کتاب شیدای روح الله توسط محمدجواد مهری کرمانشاهی نوشته شده و در سال ۱۳۹۱ توسط انتشارات سرانه کرمانشاه راهی بازار نشر شده است.
محور اصلی این کتاب خاطرات آیت‌الله حاج آقا مجتبی حاج آخوند(روشن) بوده که در چند مصاحبه در سال ۱۳۷۴ بیان شده است که آقای مهری آن را تبیین و پرداخت کرده و به خوبی توسعه و سامان داده است.
شیدای روح الله در هشت فصل تدوین شده که از فصل اول تا سوم به زندگی شخصی و خاطرات آیت الله پرداخته و فصل چهارم تا هفتم شامل مکاتبات، تصاویر و اسناد تاریخی و ماندگار است که برخی از آنها قدمت صد ساله دارند؛ در فصل هشتم کتاب نیز تصاویر بسیاری از بزرگانی که نامشان در کتاب برده شده آمده است.
برای مخاطبانی که دوست دارند از زندگی، سیره و منش آیت‌الله حاج آخوند و نیز بسیاری از بزرگان دینی و انقلاب اسلامی مطلع شوند،کتاب شیدای روح‌الله انتخاب خوبی است.
در بخشی از کتاب به نقل از آیت الله سید مرتضی نجومی، عالم، عارف و خوشنویس بزرگ جهان اسلام و هم‌دوره‌ای آیت الله حاج آخوند آمده است: آیت الله در زندگی شخصی تا جای امکان تلاش می‌کرد در کارهای شخصی افراد خانواده را به زحمت نیندازد و اگر کاری را به آنها محول می‌کرد هیچ وقت حالت آمرانه نداشت. همیشه به این امر که مرد در زندگی باید یار و همراه همسرش باشد عمل می‌کرد و در مواقع لزوم در کارهای خانه به همسرش کمک می کرد و از بچهداری هیچ ابایی نداشت. ایشان تا جایی که از نظر مالی میسر بود به فقرا و افراد کم درآمد و نیازمند کمک می کردند.
آخوند ملاحسین جد خاندان حاج آخوند اهل اصفهان بود که پس از تحصیل علوم مقدماتی و سطح در اصفهان برای تداوم تحصیلات دینی خود عازم حوزه علمیه نجف اشرف شد؛ او در بین راه ۶ ماه در کرمانشاه توقف و مجالس قرائت قرآن را برای نخستین بار در این استان برپا کرد.
آیت الله شیخ حسن پدر آیت الله آقا مجتبی حاج آخوند در سال ۱۲۶۳ شمسی در نجف متولد شد؛ او چهار ساله بود که به همراه ملاحسین به کرمانشاه هجرت کرد اما پس از چند سال برای تکمیل تحصیلات دینی خود به نجف برگشت. او پس از فوت پدرش به کرمانشاه آمد و بجای او در مسجد حاج شهبازخان عهده دار تبلیغ و تدریس دینی شد.
خداوند در دوازدهم مهرماه سال ۱۳۰۸ شمسی آقا مجتبی را به شیخ حسن هدیه کرد؛ آقا مجتبی تحصیلات خود را از سن پنج سالگی آغاز کرد و پس از طی دروس مقدماتی در حوزه علمیه شهر کرمانشاه به مدت ۱۲ سال عازم قم رفت و از محضر بزرگانی چون آیت الله سید حسین بروجردی، امام خمینی(ره)، علامه سیدمحمدحسین طباطبایی و علامه سیدمحمد محقق داماد بهره برد.
او پس از تبعید امام(ره) توسط رژیم شاه، به کرمانشاه برگشت و مسجد حاج شهبازخان را به پایگاه مبارزه با شاه و کانون اصلی تبلیغ اندیشه‌های امام راحل در کرمانشاه تبدیل کرد؛ مسجدی معروف که نزدیک به صد سال پایگاه تبلیغ و ترویج معارف دینی و سیاسی توسط خاندان حاج آخوند بود و تاکنون هزاران طلبه تربیت کرده است.
حاج آخوند در ادامه مبارزات دینی و سیاسی بارها توسط ساواک آزار و اذیت و یکبار هم زندانی شد.
اسناد دستگیری و زندانی شدن آیت الله حاج آخوند در سال ۱۳۵۲
آیت الله حاج آخوند پس از انقلاب اسلامی هم مسئولیت‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی مختلفی بر عهده داشت از جمله: مسئول کمیته انقلاب اسلامی کرمانشاه، نماینده حضرت امام در جهاد سازندگی کرمانشاه، نماینده مردم کرمانشاه در مجلس خبرگان رهبری(دو دوره)، نماینده امام راحل در بنیاد مسکن کرمانشاه، نماینده ولی فقیه در دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه، مسئول عقیدتی سیاسی ارتش جمهوری اسلامی ایران در منطقه غرب و سرپرستی حوزه های علمیه کرمانشاه به دستور امام خمینی(ره).
آیت الله حاج آقا مجتبی حاج آخوند پس از سال‌ها مجاهدت و تلاش در راه ترویج دین و تحقق آرمان‌های انقلاب اسلامی سرانجام در شامگاه روز یکشنبه ۱۵ مهر ۱۳۸۰ در ۷۲ سالگی و به دلیل سکته قلبی به لقاالله پیوست.
پیکر ایشان ۱۷ مهر ماه بعد از یک تشییع باشکوه در کرمانشاه به شهر قم منتقل و پس از اقامه نماز توسط آیت الله بهجت در حرم حضرت معصومه به خاک سپرده شد.
حضرت آیت الله خامنه‌ای، رهبر معظم انقلاب ۲۰ مهر سال ۱۳۸۰ در پیام تسلیتی به مناسبت رحلت آیت الله حاج آخوند عنوان کردند: ایشان یکی از خدمتگزاران به اسلام و انقلاب چه در دوران انقلاب چه پس از انقلاب شکوهمند بوده و دارای حق بزرگی می باشد.
رهبر معظم انقلاب همچنین در سفر مهرماه سال ۹۰ به استان کرمانشاه نیز درباره آیت الله حاج آخوند، او را «عالم اخلاقی، مهربان، متواضع، دوست داشتنی، صمیمی، مومن، باصفا، صالح، صادق و از رفقای قدیمی» دانستند.
۷۴۴۴/۸۰۶۶
