بر اساس تحلیلی که در نشریه "لوموند" به چاپ رسیده است: مدتی است که «دونالد ترامپ»، رئیس جمهوری آمریکا نمی گوید چین بلکه این کشور را "حزب کمونیست چین" خطاب می کند؛ دیگر «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین را نمی ستاید در عوض همواره از الزام جدا شدن واشنگتن از پکن سخن می گوید؛ با این وجود هدف انتخاباتی ترامپ جدا سازی یا ایجاد تعادل تجاری میان دو کشور نیست، لذا ساده لوحانه است که بگوییم ترامپ از جداسازی اقتصاد دو کشور دفاع می کند بلکه می خواهد رقیبی در دنیا نداشته باشد.
ترامپ در مبارزات انتخاباتی هفته جاری خود اعلام کرد: «ما به وابستگی خود به چین پایان خواهیم داد، زیرا نمی توانیم به چنین کشوری وابسته باشیم.» وی همچنین متعهد به بازگشت تمامی شرکت های آمریکایی به ایالات متحده شد.
«مایکل پمپئو» وزیر امور خارجه آمریکا نیز روز ۲۳ نوامبر در کتابخانه ریچارد نیکسون در کالیفرنیا با موضوع "چین و آینده دنیای آزاد"، ۵۰ سال تعامل با چین را زیر سوال برد و گفت: حقیقت این است که سیاست قدیم مبنی بر مدارا با چین دیگر جواب نخواهد داد. از این رو به نظر می رسد میراث رئیس جمهوری نیکسون را باید کنار گذاشت. گشایش اقتصادی در چین همتای سیاسی نداشته است، چنین گشایشی باعث شده است که چین شریک آمریکا نباشد بلکه رقیب این کشور در حوزه اقتصاد، فناوری و مسائل استراتژیک باشد. چون روزی نیست که آمریکا بعد از پرداختن به مسائل ایران و روسیه به چین نپردازد و پمپئو نیز در همه ماموریت های دیپلماتیک خود بار سنگین رویاروئی با پکن را بر دوش خود احساس می کند.
وی به سیاست دولت های پیشین آمریکا از جمله دولت نیکسون در قبال چین که آن را «مشارکت کور» خواند، اشاره کرد و گفت که این سیاست به چین اجازه داد که اسرار تجاری ما را غارت کند، آبراه های جهان را به خطر اندازد، از تجارت بین المللی سوء استفاده کند و جاسوسی را برای تقویت «هژمونی جهانی» خود گسترش دهد.
این نشریه فرانسوی در ادامه نوست: در واقع با توجه به بیانات مقامات آمریکا می توان به این نتیجه رسید که قدرت گرفتن چین در زمینه های اقتصادی، تجاری و فناوری تهدیدی برای حاکمیت آمریکا تلقی می شود چرا که با افزایش توانایی چین در این حوزه ها، قدرت و حاکمیت آمریکا کاهش یافته و از طرفی سیاست فشار مداوم دولت ترامپ بر روسیه، ایران، ونزوئلا، چین و حتی آن کشورهایی که سعی در ایجاد مشارکت تجاری با شرکت ها در لیست تحریم ها دارند، همزمان بر منافع تجاری متحدان آمریکا نیز تاثیر خواهد گذاشت.
این موضوع نشان می دهد آمریکا با یکجابنه گرایی و اعمال فشار بر دیگر کشورها به سرعت در حال از دست دادن موقعیت خود به عنوان یک کشور سلطه‌گر جهانی است.
نظر شما