شریک گناهان افراد بدرفتار نشویم

تهران- ایرنا- یک پژوهشگر مذهبی معتقد است دوستی و رفاقت با افراد بدرفتار منجر به شراکت در گناه آنان می‌شود.

پیامبر اکرم (ص) در شانزدهمین روز از ماه مبارک رمضان اینگونه دعا کردند  «اَللّهُمَّ وَفِّقْنِی فِیهِ لِمُوَافَقَةِ الْأَبْرَارِ وَ جَنِّبْنِی فِیهِ مُرَافَقَةَ الْأَشْرَارِ وَ آوِنِی فِیهِ بِرَحْمَتِک إِلَی ‌دار الْقَرَارِ بِإِلَهِیتِک یا إِلَهَ الْعَالَمِینَ»  خدایا مرا در این ماه به همراهی و همسویی با نیکان توفیق ده و از هم نشینی با بدان دور بدار و به حق رحمتت به خانه آرامش جایم ده، به خدایی خودت ای معبـود جهانیان.

حجت‌الاسلام علی‌رضا شاه فضل قمصری به خبرنگار معارف ایرنا گفت: در دعای روز شانزدهم از خدا می‌خواهیم به ما کمک کند تا بتوانیم با انسان‌های نیک رفتار همراه و همگام شویم و به مخالفت با آنها برنخیزیم. گاهی انسان نمی‌تواند رفتارهایش را در حد انسان‌های عالی مقام تنظیم کند اما اینکه با آنها همراهی نماید و به آنها کمک کند، خود توفیق بزرگی است.

وی افزود: از آیات و روایات استفاده می‌شود اگر انسان در کارهای نیک به دیگران کمک کند، هر چند آن کمک کم باشد، در ثواب رفتار نیک آنها شریک خواهد بود. امید است که با همراهی کردن انسان‌های نیک رفتار کم کم به آنها بپیوندیم و بتوانیم مانند آنها بشویم. اصولا همراهی با نیکان یکی از مقدمات نیکو شدن است. اینکه انسان در حد توان خودش کار نیک انجام دهد، این پیغام را دارد که فرد آمادگی دارد به مراتب بالاتر صعود کند.

این حافظ قرآن ادامه داد: ماه رمضان ماهی است که روزه‌داران عوام، همراه با روزه‌داران خواص و خواص الخواص روزه می‌گیرند و در این رفتار دینی با آنها شباهت پیدا می‌کنند. فرد روزه‌دار پس از یک ماه روزه‌داری احساس می‌کند که می‌تواند بهتر از آنچه که هست، باشد و این نگاه مقدمه‌ای است برای اینکه دیگر رفتارهای خود را اصلاح کند و کارهای نیکوی بزرگتری را انجام دهد.

وی افزود: در فراز دیگر از خدا می خواهیم به ما کمک کند تا از انسان های شرور و بدرفتار دوری کنیم. شعاع رفتاری انسان‌های بدرفتار می‌تواند اطرافیان را گرفتار عواقب سوء رفتار آنها کند. به همین دلیل لازم است انسان از این افراد دوری گزیند و از رفاقت و همراهی رفتار آنها اجتناب کند. دوستی با انسان‌های بد به مرور انسان را به سمت آنها می‌کشاند و اگر خدای نکرده در کارهای آنها شراکت داشته باشیم ولو اینکه مشارکت ما اندک باشد و اصطلاحا مباشرتا نباشد، باز هم در گناه آنها شراکت خواهیم داشت و عواقب دنیایی و آخرتی رفتار آنها، ما را نیز گرفتار می کند.

شاه فضل ادامه داد: ماه رمضان بهترین فرصت برای دور شدن از این گونه افراد است و یک ماه دوری از این افراد و رفتارهای آنها می‌تواند مقدمه خوبی برای ترک آنها و جدا شدن از رفتار ایشان باشد.  

وی افزود: در آخرین فراز این دعا از خدا می‌خواهیم تا ما را در کنار خودش قرار دهد و ما را در پناه خویش ماوا دهد. معنای این درخواست این است که انسان با خدا انس بگیرد و رفتارهای مورد تایید الهی را انجام دهد. کسی که برای نماز به مسجد می‌رود و در صف جماعت می ایستد، در واقع در دارالقرار الهی جای گرفته است و کسی که برای کمک به دیگران اقدام می‌کند، به گونه‌ای دیگر در دارالقرار ماوی گرفته است.

استاد معارف دانشگاه علوم پزشکی کاشان افزود: هر نوع عبادت و بندگی خدا، پناه گرفتن در کنار خداوند تلقی می‌شود و هر گونه گناه موجب دور شدن از ماوای الهی است. فرد روزه‌دار در ماه رمضان مهمان خداست و باید نهایت استفاده را از این مهمانی ببرد. انس با خدا در این ماه یکی از بزرگترین دستاوردهای بنده مومن است. کسانی که لذت رسیدن به دارالقرار الهی را درک کرده باشند، از انجام کار خیر لذت می‌برند و این لذت یکی از بهترین انگیزه‌های ادامه دادن کار خیر است. خدا را به الوهیتش قسم می دهیم تا ما را از رحمت واسعه خویش بهره مند نموده و این دعاها را در حق ما مستجاب بگرداند.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha