تاریخچه روابط میان ایران و مجارستان به تلاش دو کشور برای اتحاد در مقابل امپراطوری عثمانی بر می گردد؛ همکاری که در آن زمان به واسطه مسافت زیاد، بعد از چهار سال بی نتیجه ماند. اما چند سالی است که به نظر می رسد روابط دو کشور وارد مرحله جدیدی شده و تهران و بوداپست به توسعه همکاری‌های اقتصادی، فرهنگی، علمی، ورزشی و... می‌اندیشند و برای این منظور توانسته‌اند گام‌های بلندی بردارند.
به تازگی «پیتر سیارتو» وزیر امور خارجه و تجارت مجارستان به همراه هیئتی برای شرکت در کمیسیون مشترک اقتصادی به ایران سفر کرده است. ایرنا به گفت‌وگو با وی نشسته تا درباره روابط میان دو کشور و همچنین دخالت های خارجی در مجارستان از زبان وزیر خارجه این کشور اروپایی جزئیات بیشتری کسب کند. این گفت‌وگو در دو بخش منتشر خواهد شد.
بخش دوم مصاحبه با «پیتر سیارتو» وزیر امور خارجه و تجارت مجارستان در ادامه آمده است.
به نظر می رسد مجارستان در شرایط فعلی، سیاست نگاه به شرق را در پیش گرفته؛ بر این اساس ایران می تواند بازیگر استراتژیک مهمی باشد. این سیاست تا چه میزان باعث حساسیت کشورهای غربی شده است؟ «دیوید پرسمن» سفیر آمریکا در بوداپست تهدید کرده است، اگر مجارستان سیاست خارجی خود را نسبت به اتحادیه اروپا و ناتو تنظیم نکند، واشنگتن قدرت و توانایی لازم را برای اعمال فشار به این کشور دارد.
ما سیاست نگاه به شرق را به عنوان یک مساله مهم و موفقیت آمیز در نظر می گیریم. علتش این است که در حال حاضر، در بسیاری از حوزه های اقتصادی در جهان، شرکت های شرقی پیشرو هستند. شرایط مالی، مهارت های تکنولوژیکی و منابع اقتصادی آنها از اروپا و غرب پیشی گرفته است.
رقابت بزرگی در جهان غرب از جمله اروپا، برای جذب سرمایه گذاری از شرق، به وجود آمده است. سرمایه گذاران چینی و کره‌ای نقش فزاینده ای در اقتصاد ملی ما دارند؛ به اندازه کافی برای آنها جذاب هستیم و هر زمان که به مجارستان می آیند، موفق به جلب نظر آنها می شویم. در این رقابت سخت، کشورهای غربی مشتاق به دست آوردن سرمایه گذاری‌ها و استفاده از تکنولوژی مدرن شرق هستند.
بزرگترین مشکل غربی‌ها با سیاست نگاه به شرق مجارستان این است که ما در حال تبدیل شدن به یک رقیب برای آنها هستیم. در بسیاری از موارد، این بوداپست است که می تواند سرمایه گذاری های مدرن شرقی را جذب کند و نه کشورهای اروپای غربی. بزرگترین شرکت های اروپای غربی، با شرکت های چینی یا کره‌ای همکاری می‌کنند.
درباره سفیر آمریکا در بوداپست هم باید بگویم، عملکرد دوگانه ای دارد. او رهبر اپوزیسیون مجارستان هم هست، در مسائل داخلی ما دخالت می کند و حرف هایی می زند که کاملا غیر قابل قبول است. من اظهار نظر درباره مسائل داخلی را برای سفرا ممنوع کرده ام، زیرا ما استعمارگر نیستیم و حاکم به کشورهای دیگر اعزام نکرده ایم. بلکه، سفرا را با هدف بهبود روابط به کشورهای مختلف می فرستیم. دولت فعلی آمریکا ما را از جهات بسیاری تحت فشار قرار می دهد. با این حال، مجارستان مسئول اقدامات آمریکا نیست؛ ما مسئول مردم خودمان هستیم. از آنجا که مردم کشورمان سه دوره پیاپی ما را انتخاب کرده اند، فکر می کنم این تنها ارزیابی است که باید در نظر گرفته شود.
