نبض سرخ زندگی در دست بانوی زنجانی

به گزارش خبرنگار ایرنا، اهدای خون واژه ای ماندگار و خوشایند محسوب می شود چرا که انجام چنین اقدام پسندیده‌ای با جان انسان ها سر و کار دارد و در یک کلام حیات بخش زندگی انسان هایی است که بنا به دلایلی دچار مشکل شده اند.

اهدای خون، اهدای زندگی دوباره به رگ های نیازمندانی همانند بیماران خونی، مجروحان سوانح رانندگی و بلایای طبیعی است که روحیه نشاط، سرزندگی و شادابی را برای اهدا کننده و خون گیرنده به ارمغان می آورد.

طبق اذعان کارشناسان، اهدای خون موجب کاهش غلظت و میزان آهن و کلسترول خون اهدا کننده و در نتیجه تسریع در جریان خون در بدن می شود، البته خطر گرفتگی عروق و سکته های قلبی و مغزی را نیز کاهش می دهد زیرا افزایش میزان آهن در خون افراد می تواند آنان را به بیماری هموکروماتوز (نوعی اختلال در بدن ناشی از تجمع آهن در خون) و مشکلات قلبی و عروقی مبتلا کند.

آمارها نشان می دهد به رغم اینکه زنان نیمی از جمعیت جامعه را تشکیل می دهند اما میزان اهدای خون بانوان در ایران چندان رضایت بخش نیست و در مقایسه با کشورهای توسعه یافته عدد بسیار پایینی را نشان می دهد.

با توجه به اهمیت اهدای خون به ویژه لزوم توجه روز افزون به آن، خبرنگار ایرنا با "فاطمه هجرودی " بانوی رکورددار اهدای خون ساکن شهر زنجان گفت و گو کرده است.

ایرنا: لطفا خودتان را معرفی کنید؟

فاطمه هجرودی ۴۰ ساله کارمند پردیس الزهرای دانشگاه فرهنگیان زنجان هستم که از سال ۸۴ خون اهدا می کنم.

ایرنا: چگونه با مقوله اهدای خون آشنا شدید؟

بعد از ابتلای من به یک بیماری که چندین عمل جراحی برای آن انجام شده بود و پزشکان امید چندانی برای بهبودی من نداشتند، نذر کردم اگر بهبودی پیدا کنم به طور مستمر خون اهدا کنم و با وجود مخالفت تعدادی از اطرافیان اولین بار در روز عاشورای سال ۸۵ خون اهدا کردم.

ایرنا: تاکنون چند مرتبه خون اهدا کردید؟

زمانی که سلامتی کامل خود را به دست آوردم، اهدای مستمر خون را دنبال کردم، به طوری که سالانه بین ۲ تا سه بار خون اهدا می کنم با توجه به اینکه گروه خونی من AB منفی است کمیاب بوده و بیشتر مورد نیاز سازمان انتقال خون است.

تاکنون ۳۱ مرتبه خون اهدا کردم اما تعداد مراجعاتم بیشتر بوده است.

طبق اعلام انتقال خون استان هر واحد خون اهدای من به نجات جان سه نیازمند منجر شده است.

ایرنا: بسیاری از بانوان از اهدای خون واهمه دارند، نظر شما در این خصوص چیست؟

از زمان اهدای خون تاکنون مشکلی نداشتم و با خدای خود عهد بستم در حد بضاعت و توانم همچنان خون اهدا کنم.

این کار خداپسندانه هیچگونه ترس و نگرانی ندارد و من همواره لحظه شماری می کنم تا برای اهدای خون اقدام کنم.

هر بار خون می دهم، حس می کنم دری از دری های خداوند به رویم گشوده شده است.

بانوان توجه کنند تغذیه مناسب مشکلی را در اهدای خون ایجاد نمی کند و توجه به توصیه های پزشکی می تواند اثرگذاری بهتر و مطلوبتری را داشته باشد.

اهدای خون موجب شادابی و نشاط من شده و به لحاظ روحی و روانی دگرگونی هایی را نیز در پی داشته است، در مجموع این کار ارزشمند فواید زیادی دارد و بانوان می توانند بدون دغدغه نسبت به آن اقدام کنند.

ایرنا: مانع اصلی بانوان در اهدای خون چیست؟

نداشتن اطلاعات کافی بانوان در زمینه اهدای خون به نگرش نادرست آنها در این زمینه منتهی شده که در واقع یک خلا است، در صورت رفع این مشکل، می توان بانوان بیشتری را به این کار سوق داد، پس اطلاع رسانی و آگاهی بخشی در این زمینه نقش مهم و اساسی دارد.

بانوان می توانند بعد از مشاوره با پزشک انتقال خون هر سال سه مرتبه برای اهدای خون اقدام کنند.

ایرنا: آیا از سرنوشت خون های اهدایی خودتان اطلاع دارید؟

بله، با مراجعه به مسئولین انتقال خون زنجان به واحد پخش خون معرفی شدم و سرنوشت خون های اهدایی را در سامانه نرم افزاری مشاهده کردم.

در آخرین مرحله اهدای خون یعنی در ۳۱ مردادماه ۱۴۰۲ سه نوع فرآورده از خون من تهیه شده که گلبول قرمز کم لکوسیت به بیمارستان الغدیر ابهر، پلاکت خون به بیمارستان ولی عصر"عج" و پلاسمای خونم به تهران ارسال شده بود.

ایرنا: آیا در ترویج فرهنگ اهدای خون نقشی ایفا کرده اید؟

بله، پسرم حمیدرضا هم نیت کرده بود، در صورت قبولی در رشته پزشکی، خون اهدا کند که در سال ۱۴۰۱ در رشته پزشکی دانشگاه زنجان پذیرفته شد و الان اهداکننده مستمر است.

دخترم محدثه ۱۴ ساله است و به محض اتمام سن ۱۸ سالگی قصد دارد جهت اهدای خون مراجعه کند.

من تمایل دارم در ترویج فرهنگ اهدای خون فعالیت داشته باشم.