واشنگتن پست می افزاید: "زلمای خلیل زاد" دیپلمات کهنه کار نماینده دولت "ترامپ" در گفت وگوهای صلح افغانستان است. اما به نظر می رسد خلیل زاد در این تلاش مستمر و طاقت فرسا به در بسته خواهد کوبید. نه دولت افغانستان که گرفتار دسته بندی است میلی به صلح دارد و نه "طالبان " که ذره ای از شرارتش کم نکرده است و دست از بی ثباتی برنداشته است مشتاق صلح است.
این نشریه آمریکایی در ادامه نوشت: در آمریکا هم که ترامپ ظاهرا بر سر تصمیمش برای خارج کردن شمار بیشتری از سربازان آمریکایی از افغانستان مصمم است و کاری هم به دیپلماسی ندارد. در این شرایط، خلیل زاد چاره ای ندارد جز آنکه به دولت کابل هشدار دهد که تا دیر نشده و هنوز نیروهای آمریکایی و ناتو در تعدادی قابل توجه در کشور حضور دارند، کاری انجام دهند.
این هشدارها به انضمام فشار آمریکا برای قطع کمک ۱ میلیون دلاری آمریکا، کار خودش را کرد و یکشنبه این هفته "اشرف غنی" و رقیب اصلی سیاسی یعنی "عبدالله عبدالله" بر سر تشکیل یک دولت به توافق رسیدند. این توافق بن بست سیاسی درازمدت که بعد از انتخابات سال گذشته اتفاق افتاده بود را شکست. با این توافق، غنی در مقام اجرایی کشور باقی می ماند و عبدالله هم رهبری مذاکرات صلح را برعهده خواهد داشت.
اما به نظر می رسد فضا برای گفت وگو روز به روز بسته تر می شود. طالبان مانند گذشته به حملات خونین ادامه می دهد. از جمله آنها حمله هفته گذشته به شهر "قندوز" بود. طالبان در حالی دست به این حمله زد که قول داده بود هیچ مرکز استانی را محاصره نکند.
هفته گذشته هم بعد از دو حمله تروریستی که یکی از آنها به بیمارستانی در کابل صورت گرفت؛ اشرف غنی اعلام کرد که ارتش عملیات تهاجمی اش را از سر می گیرد.
خلیل زاد ادعای دولت را قبول ندارد و می گوید که طبق یافته های دستگاه اطلاعاتی آمریکا، یکی از این حملات تروریستی را شاخه "داعش" در افغانستان انجام داده است. طالبان این گروه را دشمن خود می شناسد. اما با این دور تازه کشتار و خونریزی، غنی امکان ندارد شرط طالبان برای آغاز گفت وگوها که شامل آزاد شدن حدود ۴ هزار زندانی طالبان است را بپذیرد. چند تن از فرماندهان ارشد گروه هم جزء این زندانیان اند.
خلیل زاد هفته گذشته در واشنگتن عنوان کرد که حملات طالبان "روح" توافق را نقض کرده است، اما از آنجایی که این حملات نیروهای آمریکایی را نشانه نگرفته است، ناقض توافق نیست. توافق در تاریخ ۲۹ فوریه/۱۰ اسفند/ میان طالبان و آمریکا به امضا رسید. از طرفی؛ دولت ترامپ هم مشغول آماده سازی مقدمات کار برای بازگرداندن شمار بیشتری از نیروهای آمریکایی به خانه است. طبق برنامه قرار است تا نیمه ماه ژوئیه فقط ۸۶۰۰ سرباز آمریکایی در افغانستان باقی مانده باشند.
نماینده ویژه آمریکا در افغانستان می گوید که ادامه دادن گفت وگوهای صلح با طالبلن، تنها گزینه پیش روست. خلیل زاد توضیح می دهد که ترامپ عزمش جزم است هرطور شده این "بار افغانستان" را از دوش آمریکا بردارد. همچنین رهبران طالبان هم ممکن است هنوز مشتاق صلح باشند. این رهبران به خلیل زاد گفته اند که ابدا" دلشان نمی خواهد افغانستان به یک سوریه دیگر بدل شود.
خلیل زاد و ژنرال "آوستین اس. میلر" فرمانده نیروهای آمریکایی در افغانستان قرار است هفته آینده در قطر با نمایندگان طالبان دیدار کنند. دو مقام آمریکایی در این دیدار به طالبان فشار وارد خواهند آورد تا دست از خشونت بکشند و ثابت کند که حقیقتا" مشتاق آغاز مذاکرات افغان-افغانی هستند. اما آمریکا فقط وقتی در این اهتمام موفق خواهد بود که شرط کند تا زمانی که گفت وگوهای صلح آغاز نشده است و به موجب آن آتش بس برقرار نشده است، عقب نشینی سربازان آمریکایی اتفاق نخواهد افتاد.
با این حساب طالبان ناچار است منتظر بماند و ببیند آیا ترامپ با توجه به درپیش بودن انتخابات آمریکا ترجیح می دهد سربازان آمریکایی را به خانه بازگرداند و کاری هم به اینکه سرنوشت یک ملت چه خواهد شد ندارد. ترامپ نشان داده است که چندان نگران سرنوشت مردم افغانستان نیست. اگر یک چنین شرطی برای عقب نشینی در کار نباشد؛ طالبان هم که خوب فهمیده است ترامپ دارد با چشم انداز انتخابات دستور عقب نشینی نیروهای آمریکایی را می دهد، منتظر این عقب نشینی خواهد نشست.
درحالیکه ترامپ نمی داند این عقب نشینی چه تاثیر ناگواری بر سرنوشت یک کشور و مردمش برجای خواهد گذارد. البته ترامپ بارها ثابت کرده است که اهمیتی به این موضوع نمی دهد.
نظر شما