اما این اتفاق فقط برای مجارستان نمی افتد. وقتی کشوری می خواهد بدون همراهی با غرب سیاست های مستقل خود را داشته باشد، باید متحمل فشار و تحریم ها شود. چرا آنها این حق را به خود می دهند که چنین فشاری را تحمیل کنند؟
من فقط می‌توانم به مجارستان اشاره کنم. کشور ما هم تحت تحریم‌های مالی قرار دارد. چون در اتحادیه اروپا، مقررات و قراردادهایی وجود دارد که بر اساس آن همه کشورهای عضو، حق دریافت مقدار مشخصی از بودجه اروپا برای توسعه اقتصاد، کشاورزی، صنعت، مسائل اجتماعی، سیستم آموزشی و غیره را دارند. بر اساس سطح توسعه، اندازه و تولید ناخالص داخلی، مقادیر تعیین شده ای وجود دارد که همه کشورهای عضو به موازات پرداخت به بودجه مشترک باید از اتحادیه اروپا دریافت کنند. در حال حاضر، بروکسل تصمیم گرفته است به دلایل صرفا سیاسی، دارایی‌های مالی و بودجه مجارستان را مسدود کند. تقریبا دو سال از وقوع این اتفاق می گذرد.
در مجارستان یک سیاست میهن پرستانه حاکم است و ما نمی خواهیم به طور کامل با جریان لیبرال هماهنگ باشیم. ما منافع ملی خودمان را داریم برای همین است با چنین اقداماتی مواجه شویم. زمانی که ما برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ انتخاب شدیم، منافع خودمان را دنبال کردیم. بنابراین، از سال ۲۰۱۰، این نوع حملات، اتهامات و فشارها برای ما افزایش یافت.
آقای اوربان نخست وزیر مجارستان، در ماه سپتامبر ضمن انتقاد از کمک‌های مالی خارجی به مخالفین در این کشور، به صورت مشخص به گروه‌های جامعه مدنی و رسانه‌هایی که از طریق بروکسل یا بنیاد سوروس تأمین مالی می‌شوند، اشاره کرد. برخی تصور می کنند، زمانی که در ایران از نقش دخالت‌های خارجی در بی ثبات سازی کشور صحبت می شود، توهم توطئه است. آیا شما هم درگیر دخالت های خارجی هستید؟
اتفاق مشکوکی که در انتخابات گذشته در مجارستان روی داد، این بود که همه احزاب اپوزیسیون در یک جبهه بودند. در نهایت معلوم شد که ده‌ها میلیون دلار، به منظور نفوذ در اراده عمومی مجارستان در انتخابات و دستیابی به یک تغییر سیاسی، از ایالات متحده سرمایه گذاری شده بود.
بنابراین، به منظور عدم اجازه به دخالت‌های خارجی در مجارستان، یک قانون سختگیرانه اجرا کرده ایم که هدف آن، حفاظت از حاکمیت کشور است. بسیاری از رسانه‌ها و سازمان‌های به ظاهر مستقل و مردم نهاد در کشور ما، توسط منابع خارجی تامین مالی می شوند. شبکه جورج سوروس، حتما یکی از سرمایه گذاران اصلی آنهاست.
گزارش ها حاکی از تلاش مجارستان برای گسترش استفاده از فناوری هسته‌ای است. اهمیت بکارگیری انرژی صلح آمیز هسته ای در دنیای امروز چیست و چرا کشورهای غربی به خود اجازه می دهند تعیین کنند، چه کشوری حق استفاده از آن را دارد؟
ما حدود ۵۰ سال است که از فناوری هسته ای استفاده می کنیم. نیمی از تولید برق ما هسته ای است. برق را از طریق نیروی هسته ای با حجم زیاد، ارزان، ایمن و سازگار با محیط زیست تولید می کنیم. در نتیجه، ما در حال ساخت یک نیروگاه هسته ای جدید هستیم. البته فشارهای زیادی با هدف انصراف ما از این کار روی مجارستان وجود دارد. زیرا پیمانکار اصلی، روس اتم شرکت انرژی روسیه است و آمریکا، آلمان، فرانسه، اتریش و سوئیس پیمانکاران فرعی هستند.
جالب است که روسیه در سال گذشته، تامین کننده شماره یک اورانیوم ایالات متحده بود. بنابراین، تا زمانی که آمریکایی ها اورانیوم را از روس ها خریداری می‌کنند، نباید ما را از همکاری با این کشور در زمینه انرژی هسته ای منع کند.
ممنون از وقتی که در اختیار ما قرار دادید.
نظر شما