به گزارش "میدل ایست" ، احمد المسماری سخنگوی نیروهای ژنرال حفتر در یک ویدئو کنفرانس که بوسیله شبکه های اجتماعی منتشر شد با خواندن بیانیه ای خواستار دریافت سهم مشخص از درآمد نفتی لیبی شد.
المسماری که این بیانیه را از سوی ژنرال حفتر قرائت می کرد همچنین خواستار واریز درامد نفتی لیبی به یک حساب مشخص در یک کشور دیگر و ایجاد مکانیزمی برای تقسیم عادلانه درآمدهای نفتی لیبی شد. در این بیانیه حسابرسی از بانک مرکزی لیبی نیز از دیگر شرایط ژنرال حفتر ذکر شده است.
المسماری تاکید کرد چنانچه این شرایط تحقق نیابد، نیروهای ژنرال حفتر همچنان مانع صادرات نفت لیبی خواهند شد.
پس از سرنگونی معمر قذافی در لیبی در سال ۲۰۱۱ ، این کشور عملا به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شد. در بخش غربی به مرکزیت طرابلس ، دولت موسوم به "دولت وفاق ملی" به ریاست "فایز السراج" بر سرکار آمد که مورد تایید و حمایت سازمان ملل متحد است و در بخش شرقی این کشور، "خلیفه حفتر" یک ژنرال بازنشسته ، کنترل این منطقه را در دست دارد.
عربستان سعودی، روسیه ، مصر ، امارات، فرانسه و یونان از ژنرال حفتر حمایت می کنند و ترکیه ، قطر و ایتالیا نیز دولت "فایز السراج" را مورد پشتیبانی خود قرار داده اند.
از سوی دیگر شرکت ملی نفت لیبی اخیرا اعلام کرده است شواهد و مدارک متقنی دارد که ثابت می کند مزدوران خارجی کنترل میدان نفتی الشراعه در این کشور را در اختیار گرفته اند.
شرکت ملی نفت لیبی همچنین اعلام کرد مزدورانی که فقط چند روز پیش وارد بندر نفتی سدرا در شرق لیبی شده اند ، این منطقه را به مرکز نظامی خود تبدیل کرده اند.
نیروهای طرفدار ژنرال حفتر اوایل سال میلادی جاری تمامی تاسیسات نفتی در مناطق شرقی لیبی را از کار انداختند تا به این طریق "دولت وفاق ملی" مورد حمایت سازمان ملل را به لحاظ اقتصادی تحت فشار قرار دهند. با این اقدام نیروهای حفتر، تقریبا تمامی صادرات نفت لیبی متوقف شد.
لیبی بیشترین منابع نفتی در آفریقا را در اختیار دارد و قادر است روزانه بیش از یک میلیون بشکه نفت صادر کند ، ولی به دلیل مشکلات و موانع ایجاد شده از سوی نیروهای شبه نظامی ژنرال حفتر بویژه در شش ماه گذشته ، تولید نفت لیبی ، روزانه به سطح یکصدهزار بشکه رسیده است .لیبی بیشترین منابع نفتی در آفریقا را در اختیار دارد و قادر است روزانه بیش از یک میلیون بشکه نفت صادر کند ، ولی به دلیل مشکلات و موانع ایجاد شده از سوی نیروهای شبه نظامی ژنرال حفتر بویژه در شش ماه گذشته ، تولید نفت لیبی ، روزانه به سطح یکصدهزار بشکه رسیده است .
به نظر می رسد ژنرال حفتر که بشدت از سوی سازمان های بین المللی تحت فشار قرار دارد ، با حمایت عربستان و امارات ، تلاش می کند از اهرم نفت برای مجبور کردن دولت وفاق ملی برای عقب نشینی از مواضع خود و پذیرش شرایط وی استفاده کند.
رویدادهای یک دهه گذشته در لیبی آشکارا نشان داده است که نفت، نقش اساسی در حضور نیروها و عوامل کشورهای بیگانه در لیبی داشته است.رویدادهای یک دهه گذشته در لیبی آشکارا نشان داده است که نفت، نقش اساسی در حضور نیروها و عوامل کشورهای بیگانه در لیبی داشته است.
از نخستین روزهای گسترش ناآرامیها در لیبی و از زمانی که زمزمههای دخالت نظامی احتمالی غرب در این کشور مطرح شد، معمر قذافی دیکتاتور پیشین لیبی تاکید داشت که راه انداختن جنگ داخلی در لیبی، از دسیسه های کشورهای غربی برای دست یافتن به ذخائر نفت این کشور است.
روسیه و چین از جمله خریداران عمده نفت لیبی در دوره معمر قذافی بودند . از سوی دیگر لیبی از جمله خریداران تسلیحات روسی و تجهیزات و فناوری از چین بود. این شرایط روابط نزدیکی بین طرابلس ، مسکو و پکن ایجاد کرده بود. شاید به همین دلیل بود که نیکلا سارکوزی رییس جمهوری پیشین فرانسه اندک زمانی پس از آغاز ناآرامی ها در لیبی علیه قذافی موضع گرفت و زودتر از دیگر کشورهای اروپایی، مخالفان وی را به رسمیت شناخت.
از سوی دیگر روسیه در سال ۲۰۰۷ موفق شد امتیاز اکتشاف و استخراج نفت در لیبی را بدست آورد، موفقیتی که از دید کشورهای اروپایی دور نماند و بشدت حسادت آنان را برانگیخت.روسیه در سال ۲۰۰۷ موفق شد امتیاز اکتشاف و استخراج نفت در لیبی را بدست آورد، موفقیتی که از دید کشورهای اروپایی دور نماند و بشدت حسادت آنان را برانگیخت.
به نظر می رسد رقابت شرق و غرب برای دستیابی به منابع طبیعی لیبی از عوامل مهم در پشتیبانی کشورهای غربی از بروز ناآرامی ها در لیبی در سالهای پایانی زمامداری قذافی بود و این انگیزه همچنان به قوت خویش باقی است.رقابت شرق و غرب برای دستیابی به منابع طبیعی لیبی از عوامل مهم در پشتیبانی کشورهای غربی از بروز ناآرامی ها در لیبی در سالهای پایانی زمامداری قذافی بود و این انگیزه همچنان به قوت خویش باقی است.
شاهد این مدعا منازعات یک دهه گذشته در لیبی است . از نخستین روزهای بروز جنگ داخلی در لیبی ، شدیدترین نبردها بین نیروهای طرفدار دولت وفاق ملی و شبه نظامیان ژنرال حفتر در شهرها و مناطقی بوده که محل استخراج، پالایش یا صدور نفت محسوب می شوند.
اینک نیروهای ژنرال حفتر با در اختیار داشتن مناطق نفت خیز لیبی تلاش می کنند از این اهرم برای تحت فشار قرار دادن دولت مرکزی و نیز جامعه بین الملل استفاده کنند؛ اما نکته حایز اهمیت اینکه صف آرایی قدرتهای منطقه ای و فرامنطقه ای در لیبی به گونه ای نیست که بتوان یکی از طرف ها را پیروز قطعی این کشمش قلمداد کرد و مادامی که این صف آرایی وجود دارد، لیبی هیچگاه روی صلح و آرامش را نخواهد دید؛ و نکته آخر اینکه به نظر نمی رسد نیروهای خارجی از هر دو طرف منازعه آماده باشند که به راحتی از صحنه لیبیخارج شوند. از همین رو، لیبی به بازیچه ای برای قدرتهای خارجی تبدیل شده است!
نظر شما