به گزارش ایرنا، اعزام ۱۰ وزنه‌بردار به نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی تصمیم مشترک کمیته ملی المپیک و فدراسیون وزنه‌برداری بود. در این دوره از بازی‌ها نمایندگان ایران با هفت وزنه‌بردار مرد و سه وزنه‌بردار زن حضور داشتند که ره‌آورد سفر آنان به سرزمین اژدها کسب یک مدال نقره در دسته فوق سنگین بود. کسب تنها یک مدال از نوزدهمین دوره بازی‌های آسیایی در حالی است که پولادمردان کاوران ایران از سال ۱۹۹۸ و بازی‌های آسیایی بانکوک سهم قابل توجهی از مدال برای کاروان ایران داشتند. در بازی‌های آسیایی ۱۹۹۴ هیروشیما پولادمردان ایران نتوانستند مدالی کسب کنند.
نفرات اعزامی وزنه‌برداری ایران همچنین یک رکورد منفی دیگر به نام خود ثبت کردند و آن نیز عدم کسب نشان طلای این دوره از بازی‌ها پس از حدود ۳۰ سال بود. پیش از این وزنه‌برداران ایران در بازی‌های آسیایی ۱۹۸۶ سئول، ۱۹۹۰ پکن و ۱۹۹۴ هیروشیما بدون کسب مدال طلا، دهکده بازی‌ها را ترک کردند.
ناکامی ۹۰ درصد از وزنه‌برداران اعزامی به آوردگاه هانگژو در حالی است که با وجود تلاش فدراسیون و کادر فنی برای ارتقا رکورد ملی‌پوشان، آنان نتوانستند در ۶ ماه نخست سال و در سه تورنمنت قهرمانی آسیا جینجو، جهانی ۲۰۲۳ ریاض و بازی‌های آسیایی هانگژو نتیجه دلخواه کارشناسان این رشته را کسب کنند. در مسابقات وزنه‌برداری قهرمانی آسیا تنها یک نماینده ایران موفق به کسب عنوان قهرمانی شد. حسین سلطانی در دسته غیرالمپیکی ۸۱ کیلوگرم ۲ مدال طلا و یک نقره گرفت. در آن تورنمنت آیت شریفی و علیرضا یوسفی هر کدام یک نقره، مصطفی جوادی ۲ برنز و مهدی کرمی نیز یک برنز کسب کرد.
پاشنه آشیل پولادمردان ایران در رقابت‌های جینجو، ناکامی در کسب عنوان قهرمانی دسته‌های المپیکی بود که زنگ خطر را برای این رشته به صدا درآورد. در رقابت‌های قهرمانی سال ۲۰۲۳ آسیا تنها میرمصطفی جوادی موفق به مدال برنز مجموع دسته المپیکی ۸۹ کیلوگرم شد. البته تمام کاستی‌های آن رقابت با کسب عنوان قهرمانی آسیا در بخش تیمی پوشانده شد تا تیم برای رقابت‌های جهانی آماده شود.
رقابت‌های جهانی ریاض کاستی‌های وزنه‌برداری ایران را بیش از پیش نمایان و اگر هنر میرمصطفی جوادی در دسته المپیکی ۸۹ کیلوگرم نبود، هیچ سکوی قهرمانی به پولادمردان ایران نمی‌رسید. ره‌آورد سفر نمایندگان ایران به عربستان ۲ نشان طلا و یک برنز بود. حتی برخی از ملی‌پوشان وزنه‌برداری نتوانستند رکوردهای خود را در قهرمانی آسیا تکرار کنند. در رقابت‌های ریاض حسین سلطانی در دسته ۸۱ کیلوگرم و آیت شریفی در دسته فوق سنگین اوت کردند.
تیم وزنه‌برداری ایران در پایان این رقابت‌ها به عنوان سوم جهانی رسید.
البته نباید فراموش کنیم که سیدرسول معتمدی قهرمان آسیا و جهان به خاطر مصدومیت مسابقات قهرمانی جهان سال ۲۰۲۲ کلمبیا، قهرمانی سال ۲۰۲۳ آسیا در جینجو را از دست داد و تنها برای حضور فیزیکی و ورود به لیست انتخابی المپیک ۲۰۲۴ پاریس در مسابقات جهانی ریاض حضور پیدا کرد. البته معتمدی در آن مسابقات خوب ظاهر شد و حتی توانست مجموع ۳۵۸ کیلوگرم را به نام خود به ثبت برساند. معتمدی سال گذشته و در رقابت‌های لیگ برتر وزنه مصدوم شد.
پولادمردان ایران با پشت سرگذاشتن این ۲ تورنمنت گام به المپیک آسیایی گذاشتند اما واقعیت این بود که ما از مدعیان چند گام عقب هستیم و حتی کادر فنی مجبور شد تا برخی ملی‌پوشان را در دسته‌های بالاتر به کار بگیرد.
میرمصطفی جوادی که با عبور از تیان‌تائو و لیو چینی به مدال طلای جهانی رسیده بود در دسته ۹۶ کیلوگرم عنوانی بهتر از نهم را کسب نکرد و امیرحقوقی که وزنه‌بردار این دسته به شمار می‌رفت هشتم شد. فاصله رکوردی حقوقی با نفر نخست ۲۴ کیلوگرم و میرمصطفی جوادی با نفر نخست ۲۷ کیلوگرم بود. در وزن ۱۰۹ کیلوگرم نیز نمایندگان ایران در برابر غول‌های وزنه‌برداری قاره کهن حرفی برای گفتن نداشتند. رضا دهدار با اوت به کار خود پایان داد و مهدی کرمی نیز به عنوانی بهتر از پنجم نرسید. عنوان پنجم کرمی در حالی بود که وی موفق به ثبت مهار مجموع ۳۸۰ کیلوگرم شد که ۳۸ کیلوگرم با رکورد نفر نخست اختلاف وزنه داشت.
