به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از وبگاه گاردیَن، گرد و غباری که از توفان‌های بیابانی و مناظر طبیعی خشک برمی‌خیزد، در چند دهه گذشته به خنک‌شدن سیاره زمین کمک کرده است و وجود آن در جَو ممکن است میزان واقعی گرمایش جهانی ناشی از انتشار سوخت‌های فسیلی را پنهان کرده باشد.
براساس یک پژوهش، گردوغبار جَوی از اواسط دهه ۱۸۰۰ میلادی، حدود ۵۵ درصد افزایش یافته است و این افزایش گردوغبار، احتمالاً تا هشت۸ درصد از گرمایش ناشی از انتشار کربن را پنهان کرده باشد.
دانشمندان علوم جَوی و محققان اقلیم‌شناسی در آمریکا و اروپا در یک پژوهش، راه‌های متنوع و پیچیده‌ای را که گردوغبار با آن‌ها بر الگوهای آب‌وهوایی جهانی تأثیر گذاشته است، بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که به طور کلی، گردوغبار تا حدودی با اثرات گرمایشی گازهای گلخانه‌ای مقابله کرده است. آن‌ها خاطرنشان می‌کنند که مدل‌های آب‌وهوایی کنونی تأثیر گردوغبار جو را در نظر نمی‌گیرند.
دانشمندان تخمین می‌زنند که حدود ۲۶ میلیون تُن گردوغبار در جو ما معلّق است که دارای اثراتی پیچیده است.
گردوغبار همراه با آلودگی ذرات مصنوعی، زمین را از راه‌های مختلفی خنک می‌کند. این ذرات معدنی می‌توانند نور خورشید را منعکس کنند و ابرهای سیروس (ابرهای نازک و پَرمانند) را در بالای جو، پراکنده و سیاره را گرم کنند. گردوغباری که به اقیانوس می‌ریزد باعث رشد فیتوپلانکتون‌ها (گیاهان میکروسکوپی اقیانوس‌ها) می‌شود که دی‌اکسیدکربن را جذب و اکسیژن تولید می‌کند. گردوغبار ممکن است گاهی اثر گرم‌کنندگی نیز داشته باشد؛ زیرا، برف و یخ را تیره می‌کند و باعث می‌شود گرمای بیشتری جذب کنند.
در نهایت، پس از بررسی همه نکات، برای محققان واضح به نظر می‌رسد که گردوغبار یک اثر خنک‌کننده کلی نیز دارد.
به گفته دانشمندان، این اولین پژوهش در نوع خود است که همه جنبه‌های مختلف را با هم در نظر گرفته است. آن‌ها می‌گویند: مدل‌های آب‌وهوایی، تاکنون قادر به پیش‌بینی گرمایش جهانی با دقت کمی بوده‌اند و این پژوهش نشان می‌دهد که آن‌ها نتوانسته‌اند نقش گردوغبار را به‌خوبی مشخص کنند.
نظر شما