به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا، رژیم بعث با هر ناکامی در جبهه های جنگ و رویارویی با رزمندگان جان برکف اسلام، برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران به بمباران مناطق مسکونی ایران اقدام می کرد و خود را صلح طلب اعلام می کرد؛ در ادامه این حملات وحشیانه ساعت ۱۵:۳۵ دقیقه ۲۸ آذر سال ۱۳۶۱، ۲ فروند موشک زمین به زمین به ۲ نقطه پرجمعیت شهر دزفول اصابت کرد و بیش از ۲۰۰ واحد مسکونی و تجاری ویران، ۶۲ غیرنظامی شهید و ۲۸۷ نفر زخمی شدند. اگرچه قبل از این جنایت نیز، هواپیماهای عراقی بارها شهرهای ایران را بمباران کرده و ساکنان غیرنظامی آنها را به خاک و خون کشیده بودند، اما حمله به دزفول، اولین حمله گسترده عراق به مناطق مسکونی به وسیله موشکهای زمین به زمین بود.
مردم دزفول با وجود موشکباران شدید در شهر ماندند و نماز جمعه دزفول هر هفته با حضور مردم و رزمندگان اقامه می‌شد. مردم شهید پرور دزفول در هشت سال دفاع مقدس با وجود اصابت موشک های بی‌شمار بر پیکره شهر، همزمان بخش های تخریب شده را بازسازی می کردند و اراده رژیم بعثی در خالی کردن شهر و درهم کوبیدن آن را به یکی از آرزوهای دست نیافتنی متجاوزان مبدل کردند.
شهرستان دزفول در دوران جنگ هفت هزار کشته، زخمی و مفقودالاثر تقدیم انقلاب کرد که از این تعداد، ۲ هزار و ۶۰۰ نفر شهدای جنگ بودند.
در هشت سال جنگ تحمیلی رادیو رژیم بعث عراق با پخش اطلاعیه‌های نظامی در صدد شکستن مقاومت مردم دزفول بود و ضمن تهدید به موشکباران شهر همواره از عنوان «الف دزفول» به عنوان نخستین هدف حملات موشکی و توپخانه ای نام می برد اما مردم دزفول در روز ۲۹ آذرماه سال ۱۳۶۱ و در آیین تشییع پیکرهای مطهر ۶۲ شهید این حمله موشکی با سردادن شعارهای «جنگ، جنگ تا پیروزی و می جنگیم، می میریم، سازش نمی پذیریم» صحنه دیگری از ایستادگی و مقاومت خود را به نمایش گذاشتند.
در پی حملات موشکی به دزفول رهبر معظم انقلاب (رئیس جمهوری وقت) در خصوص حمله موشکی به شهر دزفول فرمودند: حمله موشکی دزفول، تحریک به ادامه جنگ است، جنگ را ادامه می دهیم و دشمن را از انجام چنین کارهایی پشیمان خواهیم کرد.
همچنین حجت الاسلام هاشمی رفسنجانی رئیس مجلس شورای اسلامی در آن دوران در جلسه علنی مجلس ضمن محکوم کردن جنایات اخیر صدامیان گفت: این افتخار برای مردم دزفول مانده است که همیشه مظلومیت آنها باعث انگیزه رزمندگان بوده و ما امیدواریم که اینبار رزمندگان ما حرکتی بکنند که منبع این آتش افروزها را تصرف کنند.
شهر دزفول در هشت جنگ تحمیلی مورد اصابت ۱۷۶ موشک دور برد فراگ و اسکاد بی قرار گرفت، هواپیماهای دشمن ۴۸۹ بمب و راکت بر سر مردم بی دفاع شهر دزفول فرو ریختند و پنج هزار و ۸۲۱ گلوله توپ به نقاط مختلف این شهر اصابت کرد. در این هشت سال ۱۹ هزار و ۵۰۰ واحد مسکونی، تجاری، آموزشی و مذهبی بین ۲۰ تا ۱۰۰ درصد در دزفول خسارت دید. مردم دزفول در هشت سال جنگ نابرابر ۲ هزار و ۶۰۰ شهید، ۴۰۰ جانباز ، ۴۵۲ آزاده و ۱۴۷ جاویدالاثر تقدیم کردند به پاس ایستادگی مردم دزفول در هشت جنگ تحمیلی این شهر به عنوان پایتخت مقاومت ایران اسلامی نامگذاری شد و چهارم خرداد در تقویم رسمی کشور به عنوان روز دزفول نامگذاری شده است.
