"پایان باز" اثر هنرمند شیرازی به جشنواره انجمن مستندسازان ایران رسید

محمد حسین نیکوپور، کارگردان فیلم مستند"پایان باز...." که موضوع آن روایتی است از قرنطینه در آغاز شیوع ویروس کرونا، سه‌شنبه در گفت و گو با ایرنا اظهار داشت: این فیلم کوتاه با محوریت خانه‌نشینی هنرمندان ساخته شده است؛ چرا که بسیاری از هنرمندان در این دوران برای رهایی از ملال روزهای تکراری قرنطینه، دست به خلق آثار هنری زدند.
وی افزود: "پایان باز.." محصول نگاه شماری از اعضای پیشین انجمن سینمای جوانان شیراز است که در سال‌های ۷۹ و ۸۰ دوره فیلمسازی را در کنار یکدیگر سپری کردند. شماری از اعضای این انجمن با آغاز همه‌گیری کرونا از دریچه خانه یا محل اقامتشان، نمایی از پنجره گرفتند تا دوران خانه‌نشینی را ثبت کنند؛ بنابراین، فیلم حاصل نگاه فیلمسازان سابق سینمای جوانان شیراز است که اکنون در گوشه و کنار ایران زندگی می‌کنند.
این فیلمساز بیان داشت: در این روایت تصویری، نماهایی ثابت از روزهای کشدار قرنطینه از شهرهای شیراز، کرج، تهران و تبریز کنار یکدیگر قرار گرفته است تا  حس کرختی ناشی از جانفرسایی خانه نشینی را به تماشاگر القا کند، البته این فیلم با وجود اینکه از نماهای متفاوتی با کادربندی‌های افراد دیگری بهره برده، حاوی نگاه شخصی است.

وی اضافه کرد: فارغ از هر قانون نوشته و نانوشته فیلمسازی و زیباشناسانه، این فیلم بر پایه نگاه شخصی است و در پی ساختارهای مرسوم نیست. شاید با وجود فضای مجازی ایده «دوربین قلم» گزینه بهتری است که آسان‌تر بیان کننده تفکرات فیلمساز است. 
این هنرمند شیرازی، با بیان اینکه تدوین و صداگذاری این فیلم مستند توسط ملیحه طوبایی و امیر نریمانی انجام شده است،گفت: پس از اینکه انجمن مستندسازان ایران فراخوان جشنواره "کرونا و من" را منتشر کرد این اثر به پیشنهاد میلاد خالقی منش، دبیر جشنواره و رییس انجمن مستندسازان ایران تدوین مجدد شد تا برای داوری آماده شود. 
نیکوپور بیان کرد: در ساخت این فیلم کوتاه، امیر نریمانی، علی بردبار، احسان عظیمی، حسن کلاهی، حسین ذهبی و سروش پاریزی همکاری صمیمانه‌ای داشته‌اند. 

وی ادامه داد: در ابتدا نام این فیلم را "چند نگاه" نهادیم اما در نهایت "پایان باز" را به عنوان نام این مستند انتخاب کردیم زیرا هم ساده است و هم با روند فیلم سازگاری دارد.

به گزارش ایرنا، فیلم کوتاه "پایان باز..." در سایت هاشور به مدت یک هفته قابل تماشاست و داوری آثار هم به صورت مردمی و هم توسط داوران این جشنواره انجام خواهد شد. فیلم‌هایی به این جشنواره راه پیدا می‌کنند که بر اساس موضوع هایی مانند شهر، خانه و روابط ساخته شده باشند.
دبیر پروژه "کرونا و من، یک روایت تصویری" پیروز کلانتری، مستندساز است و هیات داوران این جشنواره را دکتر نهال نفیسی، انسان‌شناس، حبیبه جعفریان، نویسنده، محمدرضا کلاهی، جامعه‌شناس، مانی پتگر و مریم سپهری که هر ۲ مستند ساز هستند، تشکیل می‌دهند.