به گزارش ایرنا از خبرگزاری فرانس پرس؛ هیروکازو ماتسانو دبیر اول دولت ژاپن گفت که با وجود تائید این برنامه توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی، دولت توکیو پیش از رهاسازی این فاضلاب در انتظار ارزیابی فراگیر نهاد هسته ای سازمان ملل متحد، باقی خواهد ماند.
از کارافتادن سامانه های خنک سازی این نیروگاه در ۲۰۱۱ در پی رخ دادن زمین لرزه گسترده زیردریایی و سونامی، شدیدترین سانحه هسته ای جهان را از هنگام فاجعه چرنوبیل (در اوکراین) به وجود آورد.
پیش بینی می شود راه اندازی دوباره این تاسیسات که در دوره آوریل تا نوامبر سال گذشته روزانه به صورت میانگین ۱۰۰ مترمکعب آب آلوده شامل آب های زیرزمینی، دریا و باران به همراه آب استفاده شده برای خنک سازی راکتورها تولید می کرد، نزدیک به ۴۰ سال زمان ببرد.
این آب پس از تصفیه برای جداسازی انواع رادیونوکلئیدها، در مخازنی نگهداری می شد که ظرفیت آنها باتوجه به جمع آوری شدن بیش از یک میلیون و ۳۰۰ هزار مترمکعب آب، در حال پرشدن است.
تپکو شرکت بهره بردار این تاسیسات اعلان کرده که آب تصفیه شده با همه معیارهای ملی در باره سطح رایدونوکلئیدها، به استثنای تریتیوم انطباق دارد که به گفته کارشناسان تنها در اندازه های بزرگ برای انسان زیان بار است.
همسایگان ژاپن مانند چین و کره جنوبی و گروه های هوادار محیط زیست مانند صلح سبز، از این برنامه انتقادکرده اند.
فاجعه مارس ۲۰۱۱ در شمال شرقی ژاپن نزدیک به ۱۸ هزار و ۵۰۰ ناپدید یا قربانی برجاگذاشت که بیشتر ناشی از سونامی بود.
نزدیک به ۱۲ درصد منطقه فوکوشیما از هنگام وقوع این حادثه ناایمن اعلان شد، اما اکنون تنها ۲ درصد این استان آلوده باقی مانده، هر چند شمار ساکنان بسیاری از این شهرک ها، همچنان بسیار کمتر از دوره وقوع این رخداد است.
نظر شما