ارگ ریاست جمهوری افغانستان در واکنش به حمله مهاجمان انتحاری بر مرکز ولایت بادغیس اعلام کرد، گروه طالبان متعهد به قطعنامه مشترک نشست بین الافغانی قطر نیستند.
ارگ با نشر خبرنامه ای نوشت: با آنکه طالبان در قطعنامه هشت ماده ای نشست دو روزه بین‌الافغانی قطر، تعهد کرده بودند که از صدمه رسانیدن به اهداف ملکی و تاسیسات عام المنفعه و مؤسسات تعلیمی و تحصیلی، دست می کشند و تلفات ملکی را به صفر می رسانند، اما حملۀ تروریستی روز شنبه ۲۲ تیر ماه نشان داد که آنان هنوز هم از کشتار مردم بی گناه و آسیب رسانیدن به تاسیسات عام المنفعه، دست بردار نیستند.
سومین نشست بین‌الافغانی صلح افغانستان در روزهای یکشنبه و دوشنبه ۱۶ و۱۷ تیر ماه با حضور چهره‌های سیاسی افغانستان و گروه طالبان به میزبانی مشترک آلمان و قطر در دوحه برگزار شده بود.
صلح پایدار افغانستان در گرو توافق با طالبان است.
طالبان یکی از گروه های قدرتمند جهادی افغانستان، با دیدگاهی بسته موجب نارضایتی قشر زیادی از مردم افغانستان شدند و بعد از گذشت ۱۷ سال از سقوط این گروه از قدرت در افغانستان، تاکنون با نیروهای ارتش افغانستان و آمریکا در حال جنگ هستند و هر روز شاهد عملیات انتحاری و حملات متعدد این گروه به ارتش افغانستان و نیروهای آمریکایی مستقر در این کشور هستیم.
یکی از خواسته های اصلی گروه طالبان در این جنگ، خروج نیروهای آمریکایی از این کشور است آنان بر این باورند که کشور افغانستان از سوی آمریکا اشغال شده و دولت مرکزی نیز دست نشانده این کشور، و فاقد استقلال است و مدعی اند که در راه آزادی کشورشان تلاش می کنند. در طول این چند سال که از جنگ در افغانستان می گذرد تعداد زیادی از غیر نظامیان افغان به دلیل حملات انتحاری گروه طالبان جان خود را از دست دادند.
دولت مرکزی افغانستان وآمریکایی ها به این نتیجه رسیدند که بحران جنگ داخلی با طالبان در ساختار سیاسی جامعه افغانستان راه حل نظامی ندارد و به این دلیل با اصول دیپلماسی از طریق مذاکره و گفت و گو به دنبال اهداف خود برای رسیدن به صلح پایدار در افغانستان تلاش می کنند و با «زلمی خلیل زاد» نماینده ویژه آمریکا در امور افغانستان برای مذاکره با طالبان وارد گفت و گو شدند.
در هفت دور مذاکرات آمریکا و طالبان بدون از هیچ گونه دستاورد عینی مقرر شد که مذاکرات را به سمت و سوی بین الافغانی هدایت کند اما چالش اصلی پیش روی خلیل زاد در این مسیر پر التهاب برگزاری مذاکره با طالبان و نشست بین الافغانی، این بود که طالبان مذاکره با دولت مرکزی را نپذیرفته و بر این عقیده بودند که دولت مرکزی دست نشانده آمریکا می باشد و برای مذاکره با طرفین آمریکایی وارد گفت و گو شدند.
با رایزنی صورت گرفته در جریان مذاکرات صلح آمریکا و طالبان، مقرر شد که مذاکرات برای رسیدن به صلح پایدار بین الافغانی برگزار گردد. لذا سه دور مذاکرات بین الافغانی برگزار شد و سومین دور این مذاکرات که در دوحه قطر برگزار شد طالبان می بایست نسبت به قطعنامه پایانی خود تعهداتی داشته باشندو در این قطعنامه به توافق رسیدند که طرف‌های درگیر جنگ خشونت‌ها را کاهش دهند و به جای به کارگیری ادبیات تهدید، انتقام‌جویی و جنگ‌طلبانه در بیانات رسمی خویش، از زبان ملایم استفاده کنند و این می توانست آغازی برای اعتماد متقابل بین دولت مرکزی و طالبان باشد طرفینی که سال ها درگیر جنگ داخلی در افغانستان بودند این یک توافق نسبی مهمی محسوب می شد.
اما این توافق چندان طول نکشید و کمتر از یک هفته طالبان حملات دیگری را علیه دولت افغانستان شروع کردند و این نشان از عمیق بودن این اختلافات دارد، که در طول سالیان بین دو طرف درگیر شکل گرفته و باعث شد که گذر زمان دامنه اختلافات را هر روز گسترده تر کند.
نکته حائز اهمیت در عملیات انتحاری اخیر نشان می دهد که طالبان با عملیات به دنبال این است که با زیر فشار قرار دادن دولت مرکزی، با سیاست دوگانه جنگ و مذاکره برای رسیدن به اهداف خود در جامعه سیاسی افغانستان پیش رود و این مانور نظامی برای سهم خواهی از قدرت در دولت آینده افغانستان است و یکی از دلایل به تعویق انداختن انتخابات ریاست جمهوری در افغانستان نیز به این دلیل است که آمریکایی ها، با گروه طالبان به نقطه نظر مشترکی در مورد خواسته های آنان برسند و بتوانند صلح پایدار در افغانستان را عملیاتی کنند.
آمریکا می داند صلح در افغانستان راه حل نظامی ندارد.
به باور تحلیلگران دولت آمریکا هزینه های زیادی را در افغانستان تقبل کرده است و به دنبال کاهش هزینه های خود در این کشور است و به این جهت با طالبان وارد مذاکره می شوند شرط اول طالبان در این است که آمریکا نیروهای خود را از افغانستان خارج کند و آمریکایی ها نوعی زمان بندی برای خروج نیروهای خود را از این کشور جنگ زده پذیرفتند.
در حال حاضر نزدیک به ۱۲ هزار نیروی آمریکایی در افغانستان حضور دارند که به نیروهای ارتش و پلیس افغانستان در مبارزه با طالبان کمک می کنند. با این حال طالبان از آمریکا خواسته است که پیش از هرگونه آتش بس در افغانستان، نیروهایش را از این کشور خارج کند، آمریکایی ها می دانند که بوجود آمدن صلح در افغانستان راه حل نظامی ندارد و باید با اصول دیپلماسی وارد شد. اکنون در شرایط فعلی نه طالبان موقعیتی دارند که بتوانند مانند گذشته موفق به تصرف کابل شوند و حکومت مورد نظرخودشان را برقرار کنند و نه دولت اشرف غنی به دلیل مشکلاتی که دارد می تواند گروه طالبان را از طریق نظامی حذف کند و راه حل فقط از طریق سیاسی امکان پذیر است.
جهت تسریع روند صلح پایدار در افغانستان باید به این نکته توجه کرد که تا توازن قدرت در این کشور بوجود نیاید رسیدن به صلحی پایدارمشکل به نظر می رسد. زیرا اختلافات درونی در این کشور بسیار عمیق است. برای رسیدن به صلح پایدار مذاکره و گفت گو برای توازن قدرت ضروری به نظر می رسد.
نظر شما