را در تالاب بين المللي زريبار مشاهده و ثبت كردم.
كوكوي خالدار بزرگ 39 سانتيمتر است، نشانه هاي تشخيص آن عبارتند از كاكل مشخص، دم دراز با كناره هاي سفيد كه شاهپرهاي آن از وسط به كنار بتدريج كوتاه تر مي شود و سطح پشتي قهوه اي پر از لكه هاي سفيد، سطح شكمي و طرفين سر آن سفيد كرمي و گلويش زرد رنگ است، حلقه چشمي آن به رنگ نارنجي روشن است، پرنده نابالغ سر تقريبا سياه و بدون كاكل دارد و شاهپرهاي نخستين آن بلوطي پررنگ است.
اين پرنده در فصل زادآوري خيلي پر سر و صدا و خودنماست و اغلب روي پرچين ها مي نشيند، از لحاظ رفتار گاهي شبيه زاغي است، پروازش نسبتا پر توان و مستقيم است و همچون كوكي تاجدار پرنده اي است اجتماعي.
زيستگاه كوكوي خالدار در حاشيه يا فضاهاي باز وسط جنگل، باغات زيتون و دشته هاي پر بوته و كم درخت ديده مي شود، از نظر لانه سازي، انگل پرندگان ديگر بوده معمولا در آشيانه پرندگان خانواده كلاغ (به خصوص زاغي) تخم گذاري مي كند و غالبا در يك آشيانه چند تخم مي گذارد.
كوركور بال سياه هم پرنده اي است شكاري كه به وسيله اندازه كوچك، رنگ سفيد و روشن و سياهي روي شانه هايش از ساير كوركور ها قابل تشخيص است.
رنگ كلي بدنش روشن است سطح پشتي، كمر و بال هايش خاكستري رنگ است كه اين رنگ بطور كمرنگ تر تا پشت گردن و روي سرش ادامه دارد.
جلوي پيشاني و گونه هاي اين پرنده سفيد است و يك خط ابرويي سياه روي چشمانش ديده مي شود، لكه سياه، بزرگ و مشخصي روي شانه هايش وجود دارد، دمش به غير از دو پر وسطي خاكستري رنگش سفيد است و معمولا در هنگام نشسته بال هايش را زير دم قرار مي دهد.
سطح شكمي اين پرنده سفيد است و شاهپر هاي اوليه و ثانويه بالش تيره تر هستند، سرش بزرگ و جغد مانند است و معمولا بر روي سفيدي شكم و خاكستري كمرش، طيفي از رنگ نخودي به چشم مي خورد.
پرنده نابالغ قهوه اي رنگ تر است و روي سر و كمرش پرهاي قهوه اي با خال هاي سفيد رنگي وجود دارد.
پرنده نر و ماده از لحاظ ظاهري شبيه يكديگرند ولي ماده ها اندكي بزرگترند از پرندگان و پستانداران كوچك، مخصوصا خرگوش ها تغذيه مي كند و براي شكار مانند دليجه بالاي سر شكارش بطور ثابت بال مي زند و به يكباره بر روي طعمه اش فرود مي آيد.
در پرواز به غير از شاهپرهاي اوليه و ثانويه اش كه سياه و تيره تر ديده مي شوند، سفيدي ساير قسمت هاي بدنش بطور محسوسي مشاهده مي شود.
به وسيله اندازه كوچك و نوع پروازش از نر سنقر سفيد و خاكستري تشخيص داده مي شود، رنگ چشم هايش قرمز و رنگ پاها و منقارش زرد است كه در انتها به سياهي مي گرايد.
9936/9102