به گزارش خبرنگار ایرنا، سیدمجید امامی شامگاه سه‌شنبه در نشست شورای فرهنگ عمومی شهرستان دامغان افزود: تعیین یک روز در تقویم رسمی کشور به نام منوچهری دامغانی در تقویم رسمی کشور در اولویت کاری شورای فرهنگ عمومی قرار دارد.
دبیر شورای فرهنگ عمومی کشور با تاکید بر اینکه از برنامه‌های تقویت‌کننده زیربنای فرهنگ جامعه حمایت می‌شود، خواستار استقبال از طرح ملی «طوبی» در استان‌ها و شهرستانها شد که برنامه جامع آموزش و توانمندسازی بانوان برای تبلیغ حجاب و زیست عفیفانه است.
فرشید فلاح، مدیر کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان سمنان نیز در این نشست، نکوداشت مفاخر دامغان از جمله منوچهری دامغانی، استاد محقق و دیگر بزرگان این دیار را دستور کار شورای فرهنگ عمومی استان سمنان عنوان کرد.
حجت الاسلام محمدحسن رستمیان امام جمعه و رییس شورای فرهنگ عمومی شهرستان دامغان نیز شورای فرهنگ عمومی استان سمنان را دارای جایگاه ویژه ای دانست و گفت: داشتن ضمانت اجرایی مصوبات شورای فرهنگ عمومی بسیار مهم و ضروری است.
رضا زارع زاده، رییس شورای اسلامی دامغان نیز در نشست شورای فرهنگ عمومی این شهرستان گفت: با توجه به ظرفیت دامغان نام‌گذاری «روز دامغان» و «روز پسته» به عنوان «روزمحصولِ» این منطقه تقاضای مردم این شهرستان از شورای فرهنگ عمومی کشور است.
مسئول کمیسیون فرهنگی شورای اسلامی شهر دامغان نیز با بیان اینکه منوچهری دامغانی دارای ابعاد گوناگونی برای زندگی امروزی است، تصریح کرد: به دنبال معرفی این چهره ادبی و فرهنگی به سایر کشورهای جهان هستیم و از شورای فرهنگ عمومی کشور می خواهیم تا در این خصوص همکاری ویژه‌ای داشته باشند.
منوچهری دامغانی که بود؟
منوچهری دامغانی از شاعران بنام سده های چهارم و پنجم هجری قمری و اهل شهر دامغان در استان سمنان بود، عمده اشعار او در زمینه طبیعت است و گفته می‌شود وی پدیدآورنده قالب شعری مسمط است.
ابوالنجم احمد بن قوص بن احمد دامغانی مشهور به منوچهری دامغانی و از اولین شاعران ایرانی بود که اشعارش از سرایندگان عرب تاثیر فراوان داشت.
علت تخلص او به منوچهری دامغانی، تحصیل علوم و فضایل نزد امیر منوچهر فلک المعالی پسر شمس المعالی امیرقابوس وشمگیر والی گرگان بود.
او اشعار زیاد و زیبایی با مزمون طبیعت دارد که تصویرپردازی ها و چیره دستی او در این زمینه، لقب «شاعر طبیعت» را برایش به ارمغان آورده است.
مُبدع قالب مسمط
وی بر ادبیات عرب و اشعار شاعران عرب و بر احوال و آثار شاعران پارسی احاطه داشت و نیز بر علوم دینی واقف بود و در دربار سلطان محمود غزنوی منزلتی والا داشت. وی بنا به گفته‌ها مبتکر مسمط است. دیوان او مکرر به طبع رسیده و قریب به سه هزار بیت دارد. وفات او به سال ۴۳۲ هجری قمری اتفاق افتاده و گویا در جوانی وفات یافته است.
منوچهری علاوه بر ادبیات و زبان عربی از دانش های دیگری چون موسیقی، پزشکی و ستاره شناسی نیز بهره داشت که بازخورد آن ها را می توان در اشعار او دنبال کرد.
در شعر منوچهری، موسیقی آهنگین خاصی وجود دارد چنانکه هنگام خواندن اشعار او، خواننده با آهنگی از موسیقی سرگرم است که همین ویژگی جوانی و شادابی روح این شاعر، شعرهای او را بی اندازه زیبا و دل انگیز ساخته است.
قصیده‌سرای مشهور دوره غزنویان
جان شعر منوچهری همیشه ساده و قدرت این شاعر در وصف حالات و احوالات مختلف به حدی است که می توان او را از نظر توصیف شعری در میان شاعران قصیده گوی دوره غزنوی ممتاز دانست.
دیوان منوچهری مشتمل بر اشعاری است که در قالب غزل، قصیده، مسمط، قطعه، و ترکیب‌بند سروده شده و موضوعاتی چون ستایش، وصف، و خمریه را دربرمی گیرد. منوچهری قالب مسمط را برای نخستین بار در شعر پارسی پدید آورده است.
اشعار او در ۲ سبک تغزل و اشعاری که به جوانی او هنگام شاعری بازمی‌گردد و دیگری مدح و ستایش سلاطین و بزرگان زمانه که از رسوم معمول شاعری آن زمان بوده است.
دیوان اشعار او با تصحیح عزیزالله علیزاده در قالب‌های قصیده، قطعه، مسمط، رباعی، دوبیتی و ابیات دیگر سال۱۳۹۰ در ۳۳۶ صفحه منتشر شد.
نظر شما