به گزارش روز سه‌شنبه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه خبری ساینس، آستروسیت‌ها سلول‌های ستاره شکلی هستند که وظیفه تغذیه و حفاظت از سلول‌های عصبی را بر عهده دارند و بیش از نصف جرم مغز را تشکیل می‌دهند.
این سلول‌ها فرایند شکل‌گیری ارتباطات بین نورون‌های مغزی را که با عنوان سیناپس شناخته می‌شوند، کنترل و هدایت می‌کنند.
در این تحقیقات مشخص شد بدون پروتئین hepaCam آستروسیت‌ها فاقد چسبندگی لازم برای برقراری اتصال با سایر آستروسیت‌ها هستند و به جای تشکیل این اتصالات به خود می‌چسبند.
در آزمایشات اولیه که با استفاده از موش‌ها انجام گرفت، مشخص شد فقدان این پروتئین موجب از بین رفتن آستروسیت‌ها و بروز اختلالات مغزی متعدد از جمله اختلال شناختی، صرع و اوتیسم می‌شود.
محققان در ادامه دریافتند وجود این پروتئین نقش بسیار مهمی در ترمیم اتصالات عصبی و درمان بسیاری از بیماری‌های عصبی دارد. آنها امیدوارند با استفاده از این روش بتوانند به درمان موثری برای بیماری‌های انحطاط عصبی از جمله آلزایمر و اختلال شناختی دست یابند.
استفاده از این پروتئین برای ترمیم اتصالات عصبی هیچ عارضه جانبی در برندارد. از طرفی مطالعات قبلی نشان داد یک سوم کودکان مبتلا به اوتیسم دچار صرع می‌شوند. بر اساس این مطالعات که توسط محققان دانشکده پزشکی دانشگاه فینبرگ در آمریکا صورت گرفته، جهش ژنتیکی عملکردی مانند یک باغبان بد در مغز دارد و شاخه و برگ سلول‌های عصبی (دندریت و سیناپس) را کوتاه می‌کند و همین امر باعث اختلال در انتقال پیام‌های عصبی می‌شود.
یافته جدید در مورد پروتئین چسبناک hepaCam می‌تواند در درمان کودکان مبتلا به اوتیسم برای پیشگیری از ابتلا به صرع نیز موثر باشد.
اوتیسم یک اختلال پیشرفته عصبی است که از هر ۶۸ کودک، یک مورد به آن مبتلاست و ضعف ارتباطات و تعاملات اجتماعی از مهمترین نشانه‌های آن است.
صرع یک اختلال عصبی است که منجر به تشنج می‌شود. تشنج ناشی از بیماری صرع مکرر است و در طول زمان شدیدتر می‌شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Neuron منتشر شده است.
نظر شما