به گزارش ایرنا، از قرن ها پیش، در روزگاران قدیم و زمانی که بشر پا به عرصه وجود گذاشت به فکر سلامتی خود بود و برای حفظ آن از هیچ تلاشی دریغ نکرد، اتفاق جنگ جهانی دوم علاوه بر تغییر نقشه جغرافیایی باعث تحولات عظیمی در زندگی بشر امروز شد.
زندگی ماشینی و خودرو آن چنان به صورت نرم و خزنده در افکار و زندگی انسان امروزی نفوذ پیدا کرد تا زندگی فعال و بانشاط را از او گرفت و بتدریج حرکت او را محدود و محدودتر کرد.
تردد با خودرو و شیوه زندگی انسان به گونه ای باعث تغییر شد تا وسیله ای که ابتدا در جهت تسهیل و رفاه او بود، کم کم موجب تفاخر و مرگ همنوعان را فراهم آورد.
کتاب «سلام دوچرخه: روایتی ساده، روان، آرام و بی‌صدا برای همه» را انتشارات سیب صادق در سال ۱۳۹۴ با شمارگان یکهزار نسخه در ۲۳۲ صفحه به چاپ رساند.
حروف چینی و صفحه‌آرایی آین کتاب را شهربانو رسولی انجام داد.
قسمتی از کتاب
داشتن شغل، تشکیل خانواده و فرزند و تلاش در جهت امرار معاش در زندگی برای همه یک فرصت خوب است تا در طول و عرض زمان یک زندگی سعادتمند را سلام رقم بزنند. وقتی کارها در راستای یک هدف مقدس و با فکر و برنامه ریزی درست و خوب انجام شود. یک آرامش را برای انسان و سایر افراد فراهم می کند، در غیر این صورت معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار فرد باشد.
حالا اگر در مسیر زندگی غباری از زیاده خواهی جلوی هدف مقدس را بگیرد، مسیر زندگی هم دگرگون می شود. یکی از این سری مشکلات مسابقه چشم و هم چشمی در داشتن امکاناتی است که شاید نبود آن برای بعضی باصرفه تر از بودن آن باشد. شعاری که هر ایرانی یک خودرو داشته باشد در نگاه اول خیلی لذت بخش است ولی برای کسی که خانه ندارد، شغل ندارد، شاید شعار هر خانواده ایرانی یک دوچرخه یا یک خانه داشته باشد، بهتر باشد. داشتن خودرو برای رفت و آمد و نه کار، برای فردی که مستأجر است و در این مسابقه چشم و هم چشمی مجبور می شود یک خودرو دست چندم بخرد و هر چه درآمد دارد، خرج خرابی آن کند، اصلا خوب نیست.
داشتن یک خودرو هرچند آن را در توقفگاه منزل و یا کنار کوچه و خیابان بدون حرکت داشته باشیم به نظر می رسد، هزینه آن به اندازه خرج و مخارج یک کودک یا نوجوان است. به قولی نداشتن خودرو یک دردسر است ولی داشتن آن هزار دردسر دارد. البته من مخالف داشتن آن نیستم ولی به شکل افراطی در استفاده از خودرو و به عنوان اولویت اول برای فردی که صرفا آن را برای سواری در نظر می گیرد و درآمد محدودی دارد و خود مستأجر است و خانه ندارد، مخالف هستم.
درباره نویسنده
میرزاآقایی خوانساری پژوهشگر، محقق و شاعر سمنانی متولد ۱۳۳۶ است.
«آمبولانس»، «۴۰ سخن عاشقانه» ، «گام دوم در عصر جدید»، «راز سلامتی»، «بامداد امید» و «مثلث تندرستی» دیگر آثار منتشر شده از اوست.
نظر شما