نویسنده در این کتاب که آن را به روح «طلعت اعتماد و عباس سایهبانی» تقدیم کرده، سرگذشت شاعران و مشاهیر در استان هرمزگان را برای مخاطبان به رشته تحریر درآورده است.
کتاب سخنوران هرمزگان؛ از دیروز تا امروز در ۳۵۰ صفحه و در هزار نسخه به چاپ رسیده است.
نویسنده در این کتاب تلاش کرده است ۱۰۷ شاعر و مشاهیر از قرنهای هفتم تاکنون ساکن در استان هرمزگان را معرفی کند.
سایهبانی در بخشی از توضیحات مقدمه کتاب آورده است: زبان و ادبیات فارسی به عنوان یکی از پویاترین فرهنگهای بشری گسترده وسیعی از فرهنگهای قومی و زبانی را در دل خود جای داده است که هریک از یک سو ریشه در این فرهنگ غنی و از سویی ریشه در باورها و سنتهای قومی، زبان و جغرافیایی خاص خود دارند که به واسطه آن شناختی خاص و گاه منحصر به فرد را از جهان ارائه میکنند.
شعر و ادبیات در کرانه خلیجفارس و به طور خاص استان هرمزگان نیز از این قاعده مستثنا نیست و از سویی باید حضور فرهنگی پاره فرهنگهای مهمان به خاطر همکرانه گی با خلیج فارس را درنظرگرفت.
نویسنده در این کتاب، شعر استان هرمزگان را با داشتههای فعلی و قابل دسترس آن به ۲ دسته شعر گذشته(کهن و دیروز) و شعر معاصر تقسیم کرده و توضیح داده است: شعر کهن و دیروز استان را میتوان در ۲ بخش جای داد.
۱-شاعران متاثر از شعر و ادبیات فارسی و جریانها و فضاهای غالب آن نظیر سبک عراقی، هندی دوره بازگشت و به ویژه تحت تاثیر روندی که در تحولات شعری منطقه فارس و حوزههای شعری شیراز جریان داشته است، قرار گرفتهاند.
۲-شاعران بومی که فضا و زبانی متاثر از نوعی فرهنگ بومی محلی و روستایی در آثارشان انعکاس مییابد. این قبیل شاعران کمتر با حوزههای قدرت مرکزی در ارتباط بوده و قالب شهریشان به طور عمده دوبیتی است که بازتاب سادگی در بیان احساس و عاطفه شعری آنهاست.
سایهبانی در بخش دیگر این مقدمه به شعر امروز اشاره کرده و آورده است: شعر امروز استان را میتوان بر مبناها و معیارها سنجید، اگر دوران مشروطه را آغازگر دوران نوین ادبی در شعر فارسی بدانیم که با ظهور نیما و سرایش افسانه وارد فضای جدید که خود متاثر از رمانتیسم اروپا بود، شد.
نویسنده معتقد است: با داشتههای کنونی نمیتوان تصویر دقیقی از این برهه تاریخی و تاثیر و تاثرات آن بر شعر استان سخن گفت؛ اما از نخستین این تاثیرها میتوان به استقبال استاد عبدالرحمن فرامرزی(روزنامهنگار مشهور هرمزگانی و از بانیان روزنامه کیهان) از مسمط مشهور علامه دهخدا «یادآر زشمع مرده یاد آر» یاد کرد.
۹۸۸۷ /۶۰۴۸
نظر شما