پس‌لرزه‌های بحران قدرت؛ بیشتر انگلیسی‌ها خواستار برکناری جانسون هستند

داده‌های آماری موسسه معتبر «یوگاو» حاکیست که ۶۰ درصد انگلیسی‌ها بر این باورند که نمایندگان حزب حاکم محافظه‌کار باید به برکناری جانسون رای دهند. از این میزان، ۳۲ درصد کسانی بودند که در انتخابات سراسری سال ۲۰۱۹ میلادی به حزب محافظه‌کار رای دادند.

نخست وزیر انگلیس در رای‌گیری دوشنبه گذشته موفق شد به رغم تخلفات آشکار در ماجرای رسوایی پارتی‌گیت از سد عدم اعتماد هم حزبی‌هایش عبور کند، اما سایه ابهام، ناامیدی و بی‌اعتمادی بر فضای سیاسی انگلیس حاکم شده و بیشتر ناظران معتقدند که دوران جانسون در قدرت چندان دوام نخواهد آورد.

در رای‌گیری دو روز پیش، از مجموع ۳۵۹ آرای ماخوذه، ۲۱۱ نماینده به ادامه رهبری جانسون رای موافق دادند تا او در مقام نخست وزیری ابقا شود. اما  ۱۴۸ نماینده معترضی که دست کم دو نفر از آن‌ها مقام‌های رسمی دولت بودند و برای رای عدم اعتماد به جانسون، از سمت خود استعفا دادند،  آماری قابل توجه و بیشتر از حد پیش‌بینی‌هاست و نشانگر شکاف عمیق در داخل حزب محافظه کار است.

بر اساس یافته‌های موسسه «یوگاو» ۶۶ درصد معتقدند که رای‌گیری درباره عدم اعتماد به جانسون اقدام درستی بود. نیمی از هواداران حزب محافظه‌کار هم در این زمینه موافق هستند.

در تاریخ معاصر انگلیس سابقه ندارد که نخست وزیر از طریق رای عدم اعتماد برکنار شود. به همین خاطر، کارشناسان این روش را صرفا سازوکاری برای ابراز ناخرسندی از عملکرد رهبر حزب تلقی می‌کنند. اما این زخم بر پیکر حزب محافظه‌کار می‌ماند و تا زمانی که جانسون در قدرت است، در مقاطع مختلف مانند تصویب لوایح پارلمانی و انتخابات میان‌دوره‌ای سر باز می‌کند.

بوریس جانسون این روزها تحت فشار است تا برای جلوگیری از سقوط اعتبار حزب محافظه‌کار از قدرت کناره‌گیری کند؛ اما او که بشدت شیفته قدرت است، تلاش می‌کند تا به بهانه شرایط اقتصادی ناشی از جنگ اوکراین و مشغله‌های دولت ادامه حضور خود را تضمین کند.

جانسون نتیجه رای‌گیری دوشنبه را «قاطع» و «قانع کننده» می‌داند که پرونده فشارها علیه او بسته شود. وی به رسانه‌ها گفت که پیروزی او در این رای گیری، «این شانس را می دهد که اقتصاد کشور را تقویت کنیم و سطح آن را ارتقا دهیم. آنچه که اکنون می‌خواهیم انجام دهیم، استفاده از این فرصت برای اتحاد کشور است.»

اما طبق یاقته‌های موسسه «یوگو» ۶۱ درصد مردم انگلیس معتقدند که دولت از سیاست‌های مناسبی برای پرداختن به بحران‌های داخلی برخوردار نیست. آن‌ها می‌گویند که دولت فاقد ایده های مناسب برای مقابله با بحران است.

طبق آخرین نتایج نظرسنجی‌های صورت گرفته حزب اصلی مخالف دولت (کارگر)، از محبوبیت بیشتری نسبت به حزب جانسون برخوردار است. تحلیل بیشتر رسانه‌های انگلیس هم این است که رفتن جانسون یک موضوع قطعی است و از مرحله شاید و اگر به «چه زمانی» رسیده است.