به گزارش روز سه شنبه ایرنا از خبرگزاری رویترز؛ اتریش، دانمارک، بلژیک، هلند، یونان و آلمان در نامه پنجم اوت (۱۴ مرداد ماه) به کمیسیون اروپا نوشته اند که توقف بازگرداندن شهروندان افغان که با درخواست پناهندگیشان مخالفت شده، پیام نادرستی برای دیگران می فرستد که شاید موجب برانگیختن شهروندان بیشتری برای ترک کشورشان به مقصد اتحادیه اروپا شود و از کمیسیون اروپا خواستار تشدید مذاکرات با دولت افغانستان درباره چگونگی ادامه بازگرداندن پناهجویان به کشورشان در ماه های آینده شده اند.
طالبان که در پی شکست و برکناری از حکومت در سال ۲۰۰۱ برای بازگشت به قدرت در افغانستان تلاش می کند، در هفته های اخیر و با بیرون رفتن نیروهای بیگانه به فرماندهی آمریکا از این کشور آسیای میانه، در کارزار با نیروهای دولت مرکزی، توانسته اند پیشروی های گسترده ای بکنند.
بسیاری از اعضای اتحادیه اروپا نگران هستند که پیشامدهای کنونی افغانستان موجب واکنش هایی منجر به بحران مهاجران ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶ شود که ورود بیش از یک میلیون پناهنده از خاورمیانه بر سامانه های امنیتی و رفاهی این کشورها فشار آورد و حمایت سیاسی شهروندان کشورهای اروپایی را از گروه های و احزاب راستگرای افراطی افزایش داد.
کمیسیون اروپا با تائید دریافت این نامه از کشورهای عضو، اعلان کرده که به محض آمادگی به آن پاسخ خواهد داد. سخنگوی کمیسیون اروپا در این باره که افغانستان را کشور امنی برای بازگشت پناه جویان می داند گفت که این به قضاوت و تصمیم کشورهای عضو بستگی دارد و این نهاد فهرستی از کشورهای امن برای بررسی درخواست های پناهندگی یا بازگرداندن پناه جویان نداشته و ارزیابی این موضوع به اعضاء، کشور منشاء و وضع فرد متقاضی بستگی دارد.
قرار است این موضوع در نشست اضطراری ۱۸ اوت (۲۷ امرداد ماه) وزیران امور داخلی اتحادیه اروپا مطرح شود که در اصل برای بررسی اوج گیری هجوم پناه جویان از بلاروس به سوی لیتوانی عضو اتحادیه اروپا تشکیل می شود. لهستان و لتونی نیز شاهد سرازیر شدن سیل همانندی از مهاجران از بلاروس هستند.
این نامه ۶ کشور عضو اتحادیه اروپا می افزاید: از سال ۲۰۱۵ نزدیک به ۵۷۰ هزار افغان درخواست پناهندگی از اتحادیه اروپا کرده اند که تنها در سال ۲۰۲۰ میلادی ۴۴ هزار تن بوده اند و افغانستان را در جایگاه دومین کشور فرستنده پناهجو در سال گذشته قرار داده است.
این کشورها افزوده اند که ما کاملا وضع حساس افغانستان را به ویژه با توجه به بیرون رفتن نیروهای نظامی بیگانه درک می کنیم و از آواره و بی جا شدن نزدیک به چهار میلیون و ۶۰۰ هزار افغان تاکنون آگاهی داریم که بسیاری از آنها در این منطقه هستند.
