بیش از سه دهه از پایان جنگی هشت ساله که روزگاری بر اثر زیاده خواهی دشمنان این ملت در ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ آغاز شده بود، می گذرد، جنگی که سراپای آن مملو از درسها و عبرتهایی است که همچنان میتواند برای تداوم نظام و انقلاب و جامعه از جمله جوانان راهگشار و کارساز باشد.
دوران حماسه ساز هشت سال دفاع مقدس ملت قهرمان ایران، با تاسی از حرکت تاریخی حضرت امام حسین (ع) ثمرهای بالنده از فرهنگ ایثار و شهادت را برای همیشه در تاریخ این مرز و بوم به جای گذاشت و این فرهنگ در تاریخ ایران تبدیل به یک سنت هویت بخش و موجب قوام و دوام مردمان آزاده شده است.
تجاوز دشمن بعثی به میهن عزیز اگرچه در نگاه اول تهدیدی علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی به حساب می آمد اما همین تهدید در بستر فرماندهی و مدیریت امام راحل و تدبیر ملت و مسئولان نظام به فرصتی برای شکوفایی استعدادها و توانایی ها در عرصه های مختلف انجامید.
اولین درس آن دوران که در این برهه نباید به هیچ وجه غفلت کنیم، آنکه در همه شرایط دشمن وجود دارد و گریزی از آن نیست، اگرچه شاید راهکارها و ترفندهای دشمن تغییر یافته باشد، اما دشمن از دشمنی خود کوتاه نیامده و عداوت و ضدیت با جبهه حق همچنان پابرجا است.
دومین درسی که از دوران دفاع مقدس می آموزیم و نباید فراموش نکنیم اینکه در سخت ترین شرایط و با بیشترین کمبودهای مادی در معرکه نبرد با دشمنان اگر ایمان به خدا، شجاعت و ارادهای بلند و ایستادگی باشد ، می توان در برابر دشمن مقاومت کرد و به وضوح در دوران هشت سال بخوبی مشهود بود.
دیگر درس دفاع مقدس آن است که همواره می توان با تدبیر و هوشیاری، بزرگترین تهدیدهای دشمن را به فرصت تبدیل و از آن علیه خودشان استفاده کرد.
دفاع مقدس همچنین به ما آموخت که فتنه گران داخلی همواره زمینه ساز تجاوز بیگانان و دشمنان هستند و در حقیقت ترفندهای این شیاطین بدون هموارسازی ایادی داخلی آنها آغاز نمی شود و جان نمی گیرد.
از دیگر درس های بزرگ دفاع مقدس، اعتماد کردن به جوانان بود به گونه ای که فرزندان این مرزوبوم، میدان دار عرصه نبرد با دشمن بودند و با بستن پیشانی بندی ها یا زهرا در عملیات های متعددی حضور یافتند و حماسه های بزرگی خلق کردند.
تجارب ارزشمند دفاع مقدس
اگر هشت سال دفاع مقدس و تجارب به دست آمده از این جنگ نابرابر نبود، مردم و کشور نمیتوانستند در برابر هجمهها و حوادث داخلی و خارجی و فتنه ها مقاومت کرده و امروز در منطقه اقتدار داشته باشیم.
خودکفایی و اتکا به توان داخلی در عرصه نظامی به عنوان رمز اصلی ایستادگی در برابر تهاجم کشورهای دیگر و دوام و بقای نظام در همه عرصه های اجتماعی، سیاسی و اقتصادی که بارها معمار کبیر انقلاب بارها بر آن توصیه و تاکید کردند، مهمترین تجربهای است که کشور در سال های دفاع مقدس بدان دست یافت.
این تجربه به قیمت بالایی به دست آمد و در شرایطی که کشورهای مختلف و حتی برخی دولت های اسلامی از فروش سلاح به عنوان نخستین نیاز نظامی برای دفاع در برابر تهاجم بیگانگان سرباز میزدند، رزمندگان با دستان خالی اما با اتکا به الطاف الهی، تقوا و ایمان، اجازه ندادند که دشمن بعثی با حمایت های بلوک شرق و غرب نتواند حتی یک وجب از خاک عزیزمان را تصرف کند.
نکته دیگری که در این باره حایز اهمیت است اینکه ابزار و تجهیزات نمی توانند به تنهایی سرنوشت جبهه پیروز را مشخص کنند بلکه این فرهنگ جهاد، روحیه مقاومت و پایداری است که موجب پیروزی میشود.
این روحیه که مبتنی و با تاسی از مکتب عاشورا در بین رزمندگان دوران دفاع مقدس وجود و تجلی یافته بود، موجب شد که تحلیل های کارشناسان نظامی غربی در هشت سال دفاع مقدس غلط آب در بیاید و تمام معادلات آنها را بر هم زده ، حیرت زده و ناتوان سازد.
بی تردید حفظ و تقویت این روحیه نه تنها در نیروهای نظامی بلکه در جامعه همواره یکی از مهمترین دلایلی در کشور بوده و خواهد بود که گزینه نظامی را از میان گزینههای روی میز کشورهای دیگر خارج میکند.
آنچه باعث می شود استکبار جهانی و ایادی آن در نقشه های نظامی خود علیه کشور دچار تردید شوند، اتکا به توانمندی های داخلی و تقویت روحیه جهاد و مقاومت در جامعه اسلامی ایران است که نه تنها در دوران جنگ مثمرثمر بلکه در دوران صلح و حتی مذاکره مفید واقع شود.
تجربه مهم دیگری که از دفاع مقدس می توان از آن به عنوان یکی دیگر از رموز ایستادگی هشت ساله ایرانیان نام برد، وحدت اقشار و گروه ها در برابر دشمن بود که در همه ادوار میتواند کشور را از اجانب و بیگانگان، نفوذناپذیر سازد.
مردم ایران بارها بویژه در جنگ تحمیلی نشان دادند آن جا که پای منافع ملی در میان باشد باید این یکپارچگی به دفاع از کشور و مرزهای هویتی منجر شود تا بیگانگان خیال نفوذ را به سر خود راه ندهد.
تکیه بر توان و مشارکت مردم به معنای واقعی کلمه نکته حایز اهمیت دیگری از تجارب برجای مانده از دفاع مقدس است که به روشنی در هشت سال جنگ تحمیلی با ارتباط صادقانه امام و امت، به وضوح دیده شد و جایگاه تبلور آن بود.
نظر شما