انوش معظمی در گفت و گو با خبرنگار فرهنگی ایرنا بیان کرد: در درجه دوم در لایه های پایینی، زمینی و انسانی‌تر وقتی این همه همدلی را بین اقوام مختلف در راهپیمایی اربعین می بینیم این پیام را برای انسان دارد که دنیا ارزش دشمنی ندارد، باید با یکدیگر دوست باشیم و دنیا را به جای بهتری تبدیل کنیم.
وی افزود: دوبار وارد طریق شدم بار اول قبل از کرونا بود، فضای خیلی خوبی است وقتی این همه جمعیت از اقوام، ملیت، طوایف و شهرهای مختلف می بینیم که دور هم جمع شدند متنش در یک جمله نمی‌گنجد و با هیچ خط کشی هم نمی‌شود این احساس را که نسبت به این جریان به انسان دست می‌دهد، اندازه گرفت.
معظمی ادامه داد: وقتی می بینید آدم‌ها یک کسری هستند که مخرجش امام حسین (ع) است یک غرور شیعی از نوع مثبت به انسان دست می دهد که با هیچ جمله‌ای قابل توصیف نیست.
بازیگر سریال مختارنامه با بیان اینکه مردم مرا بیشتر با بازی در نقش حرمله در فیلم مختارنامه می شناسند، در پاسخ به این پرسش که از آخرین روزهای سریال مختارنامه و فراگیر شدن آن در بین مردم یک خاطره از حرمله بفرمائید، گفت: خاطره زیاد دارم و بسیاری از آنها را در مصاحبه های گذشته خود تعریف کردم اما یکی از زیباترین خاطره که مکرر برای من اتفاق می‌افتد ارادتی است که مردم برای حضرت علی اصغر و امام حسین (ع) دارند و من کوچکترین را واسطه قرار می‌دهند امروز یک خواهر نوجوان عراقی را دیدم که از من التماس دعا داشتند این آبرویی است که امام حسین(ع) به من داده و مهر غلامی حضرت علی اصغر است که تا قیامت بر پیشانی من نقش بسته و به این جریان مفتخرم. انشاالله شیعه خوبی باشم و نظر لطف امام حسین(ع) از من برنگردد و توفیق انجام کار عاشورایی را از من نگیرد کما اینکه در یکی دو دهه گذشته همواره در ایام محرم یک کار عاشورایی انجام دادم همیشه هم از خدا خواسته ام این توفیق را از من نگیرد.
وی افزود: بهترین خاطره ای که مکرر برای من اتفاق می افتد این است که مردم به واسطه آبرویی که امام حسین (ع) به من داده از من التماس دعا دارند یک مقداری هم از این بابت خجالت زده هستم وقتی به خلوت خود مراجعه می کنم دلم می لرزد و از این بابت می ترسم.
معظمی درباره اینکه رسالت هنرمند در به تصویر کشیدن پیاده روی اربعین چیست، نیز توضیح داد: بخش زیاد زنده و پویا بودن دین و مذهب ها مربوط به تبلیغ می شود هنرمند هم در سنگر تبلیغ انجام وظیفه می کند و ما باید اذعان داشته باشیم که نقش هنر انکارناپذیر است کم کاری ما بر می گردد به یک آسیب شناسی دیگری اما در اقصی نقاط دنیا و حتی در غرب این نقش را به خوبی دریافتند و به خوبی از کارکرد آن استفاده کردند.
همکاران زیادی را می شناسم که بارها به این سفر مشرف شدند به آنهایی هم که تاکنون نیامده اند توصیه می کنم حتما این سفر را امتحان کنند قطعا پیشیمان نخواهند شد و حال خوبی پیدا خواهند کرد
بازیگر سریال مختارنامه در پاسخ به این پرسش که حس و حال تان وقتی در این راه قدم می زنید و به حرم امیر المومنین و امام حسین (ع) می روید، چیست؟ گفت: همیشه می شنیدم وقتی آدم به حرم امیرالمومنین می رود حس می کند به محضر پدر خود رسیده آنهایی که پدرشان را از دست داده اند شاید بر سر مزار خود حاضر شدند این موضوع را درک نمی کردم تا زمانی که برای نخستین بار مشرف شدم یه زیارت حرم حضرت علی و متوجه شدم این حس چه حس خوبی است شما بی نهایت انرژی مثبت می بینید که در یک منطقه ای جمع است و بدون تردید همه از این انرژی مثبت تاثیر می گیرند و امیدوار به آینده می شوند و دچار تزکیه و کاتارسیس روحی می شویم و سعی می کنیم از لحظه بعد آدم بهتری در جامعه شویم.
معظمی در پاسخ به سوال دیگری مبنی حضور هنرمندان در این آیین، گفت: در این دو سفر با بسیاری از بازیگران همراه بودیم و آنقدر این دریای جمعیت عظمت دارد که ممکن است فقط چند درصد با یک بازیگر برخورد کرده باشند. همکاران زیادی را می شناسم که بارها به این سفر مشرف شدند به آنهایی هم که تاکنون نیامده اند توصیه می کنم حتما این سفر را امتحان کنند قطعا پیشیمان نخواهند شد و حال خوبی پیدا خواهند کرد.
وی درباره اینکه اگر بخواهید برای فرزند خود امام حسین (ع)، سفر کربلا و حس و حال آن را تعریف کنید به او چه می گویید، نیز اظهار داشت: اگر فرزندی داشته باشم امام حسین را در یک کلمه عشق توصیف می کنم و سعی می کنم زمینه انجام این سفر را برای او مهیا کنم و حتما او را با خود به سفر می آورم. از دیدن پدر و مادرهایی که فرزندان خود را از دوران طفولیت به این سفر می آورند لذت می برم، در واقع آنان فرزندان خود را در این تجمع بزرگ شیعی شرکت می دهند ئ قطعا نقش آن تا آخر عمر از ذهن آنها پاک نخواهد شد.
معظمی درباره جانسوزترین روضه امام حسین (ع) هم توضیح داد: همه روضه های امام حسین (ع) از مدینه به کربلا جانسوز است اما یک روضه را آقای موسوی که سالهاست نمی خواند و نمی دانم کجا هست روضه ای است که سر بریده امام حسین را به مجلس یزید می آورند و آن لئیم با چوب خیزران یا همان ترکه بر لب های مبارک امام جسارت می کند و ضربه می زند، این روضه برای من بسیار تاثیرگذار بود و من نوار کاست آن را تا چند سال قبل داشتم و همیشه گوش می کردم و دلم می شکست. انشالله امام حسین(ع) همه این عزادرای ها و دعاها را از همه قبول کند.
وی در یک جمله خطاب به امام حسین(ع) گفت: آقا جان شما هم از چیزی که در دل من هست و نیست خبر داری و می دانی چه چیزی می خواهم و خجالت می کشم که بگویم، از شما به خاطر خواسته های زیاد زمینی معذرت می خواهم انشالله توفیق حاصل شود و خواسته های آسمانی ما برآورده شود.
نظر شما