بهار جوانی و پاییز آسیب‌ها

به گزارش خبرنگار ایرنا، عینکش را روی چشمانش جابجا می کند و می گوید: " جوانی کجایی که یادت بخیر".

انگار این جمله وجه مشترک تمام آنهایی است که تا پا به سن می گذارند، حسرت جوانی از دست رفته را می خورند و آرزو می کنند یک بار هم که شده به جوانی برگردند.

فصل شیرین زندگی که سرشار از نشاط، شادابی، تلاش، احساس نیرو توانمندی و هزاران ویژگی دیگر که در این مقطع جلوه می کند.

این فصل را به بهار تشبیه کرده اند، فصلی که رویش فضایل اخلاقی را در بر دارد و همانند زمین مرده در اوج جوانی مملو از خرمی، طراوت و سرزندگی می شود.

با همه این خوبی ها جوانی فصل آسیب هم به شمار می‌رود و برای همین در برنامه های همه صاحبنظران به این قشر توجه ویژه‌ای شده و می شود.

محدوده آسیب پذیری جوانان

منشا آسیب ها و آفت‌ها، همواره عوامل بیرونی نیست و گاهی استفاده نادرست از استعدادها و سرمایه ها و نبود برنامه مدون برای بکارگیری قوای خدادادی باعث می شود تا اموری که برای حیات و بقای جوان ضروری است، به آفت تبدیل شود.

در این میان الگوگیری و الگوپذیری از الگوهای درست می تواند کمال و یا زوال جوان را رقم بزند، جوانی که از الگوهای فاقد کمال پیروی کند در حقیقت استعداد خود را به آفت بدل می کند.

آسیب های گوناگون فکری، اعتقادی، اخلاقی، روحی، تربیتی، اجتماعی، سیاسی در زمره مهمترین تهدیدهای نسل جوان است که پیشگیری و بلکه درمان آن برعهده دستگاهها، والدین و مربیانی است که با جوان سرو کار دارند.

عوامل آسیب زای بسیاری در بروز ناهنجاری برای جوانان نقش دارد که یکی از آنها فقر معنوی است؛ جوانی که به خداوند اعتقاد و ایمان دارد هرگز خود را در عرصه نامتناهی هستی تنها نمی بیند و در سختی ها بردبارتر است و در برابر مشکلات شکیبایی می کند، پوچی و سرگردانی از این فرد دور است و برای همین انگیزه کمتری برای رفتن به سراغ آسیب های اجتماعی وجود دارد.

شاید این روزها بارها شنیده باشیم که جوان امروزی حرف شنوی بیشتری از همسن و سالان خود دارد تا خانواده.

اگر این حرف شنوی از سوی دوستان ناباب باشد و جوان معیاری های دوست یابی را به خوبی نیاموخته باشد، در دام خطرناکی می افتد که دنیا و آخرت جوان را به تباهی می کشاند.

دوستان خوب زمینه ساز ظهور افراد صالح و دوستان بد برعکس، زمینه ساز بروز افراد فاسد هستند.

بی‌برنامگی و تعدد برنامه بستر آشفتگی

البته جوان امروز که تمام فضای فیزیکی و روانی او در فضای مجازی خلاصه شده، وقتی با بی برنامگی و چند دستگی در برنامه های حوزه جوان مواجه می شود، آشفتگی او چند برابر خواهد شد.

قشر جوان همواره اثرپذیری فرهنگی بیشتری دارند و وقتی در مواجهه با نهادهای فرهنگی، با صداها، شعارها و عملکردهای متفاوتی قرار می‌گیرند و هر نهادی برایش سازی می زند او سردرگم شده و به سراغ مکان و فضایی می رود که ضدارزش را به زیبایی رنگ کرده و به جای ارزش به او غالب می کند.

حساب و کتابی که دنیای استکبار و استعمار بر روری نسل جوان هر کشوری دارد، حساب و کتابی منظم، دقیق و سازگار با روحیه جوان امروزی است.

استعمار برای سلطه فرهنگی خود در هر کشوری، ابتدا می کوشد جلوی هر گونه فعالیت اصیل و سازنده فکری را بگیرد و برای این منظور، ملت ها را به سرگرمی و تفریح های مبتذل و غیر سازنده و به بی بند و باری و شهوت پرستی وا می دارد.

و البته در این راه و برای عملی تر شدن نقشه شومش، جوانان را بیشتر از سایر طبقات هدف قرار می دهد، زیرا جوان، خام تر است و به غفلت و لذت جویی مایل تر، و از طرفی همین جوانان سازندگان فردای هر جامعه ای هستند؛ بنابر این فکر و روح آنان همواره در تیررس نوک پیکان استعمارگران بوده است.

به همان اندازه که مقطع جوانی از لطافت و صفا برخوردار است، به همان اندازه و بلکه بیشتر، در معرض مبتلا شدن به آسیب های گوناگون است، استحاله فکری و فرهنگی، مواجهه با آسیب های سیاسی، اعتیاد به اشکال مختلف، انحرافات جنسی ، هویت زدایی و بی هویتی، احساس یاس و پوچی همه و همه از جمله این آسیب هاست.

تکیه بر خود مهمترین راه رفع معضلات

در حل مشکلات و معضلات جوانان، بخش مهمی از کار بر عهده خود آنان است.

مهم این است که خود جوان، آسیب ها، آفات جوانی و عوامل و زمینه های آنها را بشناسد و مسوولانه به فکر چاره و تدبیر امور خویش باشد ولی نباید از وظیف والدین برای تعیین راه هدایت فرزندانشان غافل شد، آنها الگوی عملی و رفتاری مناسبی برای فرزدان خود می توانند باشند.

نقش و تاثیر دولتها نیز بعد دیگر این مساله است، شیوه و روش مملکت داری و برنامه ریزی های سیاسی و اقتصادی، بر تفکر خانواده ها تأثیر می گذارد و آنان نیز فرزندان خودشان را با همان طرز تفکر تربیت می کنند.

جایی که سیاست و اقتصاد جامعه همانند فرهنگ، نقش پر اهمیت و انکار ناپذیری در جلوگیری از انحرافات جوانان دارد، ایفای این نقش در صورتی عملی است که سیاست دولت در برنامه ریزی و تدبیر مردم در شئون مختلف به گونه ای باشد که عوامل رشد تقوا را افزایش دهد.

این کار زمانی تحقق می پذیرد که تقویت نیروی ایمان و آگاهی دادن جوانان به شخصیت و هویت خودشان، در رأس برنامه های فرهنگی جامعه باشد. در برنامه ریزی های اقتصادی نیز دولت باید به اصل عدالت اجتماعی، رفع تبعیض، دوری از اسراف و تبذیر، نفی سودجویی و دزدی و اختلاس و تولید نکردن کالاهای مبتذل توجه کند تا راه رسیدن به یک زندگی ساده برای همه فراهم آید.

جوانی بهاری گذراست، زمانی این بهار خاطره انگیز خواهد بود که سیلابهای کوبنده و توفنده، آن را به کام‌مان تلخ نکند

سالروز ولادت حضرت علی اکبر (ع) "روز جوان" و از هفتم تا ۱۳ اسفندماه امسال "هفته ملی جوان" نامگذاری شده است.