آبروداری علی داودی در رقابت‌های هانگژو در حالی بود که نمایندگان ایران از بازی‌های آسیایی سال ۲۰۰۲ بوسان، قدرت بلامنازع فوق سنگین بودند. بهداد سلیمی در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگژو، ۲۰۱۴ اینچئون و ۲۰۱۸ جاکارتا موفق به کسب مدال طلا شد.حسین رضازاده نیز در بازی‌های آسیایی ۲۰۰۲ بوسان و ۲۰۰۶ دوحه طلا گرفت. البته رضازاده مدال برنز فوق سنگین بازی‌های آسیایی ۱۹۹۸ بانکوک را در کارنامه دارد. سجاد انوشیروانی دارنده نشان نقره المپیک ۲۰۱۲ لندن نیز در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگژو به نشان برنز رسید. سعید علی‌حسینی نیز مدال نقره بازی‌های آسیایی ۲۰۱۸ جاکارتا را در کارنامه دارد.
از دست رفتن مدال طلای دسته فوق سنگین بعد از ۲۱ سال در حالی است که بحرینی‌ها با وزنه‌بردار اجاره‌ای خود به دنبال کسب مدال المپیکی این دسته هستند. گور میناسیان که نشان نقره المپیک ۲۰۱۶ ریو را در کارنامه دارد تا کنون ۲ نشان قهرمانی آسیا را برای بحرینی‌ها کسب کرده و رکورد یکضرب آسیا را با مهار ۲۱۷ کیلوگرم در اختیار دارد.
نتایج پولادمردان ایران در بازی‌های آسیایی هانگژو واقعیت وزنه‌برداری ایران را برملا کرد واقعیتی که سجاد انوشیروانی رئیس فدراسیون بارها به آن اشاره کرده است. انوشیروانی باور دارد که در چند سال گذشته وزنه‌برداری ایران به حال خود رها شده است. وی بهمن‌ماه سال ۱۴۰۱ گفت: واقعیت این است که وزنه‌برداری و قهرمانان این ورزش علی‌رغم کسب مدال‌های ارزشمند و افتخار آفرینی‌های بسیار مورد عنایت و توجه لازم قرار نگرفته‌اند. طی چند ماه گذشته که مسئولیت اداره فدراسیون به من و همکارانم سپرده شده به جرات می‌توانم ادعا کنم ویرانه‌ای را تحویل گرفتیم که از کمترین امکانات برخوردار است.
هر چند که وزنه‌برداری بعد از ۲۵ سال سهمی در سبد مدال طلای کاروان ایران نداشت اما زنگ هشدار این ناکامی فراتر از بازی‌های آسیایی است. سه پولادمرد ایران در سال ۲۰۲۴ راهی پاریس خواهند شد تا در بزرگترین آوردگاه ورزشی جهان حضور داشته باشند. کسب سهمیه المپیک در دسته های ۸۹، ۱۰۲ و فوق‌سنگین برای ایران تقریبا قطعی شده اما نمایندگان ایران کار راحتی برای رسیدن به سکوی قهرمانی ندارند.
در دسته ۸۹ کیلوگرم میرمصطفی جوادی رقابت سختی با کارلوس ناسار بلغاری (در صورت رسیدن به شرایط مسابقه)، تیان تائو یا لیو از چین و والنیا از ونزوئلا دارد. در دسته ۱۰۲ کیلوگرم نیز لیو از چین، رضا دهدار یا سیدرسول معتمدی از ایران، فارس الباخ از قطر، روسلان نورالدین‌اف یا اکبر ژورائف قهرمانان جهان و المپیک از ازبکستان و چانگ کره‌ای از مهمترین مدعیان کسب مدال المپیک در این دسته به شمار می‌روند.
در دسته فوق سنگین نیز علی داودی رقابت سختی با لاشا تالاخادزه از گرجستان، لالایان از ارمنستان و گرومیناسیان از بحرین دارد.
کاستی‌هایی که امروز گریبان وزنه‌برداری ایران را گرفته نتیجه بی‌توجهی به گردش نخبگان این رشته و جایگزینی نسل طلایی بود؛ نسلی که موفق شد تاریخی‌ترین نتیجه ایران را در المپیک ۲۰۲۱۲ لندن ثبت و حتی نفرات آن تا چندی پیش در زمره قهرمانان کشور و مدعیان جهانی قرار داشتند. اگر مسوولان سابق فدراسیون با راهبرد حمایت از تیم‌های نوجوانان و جوانان و تزریق آنان به تیم اصلی به دنبال طراحی یک الگوی موفقیت بودند اکنون فدراسیون نشین‌ها مجبور به اعزام یک تیم به ۲ رویداد در فاصله زمانی کم نبودند. تیم وزنه‌برداری ایران در کمتر از یکماه در ۲ آوردگاه بزرگ جهانی و بازی‌های آسیایی حضور پیدا کرد و این موجب اُفت بدنی آنان شد.
آنچه که مسلم است ایران یکی از قدرت‌های برتر دنیای پولاد سرد است و با توجه به رده‌های سنی مختلف و اعزام آنان به مسابقات مختلف قاره‌ای و جهانی به طور حتم بعد از المپیک ۲۰۲۴ پاریس شاهد ظهور پدیدهای جدید وزنه‌برداری در کشورمان خواهیم بود.
نظر شما