روایتی از رشادت مردم دزفول در برابر حملات موشکی رژیم بعث/ تدبیر حکیمانه امام در مواجهه با موشکباران دزفول
ماندن در دزفول و روحیه دادن به مردم شهر از موضوعات مهم و کلیدی در دوران حمله موشکی رژیم بعث بود. در چنین وضعی تصمیم‌گیری برای حل بحران یکی از حرکات استراتژیک مسئولان شهر دزفول برای مهار فتنه صدام بود. در این زمینه طی جلسه‌ای که با حضور جواد محمدی‌زاده فرماندار دزفول، جناب فارغ نماینده مردم بوشهر در مجلس، آیت‌الله قاضی امام جمعه شهر و علامه مخبر دزفولی تشکیل شد. نظرات متفاوتی از بابت ماندن در شهر و مقاومت یا تخلیه شهر و رفتن به محل امن مطرح می‌شد.
روز ۲۱ خرداد ۱۳۶۳ اوج حمله موشکی رژیم بعث به دزفول بود به‌طوری که در پی این حمله، دزفول آسیب فراوانی دید. روایت‌ها و خاطرات، تصاویر دقیق‌تری از آن روزها ترسیم می‌کند.
در این زمینه در کتاب «تاریخ شفاهی زندگی و مبارزات علامه شیخ عباس مخبر دزفولی» که توسط موسسه فرهنگی هنری مرکز اسناد انقلاب اسلامی منتشر شده است می‌خوانیم: ماندن در دزفول و روحیه دادن به مردم شهر از موضوعات مهم و کلیدی در دوران حمله موشکی رژیم بعث بود. زیرا دولت عراق با موشکباران متعدد دزفول درصدد بود با تخلیه شهر از مردم، این وضعیت را در دیگر شهرهای خوزستان هم ایجاد کند. تا هم وضعیت روحی رزمندگان و هم مردم مناطقی که درگیر جنگ بودند، متزلزل و بحرانی شود.
در چنین وضعی تصمیم‌گیری برای حل بحران یکی از حرکات استراتژیک مسئولین شهر دزفول برای مهار فتنه صدام بود. در این زمینه طی جلسه‌ای که با حضور جواد محمدی‌زاده فرماندار دزفول، جناب فارغ نماینده مردم بوشهر در مجلس، آیت‌الله قاضی امام جمعه شهر و علامه مخبر دزفولی تشکیل شد. نظرات متفاوتی از بابت ماندن در شهر و مقاومت یا تخلیه شهر و رفتن به محل امن مطرح می‌شد.
در میان نظرها، علامه دزفولی نظر کارشناسه‌ای داشت. او در ابتدا گفت: ما نباید با هم اختلاف داشته باشیم و این مسئله شخصی نیست. ما که صدام را نیاورده‌ایم اینجا موشک بزند. صدام به مملکت ما تجاوز کرده. اگر باهم اختلاف داشته باشیم، تکلیف مردم چه می‌شود؟ اگر بنا باشد همه باهم می‌رویم یا می‌مانیم.
با اینکه مرحوم مخبر دزفولی مدبرانه قضاوت کرد. ولی جمع بازهم نتوانستند به اجماع کلی در رابطه با ماندن یا رفتن از شهر برسند و برای تعیین تکلیف تصمیم بر این شد که معیار عمل نظر امام خمینی باشد.
در این زمینه محمدی‌زاده (فرماندار دزفول) موضوع را با مسئول دفتر نخست‌وزیر در میان گذاشت. پس از طرح مسئله، نظر امام خمینی بسیار حکیمانه بود؛ ایشان از یک طرف تکلیف مردم، و از طرف دیگر وظیفه دولت را مشخص کردند، امام خمینی فرمودند: «... تکلیف مردم مقاومت است، دولت مانع رفتن مردم نشود. یعنی اقدامی که مردم را به رفتن تشویق کند، از ناحیه دولت انجام نشود. اما در صورتی که مردم به خارج از شهر رفتند، امکانات و خدمات به آنها بدهند...»
