شهیدی که از مبارزه با دشمنان اسلام و قرآن لذت می برد

گروهک های ضد انقلاب از دست او به ستوه آمده بودند و می خواستند به هر طریقی او را از سر راه خود بردارند و چون در این راستا موفق نمی شدند خانواده او را مورد آزار قرار می دادند، بطوریکه او به خاطر آنکه بتواند با خیال آسوده به مبارزه با آن اشرار پلید بپردازد، خانواده خود را از دهگلان به قروه منتقل کرد.
نیروهای ضد انقلاب به حدی با او عداوت و دشمنی داشتند که او را بسیار ناجوانمردانه به شهادت رساندند و بدنش را تکه تکه کردند و از این اسناد محکم و معتبر که بتواند شقاوت و سنگدلی آن بی رحم های خود فروخته را به مرحله اثبات برساند، بسیار است.

نماز را وسیله ای برای رسیدن به شهادت می دانست، او همیشه در نماز خاضعانه از خداوند می خواست که شرف شهادت را نصیب او کند و روزه داری بود که با لذت یک پیروزی و خستگی طاقت فرسای مبارزه با اشرار افطار می کرد و در فرجام زندگی دنیایی خود هم با گلوله و خون افطار ساخت که بهترین نوع روزه گشادن است.
بسیار صبور و شکیبا بود، از سختی مبارزه و جهاد احساس و ملالت نمی نمود، قلبی صاف و مهربان داشت، در وجودش کینه و عداوت وجود نداشت، همیشه می خواست که دیگران را از کارهای بد باز دارد و بسوی کارهای حسنه سوق دهد.

بی ادعا بود، در برابر آن همه رنج و مشقتی که متحمل می شد، توقع چیزی نداشت، خیر خواه دیگران بود و آنها را همواره مورد راهنمایی و ارشاد قرار می داد.
 

بیوگرافی شهید

شهید محمد جعفری معروف به (حه مه رابئ) در سال ۱۳۳۳ در بخش دهگلان از توابع شهرستان قروه زاده شد تا اواسط مقطع ابتدایی به تحصیل ادامه داد، در همان سال بود که با نهضت چشمگیر حضرت امام (ره) آشنا شد و به جمع عاشقان آن قائد جلیل القدر پیوست.
پس از پیروزی شکوهمندانه انقلاب اسلامی و پیدایش گروهک های ضد انقلاب در منطقه دهگلان، به مبارزه قاطعانه با آنان برخواست، در سال ۱۳۵۸ به عضویت سازمان پیشمرگان کُرد شاخه دهگلان در آمد و پس از مدتی بخاطر شایستگی و لیاقتی که از خود نشان داد به فرماندهی آن سازمان منصوب شد.
در تاریخ هشتم مرداد سال ۵۹ هنگامی که به منظور بازدید به محور موچش - بلبان آباد رفته بود در روستایی به نام هوار پان در کمین نیروهای ضد انقلاب قرار گرفت و همراه ۲ نفر از همرزمان دلاور خود به شهادت رسید.

از شهید جعفری یک فرزند پسر و یک فرزند دختر به یادگار مانده است.

شهید محمد صالح تکاپویی

شهید محمد صالح تکاپویی در یکم آبان سال هزار و ۱۳۳۹ در دامان پر مهر خانواده ای مذهبی در روستای ابراهیم‌آباد از توابع شهرستان دیواندره بدنیا آمد.

پدر وی محمدامین و مادرش عالیه نام داشت و پس از آنکه سال های کودکی را پشت سر گذاشت دست های مهربانی او را به محفل علم و آگاهی رهنمون ساخت و او نیز با اشتیاق در آن گام نهاد.

محمد صالح مقطع ابتدایی را با اخذ نمرات مطلوب به پایان رساند و بعد از آن به فعالیت کشاورزی پرداخت و در کارهای خانه به پدر و مادر کمک می کرد.

به علت حضور ناجوانمردانه عوامل ضد انقلاب در منطقه، وظیفه شرعی و ملی او را وادار کرد به عضویت سپاه درآید، او هیچگاه از حضور در جبهه ها و نبرد با عوامل ظلمت احساس خستگی و ملالت نمی کرد و کار برای خدا را عاری از خستگی می دانست.

شهید تکاپویی به طور مکرر در عملیات ها شرکت می کرد حتی مصدومیت هم مانع از رفتنش به خطوط مقدم نمی شد.

وی در سال ۱۳۶۱ در زادگاهش هنگام درگیری با عوامل خود فروش ضد انقلاب و نامردان از خدا بی‌خبر، بر اثر اصابت گلوله به سر به شهادت رسید و در زادگاهش به خاک سپرده شد.

۷۳۴۸/‌۹۱۰۲