به گزارش ایرنا، علی محمدی سه‌شنبه شب در آیین نخستین جشنواره بومی محلی گیاهان دارویی با تاکید بر ریواس روستای صنوبر که به میزبانی اقامتگاه بومگردی همایون شهر برگزار شد، افزود: تنوع گیاهان دارویی در ترتیب‌حیدریه بی‌نظیر و در راس همه آنها بزرگترین تولیدکننده زعفران جهان است.
وی اظهار کرد: تربت‌حیدریه پارسال و در فصل برداشت زعفران (۱۵ مهر تا اواخر آبان) میزبان ۱۸ تور گردشگری در حوزه تخصصی زعفران بود که با توجه به مزایای آن، به فکر تکرار چنین برنامه‌هایی افتادیم.
محمدی درباره انتخاب روستای صنوبر برای برپایی جشنواره گیاهان دارویی اظهار کرد: این روستا مرکز بسیار غنی گیاهان دارویی و به خصوص مرغوب‌ترین ریواس در استان خراسان رضوی است.
رییس اداره میراث فرهنگی تربت‌حیدریه گفت: وجود جاذبه‌هایی گردشگری دیگری چون کوه شصت دره که از ارتفاعات این منطقه به حساب آمده و برای کوهنوری بسیار مناسب است و غار «ماه‌پری» از دیگر مکان‌های طبیعی این روستا با هشت هزار سال قدمت، که نخستین زیستگاه بشری در شرق ایران محسوب می‌شود، از دیگر دلایل برگزاری این جشنواره در روستای صنوبر است.
محمدی افزود: براین پایه با همکاری و تعامل اعضای شورای روستای صنوبر و اهالی این خطه، جشنواره با هدف معرفی توانمندی‌های بومی محلی برپا شد.
امام جمعه تربت‌حیدریه نیز گفت: با گسترش شهرنشینی و تغییر سبک زندگی از سنتی به سوی آپارتمان‌نشینی، روحیه مردم تغییر کرده و کمتر رد و نشانی از آن صفا و صمیمیت قدیمی در چهره مردمان امروزی، ظاهر می‌شود.
حجت‌الاسلام سیدمحمد معلمی افزود: بر این پایه امروز مردم شهرهای بزرگ برای تمدد اعصاب و تقویت روحیه شادی و نشاط، ترجیح می‌دهند هر از چند گاهی زندگی روستایی را تجربه کنند تا با آن گذشته درخشان خود، تجدید دیداری داشته‌باشند.
وی ادامه داد: از این روی شایسته است مسوولان محلی در روستاها، بی‌اعتنا به ظواهر سحرانگیز زندگی شهری، نسبت به تقویت و گسترش سبک زندگی و همچنین معماری ساده روستایی، تلاش بیشتر به خرج بدهند.
عضو شورای روستای صنوبر و از دست‌اندرکاران اقامتگاه بومگردی همایون‌شهر نیز درباره خواص ریواس اظهار کرد: ریواس نوبرانه فصل بهار در ارتفاعات این روستا رشد کرده و تقویت کننده قلب و اعصاب، گیاهی مسرت‌بخش و ضد افسردگی است.
علی‌اکبر رستمی افزود: نام اصلی آن ریواچ و گیاهی وحشی (خودرو) از تیره هفت‌بندان است که از سده شانزدهم در اروپا کشت می‌شد و پیش از میلاد مسیح نیز در چین به عنوان دارو مصرف می‌شد.
وی ادامه داد: ساقه ریواس ترش مزه و مفید و از آن در تهیه غذاهای گوناگون استفاده می‌شود و البته خام‌خواری آن نیز رایج، اما برگ‌های آن مسموم کننده است.
رستمی افزود: از ساقه ریواس شربت تهیه می‌شود، اما استفاه از ریواس محدود به شربت نیست و از آن می‌توان به عنوان چاشنی در خورشت، آبگوشت، اشکنه، سالاد، کوکو استفاده کرد و حتی از آن لواشک تهیه کرد.
وی در خصوص محل رشد ریواس نیز گفت: به صورت طبیعی و دیمی و در مناطق کوهپایه و سردسیر رشد می‌کند و به آبیاری نیاز ندارد.
به گزارش ایرنا، ریواس در شهرستان تربت‌حیدریه از جایگاه خاصی برخوردار است، هر چند عمر تولید و عرضه آن بسیار کوتاه و حدود چهار هفته است اما در این خطه از دیرباز در فصل بهار ریواس را شسته، برش زده و در فریزر نگهداری می‌کنند تا در طول سال به عنوان ادویه در آبگوشت یا خورشت‌های مختلف از آن استفاده کنند.
محصول ریواس از ۱۵ فروردین ماه قابل برداشت است و کشاورزان و افراد بومی روستای صنوبر از این زمان به مدت ۲۵ روز نسبت به برداشت آن اقدام می‌کنند.
در خراسان رضوی شهرستان‌های تربت‌حیدریه، نیشابور، گناباد و خواف چهار محل اصلی تولید ریواس هستند.
نظر شما