به گزارش ایرنا از روابط عمومی حفاظت محیط زیست استان تهران، امامعلی یگان زاده روز یکشنبه با اشاره به اینکه روز گذشته ماموران یگان حفاظت حین گشت و کنترل منطقه متوجه حضور ۲ شکارچی غیرمجاز در ارتفاعات منطقه حفاظت شده ورجین شدند، افزود: ماموران بلافاصله با برنامه ریزی، مراقبت و کنترل محدوده حضور آنان و با تلاش بی وقفه موفق به دستگیری شکارچیان شدند.
وی با بیان اینکه به رغم درگیری مسلحانه شکارچیان با محیط بانان بعد از ۲ ساعت تعقیب و گریز که منجر به مصدومیت یکی از شکارچیان و یکی از محیط بانان شد، بیان داشت: با کمک یگان امداد و جمعیت هلال احمر شهرستان شمیرانات، هر ۲ مصدوم به بیمارستان منتقل شدند.
یگان زاده اظهار داشت: از متخلفان یک قبضه سلاح شکاری تک لول و سایر ادوات شکار، کشف و ضبط شد و متخلفان پس از تشکیل پرونده برای سیر مراحل قانونی به مراجع قضایی معرفی شدند.
رئیس اداره حفاظت محیط زیست شهرستان شمیرانات تصریح کرد: شهروندان در صورت مشاهده تخلفات محیط زیستی و غیرمجاز موضوع را بلافاصله به اداره حفاظت محیط زیست این شهرستان اطلاع دهند.
به گزارش ایرنا، منطقه حفاظت‌شده ورجین منطقه‌ای کوهستانی در بخش لواسانات از توابع شهرستان شمیرانات است. این منطقه در شمال شرق تهران قرار دارد و از شمال با پارک ملی لار و از سمت شرق با منطقه حفاظت شده البرز مرکزی هم‌مرز است.
منطقه ورجین قبل از پیروزی انقلاب یکی از شکارگاه‌های سلطنتی بود و به صورت قرق سلطنتی حفاظت می‌شد. جالب اینکه ناصرالدین شاه در سفرنامه مازندران خود چنین نوشته است: چهارشنبه ۲۱ شعبان ۱۲۹۲ هجری قمری به اقدسیه رفتیم که یکی از قصرهای ییلاقی سلطنتی است. سه شب آنجا ماندیم. روز شنبه ۲۴ شعبان از گردنه تل هرز به‌سمت اوشان رفتیم. در بالای گردنه تله هرز (اطراف سوهانک کنونی) دوربین انداختیم به کوه ورجین، یک دسته قریب هزار پانصد قوچ به نظر آمد و آن‌ها را شمارش کردیم.
این منطقه پس از پیروزی انقلاب در سال ۱۳۵۸ به سازمان حفاظت محیط زیست واگذار و در تاریخ ۱۳۶۱/۶/۲۱ بر اساس مصوبه شماره ۸۹ شورای عالی محیط زیست به‌عنوان منطقه حفاظت‌شده ورجین معرفی و با مساحت ۲۶,۹۰۷ هکتار تحت مدیریت اداره‌کل حفاظت محیط زیست استان تهران قرار گرفت.
بخش اعظم پوشش گیاهی منطقه حفاظت‌شده ورجین را گندمیان و گون‌ها تشکیل می‌دهند و در محدوده جغرافیایی ارتفاعات جنوب‌غرب و غرب آن نیز تک درخت‌های اُرس (سرو کوهی) و درختچه‌ای بادام تلخ (بادام کوهی) قابل‌مشاهده هستند. این منطقه در برگیرنده ۳۲ گونه از گیاهان انحصاری ایران است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به زرشک، گل گاوزبان، بومادران، درمنه کوهی، گل گندم، کنگر، شکر تیغال، شنگ بابویه، پیچک صحرایی، خاکشیر تلخ، ارمک (ریش بز)، پونه، مریم گلی، چای کوهی، لاله کوهی، جغجغک، ختمی و پنیرک اشاره کرد.
همچنین از لخاط گونه جانوری نیز بسیار غنی است به طوری که پرتراکم‌ترین جمعیت قوچ و میش را دارد، کل و بز، پلنگ، خرس قهوه‌ای، گراز، گرگ، خرگوش، تشی، گربه وحشی، سیاه‌گوش، شغال، روباه، راسو، سمور، شنگ و کفتار از گونه‌های شاخص منطقه هستند.
انواع پرندگان شکاری مانند عقاب طلایی، قرقی، طرلان، کورکور سیاه، سنقر، سارگپه، انواع جغد از جمله جغد شاخ‌دار، انواع لاشخور مثل هما، دال و کرکس مصری و انواع شاهین از جمله بالابان، لیل، دلیجه، دلیجه کوچک و بحری در ورجین زندگی می‌کنند. انواع مار ، قورباغه و ماهی هم در این منطقه زیست می کنند.
نظر شما