جنگ قدرت برای تصاحب مناصب در اتحادیه اروپا

اختلاف سران اروپایی بر سر چگونگی توزیع پُست ریاست این نهاد سبب شده تا آنها نتوانند رئیسان شورا و کمیسیون اروپا را تعیین کنند.

در واقع سران اروپایی در انتخاب نامزدهای سمت‌های ریاست کمیسیون و شورای اروپا باید وابستگی سیاسی، جغرافیا، جمعیت و جنسیت را مد نظر قرار دهند.

براساس اعلام «پربن آمان» سخنگوی «دونالد توسک» رئیس شورای اروپا، دلیل تعلیق این جلسه، انجام مشاوره‌های دوجانبه بیشتر میان توسک و کشورهای اتحادیه بوده است.
خبرگزاری آسوشیتدپرس در این رابطه اعلام کرده که سران اروپا هنوز مشخص نکرده‌اند چه زمانی برای حل اختلاف‌ها جلسه را برگزار کنند؛ با این حال گفته می‌شود این جلسه در انتظار پایان گفت وگوهای دوجانبه با سران کشورهای اتحادیه است.

بر این اساس بود که سران ۲۸ کشور عضو اتحادیه اروپا از شب گذشته (یکشنبه) مذاکرات خود را درباره نامزدهای احراز ریاست پست‌های «کمیسیون، شورا و پارلمان» شروع کردند اما جدل ۱۳ ساعته آنها تا صبح امروز (سه‌شنبه) طول کشید اما بدون نتیجه.
نشریه «بیلد» آلمان، این مذاکرات را «طولانی و اعصاب خردکن» توصیف کرده و نوشته است: سران اروپا برای یک گردهمایی کوتاه تا صرف شام دور هم جمع شدند اما این مذاکرات تا سرو صبحانه ادامه یافت و اجماعی برای گزینه اصلی ریاست بر کمیسیون اروپا حاصل نشد.

طبق قوانین اروپا، در تصمیم‌گیری برای تعیین رئیسان پست‌های کلیدی همچون کمیسیون و شواری اروپا در پارلمان، باید اکثریت اعضا (دستکم ۲۱ کشور که ۶۵ درصد جمعیت کل اروپا را نمایندگی کنند) موافقت کنند.

** آینده‌ای پر تنش برای اروپاییان
به اعتقاد ناظران سیاسی، روند طی شده برای تعیین پست‌های کلیدی در اتحادیه اروپا و تشدید رقابت‌ها در این زمینه را باید به تشدد آرا و تقسیم احزاب مختلف شرکت‌کننده در این دوره از انتخابات اتحادیه اروپا نسبت داد.
روندی که ابتدا با دو قطبی شدن آرا در انتخابات داخلی برخی کشورهای اروپایی کلید خورد و به تدریج سبب شد رای‌دهندگان در ۲۸ کشور عضو اتحادیه برای تعیین سرنوشت ۷۵۱ کرسی، نیم نگاهی به احزاب ملی‌گرا و راست افراطی داشته باشند تا از این از طریق، یکی از سنگین‌ترین ضربه‌ها را به سیاستمداران سنتی چپ و راست میانه وارد کنند.

شروع جدل‌ها برای هم رای کردن و ایجاد ائتلاف با هدف تعیین نامزد مورد نظر برای دو پست ریاست «پارلمان و بانک مرکزی» اروپا و همچنین تعیین جانشین «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اروپا از اواخر خرداد سال جاری (۳۰ و ۳۱) میان سران کشورهای عضو اتحادیه اروپا شروع شد که توافقی بدنبال نداشت.
هفته گذشته نیز این جلسات در دیدارهای شماری از رهبران اروپایی در حاشیه نشست سران «گروه ۲۰» در ژاپن ادامه یافت.

طبق اعلام برخی رسانه‌های اروپایی، سران فرانسه، آلمان و اسپانیا در حاشیه نشست سران «گروه ۲۰» توافق کرده بودند که «فرانس تیمرمان» جانشین یونکر شود که با مخالفت رهبران کشورهای مرکز و شرق اروپا همراه شد.
زمان فعالیت «ژان کلود یونکر» رئیس کمیسیون اروپا و «دونالد توسک» رئیس شورای اروپا اواخر اکتبر امسال (آبان ماه) به پایان می‌رسد.
این اختلاف‌نظرها سبب شد تا «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه خواستار «مصالحه» رهبران اروپایی در انتخاب جانشینان توسک و یونکر شود.
به گفته وی، برای جانشینی چهار پُست از پنج کرسی مهم ریاست در اتحادیه اروپا باید «۲ مرد و ۲ زن وجود داشته باشد.» ضمن آنکه تابعیت نامزدها نیز باید بیانگر توازن جغرافیایی میان شرق، غرب، شمال و جنوب اروپا باشد.
با این حال هنوز کشورهای اتحادیه اروپا در مورد نامزدهای جانشینی آنها به توافق نرسیده‌اند.

«آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان، «مانفرد وبر» سیاستمدار محافظه‌کار آلمانی را برای جانشین یونکر معرفی کرده بود که با مخالفت مکرون همراه شد.
رئیس جمهوری فرانسه درباره او گفته، «وبر تجربه فعالیت در رده‌های بالای سیاسی و دولتی را ندارد.» با این حال گفته شده این سیاستمدار آلمانی به احتمال زیاد یکی از نامزدهای ریاست پارلمان اروپا باشد.

ائتلاف «حزب مردم اروپا» و ائتلاف «سوسیالیست‌ها و دموکرات‌های اروپا» به عنوان دو گروه اصلی پارلمان اروپا، تأثیرگذاری بیشتری در انتخاب رئیسان نهادهای اروپایی دارند.

طبق اعلام قبلی، چهارشنبه این هفته رئیس جدید پارلمان اروپا انتخاب می‌شود.

براساس قوانین اتحادیه، کشورهای عضو نامزدهای خود را برای ریاست کمیسیون اروپایی معرفی کرده و پارلمان باید نامزد نهایی را تایید کند.
پارلمان اروپا اعلام کرده، فقط افراد برتر احزابی که در انتخابات ماه «می» (اردیبهشت - خرداد) به پارلمان راه یافته‌اند نامزد ریاست کمیسیون اروپا شوند.
کمیسیون اروپا مسئول ارائه پیشنهاد و اجرای قوانین گوناگون از جمله سیاست‌های مهاجرتی و کشاورزی است.

** یارکشی برای نامزد کمیسیون اروپا
در حالیکه در هفته‌های اخیر ریاست «مانفرد وبر» آلمانی بر کمیسیون اروپا مطرح شده بود، با مخالفت سران برخی کشورها همچون فرانسه، شانس رقیب هلندی‌اش «فرانس تیمرمان» برای جانشینی «ژان کلود یونکر» افزایش یافت اما در مذاکرات شب گذشته تا صبح امروز، مخالفت‌ها با تیمرمان نیز مطرح شده و بر سر او به اجماع نرسیده‌اند.
«امانوئل ماکرون» رئیس جمهوری فرانسه و «جوزپه کونته» نخست وزیر ایتالیا از موافقان انتخاب گزینه هلندی هستند.
تیمرمان، سیاستمدار هلندی اکنون معاونت کمیسیون اروپا را عهده‌دار است.

با وجود مخالفت شدید برخی اعضا از نامزدی «مانفرد وبر» آلمانی برای ریاست کمیسیون اروپا، به دلیل اینکه او رهبر بزرگترین فراکسیون پارلمان اروپاست، احتمال انتخاب وی به عنوان رئیس پارلمان اروپا قوت گرفته است.
به جز دو گزینه هلندی و آلمانی برای جانشینی یونکر، «مارگرته وستاگر» دانمارکی نامزد لیبرال‌ها نیز از دیگر نامزدها برای این پست است.

گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای حاکی از موکول شدن ادامه جلسه سران اروپا به پانزدهم جولای (۲۴ تیر ماه) است زیرا یک روز بعد در شانزدهم جولای (۲۵ تیر ماه) رئیس کمیسیون اروپا به طور رسمی انتخاب شود.
تجربه نشان داده که انتخاب مسئولان مناصب ارشد اتحادیه اروپا همیشه کار دشواری بوده به گونه‌ای که در سال ۲۰۱۴ میلادی این فرایند در تابستان نیز ادامه یافت و تصمیم نهایی اواخر ماه اوت (اوایل شهریور) اتخاذ شد.

در این دور از انتخابات پارلمانی اتحادیه اروپا شاهد موفقیت حزب تازه تأسیس «برگزیت» در انگلیس و شکست دو حزب اصلی «محافظه کار» و «کارگر»، اقبال دوباره ملی‌گرایان راست‌گرا به رهبری «مارین لوپن» با فاصله‌ای اندک از ائتلاف «رنسانس» به رهبری «امانوئل مکرون» در فرانسه، برتری حزب «سبزها» در آلمان، پیروزی راست‌گرایان ملی‌گرای حزب «لیگ» در ایتالیا به رهبری «ماتئو سالوینی» و موفقیت حزب ملی‌گرایانه دست راستی «ویکتور اوربان» نخست وزیر مجارستان بودیم.

در اسپانیا نیز حزب راست افراطی «واکس» با کسب سه کرسی در رده پنجم قرار گرفت.

از نگاه تحلیلگران بین‌المللی، با توجه به تنوع حضور گروه‌های میانه‌رو و راست افراطی در پارلمان اتحادیه اروپا، در این دوره شاهد وضعیت پرتنشی در آینده سیاسی و اقتصادی قاره سبز که این روزها گرمای طاقت فرسایی را تحمل می کند، خواهیم بود.