بنابراین نظر امام چنین بود که تکلیف مردم مقاومت است و باید بمانند. اما آنهایی که به هر دلیلی می‌روند، دولت نباید مانع شود و جلویشان را بگیرد. در عین حال نباید اقدامی صورت بگیرد که باعث تشویق به رفتن مردم بشود. تدبیر و نظر حکیمانه امام خمینی باعث شد که زمینه اتحاد در بین مسئولین و مردم ایجاد گردد. به‌طوری که حملات موشکی رژیم بعث عراق نتوانست ذره‌ای از روح مبارزه‌طلبی و ایستادگی و ایثار مردم آن خطه را کم کند.
دزفول با پیشینه ای به قدمت هزاران سال
عباس نعیمی زاده با بیان اینکه دزفول پیشینه باستانی طولانی دارد، گفت: نخستین سکونتگاه مردم ایران در شهرستان دزفول و در تپه های چغابنوت در میانه هزاره هشتم پیش از میلاد آغاز شده است. افزون بر آن شهرستان دزفول از جنبه های تاریخی، طبیعی و فرهنگی ویژگی های برجسته ای را داراست. بر پایه تحقیقات و گفته کاوشگران و باستان شناسان در سده اخیر نخستین حکومت ایرانی در محل کنونی دزفول قرار داشته است. دانشگاه بزرگ جندی شاپور نخستین و بزرگترین مرکز آموزش پزشکی، فلسفه و نجوم در دوره ساسانیان به شمار می رود که در ردیف ملی ایران ثبت شده است. پل قدیم دزفول به عنوان قدیمی ترین پل جهان که هنوز شکوه و عظمت خود را حفظ کرده و به حیات خود ادامه می دهد در جهان شناخته می شود. آبشار شوی دزفول بزرگترین آبشار خاورمیانه که در این شهرستان قرار دارد. وجود آسیاب های تاریخی، رود دز، جنگل و بافت تاریخی از دیگر جاذبه های توریستی و گردشگری این شهرستان به شمار می رود.
شهر دزفول سَمبُل استواری و استقامت مردمانی است که در طول هشت سال دفاع مقدس با اهدای جان های بسیار تا آخرین نفس در برابر متجاوزان به خاک میهن ایستادگی کردند و پایداری ایران اسلامی را به جهانیان نشان دادند.
شهرستان دزفول با تاریخ چند هزار ساله از قدیمی ترین شهرهای استان خوزستان محسوب می شود و مساحت آن چهار هزار و ۷۶۲کیلومتر است. کلمه ی دزفول از دژ پل گرفته شده که در اصطلاح محلی دزفیل گفته می شود، این کلمه به دلیل وجود قلعه ای است که برای حفظ پل تاریخی دزفول در زمان شاپور دوم ساسانی در ابتدای شهر ساخته شده بود.
موقعیت راهبردی و مهم این شهر در دوران جنگ تحمیلی سبب شد تا این دیار بارها مورد حمله موشکی رژیم بعث عراق قرار گرفت. صدام با آرزوی جدایی خوزستان از ایران، دزفول و دیگر شهرهای ایران را بمباران کرد اما مقاومت و ایستادگی مردم این شهر خشم رژیم بعث را برانگیخت و دشمن شهر دزفول را بیش از ۱۶۰ بار مورد حمله موشکی قرار داد و به همین دلیل این خطه؛ شهر «هزار موشک» نامیده شد.
رسانه های خارجی ۶ دی ۱۳۵۹ اعلام کردند: دزفول یکی از شهرهای ایران زیر آتش موشک رژیم بعثی عراق است که تنها یک بیمارستان و یک جراح دارد و با این حال مقاومت می کند و مردمش شهر را ترک نمی کنند.
مقاومت دلیرانه ی مردم این شهر در برابر حمله های موشکی و بمباران مثال زدنی بود و ایستادگی و مقاومت آنان تعجب و حیرت جهانیان را به همراه داشت. امام خمینی به پاس پایداری مردم این شهر فرمود: شما دزفولی‌ها امتحان دادید و از این امتحان خوب بیرون آمدید. شما دین خود را به اسلام ادا کردید.
نظر شما