پروژه انتقال آب «کوهرنگ ۳» باید از سوی وزارت نیرو فعال‌ شود

به گزارش ایرنا، محمد نورصالحی روز یکشنبه در نود و نهمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر اصفهان اظهارداشت: به نظر می‌رسد وزارت نیرو این پروژه را فراموش کرده زیرا حدود ۲۰ سال از این طرح بزرگ و ملی که تونل آن ۶۵ کیلومتر طول دارد، می‌گذرد.

وی با اشاره به پیچیدگی پروژه از لحاظ زمین‌شناسی محل اجرا، تصریح کرد: اضافه شدن آب به زاینده رود از جمله دلایل بهره برداری از تونل سوم کوهرنگ است و پیش‌تر مقرر شده بود انتقال آب برای استان‌های یزد و کرمان از محل خروجی این تونل باشد، اما هم انتقال‌ها از زاینده رود در حال انجام است و هم این تونل آبی به زاینده رود نمی‌افزاید.

نورصالحی با اشاره به طی شدن مراحل قانونی طرح مورد نظر خاطرنشان کرد: بودجه‌های مختلفی در طول ادوار گذشته برای تونل پیش بینی شد، اما پروژه تا به امروز به بهره برداری نرسیده و مطالبه ما رسیدگی وزارتخانه به این موضوع است.

وی با بیان اینکه آبیاری باغ‌های غرب استان و تخصیص ۲ نوبت سهم آب برای مادی‌های اصفهان در هفته‌های اخیر انجام شد، در عین حال افزود: جاری‌سازی دائم زاینده رود ضروری است.

عضو شورای شهر اصفهان نیز در این جلسه رفع مشکلات زیست محیطی و فرونشست زمین در این خطه را مستلزم تخصیص حقابه اصفهان از زاینده رود دانست و اظهارداشت: اعضای شورای شهر باید برای استیفای حقوق مردم در این ارتباط بکوشند.

مجید نادرالاصلی اضافه کرد: پیگیری موضوع آب در اصفهان به غیر از پیگیری شورا نیازمند مطالبه از مدیریت استان و نیز تامین منابع مالی از سوی شهرداری نیز هست.

در این جلسه به مناسبت سالروز ورود آزادگان به کشور شماری از آزادگان اصفهان تجلیل شدند و برخی از آنان مطالبات خود را بیان کردند.

به گزارش ایرنا، عملیات اجرایی طرح انتقال آب کوهرنگ ۳ شامل سد و تونل در سال ۱۳۷۷ با هدف تأمین آب به میزان حدود ۲۵۰ میلیون متر مکعب در سال برای تأمین بخشی از کمبود آب منطقه مرکزی ایران آغاز و قرارداد ساخت سد تونل سوم کوهرنگ نیز در سال ۱۳۸۹ بسته شد و قرار بود سال ۹۳ به بهره برداری برسد که تاکنون محقق نشده است.

زاینده‌رود به طول بیش از ۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زرد کوه بختیاری سرچشمه گرفته و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.

نگاهی به خشکی‌های دوره‌ای رودخانه زاینده رود، کاهش تخصیص آب کشاورزی، فرونشست زمین، ریزگردها، مشکلات عدیده زیست محیطی بخصوص برای تالاب بین المللی گاوخونی و آمار و ارقام مربوط به بارندگی‌ها در حوضه آبریز زاینده‌رود به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین منابع آب مرکزی ایران از یک سو و کاهش بارش‌ها و کم شدن میزان ذخیره سد زاینده‌رود از سوی دیگر لزوم اجرای هرچه سریع‌تر پروژه‌های آبی در این خطه را گوشزد می‌کند.

کم‌آبی مناطق مرکزی ایران و خشکی زاینده‌رود به‌عنوان شاهرگ حیاتی این مناطق، یکی از اصلی‌ترین مشکلات امروز منطقه میانی کشور است.