به گزارش ایرنا از روزنامه ساوث چاینا مورنینگ پست، کشورهای جنوب شرقی آسیا برغم درهم تنیدگی اقتصادی و نزدیکی با چین و روابط نظامی و راهبردی با آمریکا، مسیر خود را مشخص کردند. آنها از طریق توازن، حصار راهبردی (hedging) و ادغام نشان دادند که قدرت‌های متوسط و کوچک شایسته یک جایگاه مناسب هستند.
این روزنامه در ادامه سه عامل را برای مدیریت چنین شرایطی توسط کشورهای آسه‌آن مطرح می‌کند. اول، کشورهای آسه‌آن «متخصصان زبردست توازن پویا» هستند. آنها نه تنها خودشان را مفید و آماده به همکاری با واشنگتن و پکن نشان می‌دهند بلکه اطمینان حاصل می‌کنند منطقه بدون یک شیب فراگیر در موضع خنثی باقی بماند.
به طور مثال، انور ابراهیم نخست وزیر مالزی تسلا را متقاعد کرده است تا دفتر مرکزی منطقه‌ای خود را در سلانگور تاسیس کند و مساله ادغام استارلینک به شبکه زیرساخت دیجیتال مالزی را مطرح کرده است. از طرفی هم در جریان سفر او به پکن، دولت انور میلیاردها دلار توافق تجاری و سرمایه گذاری با چین را تضمین کرد.
تایلند و به تازگی ویتنام متخصصان دراز مدت «دیپلماسی بامبو» هستند که با رویکردهای انعطاف پذیر و سازگار شناخته می‌شوند. شکاف بین دولت نظامی تایلند و ایالات متحده پس از کودتای ۲۰۱۴ در این کشور آسیایی با به قدرت رسیدن سرتا تاویسین، نخست‌وزیر طرفدار تجارت در سال گذشته، برطرف شد. ویتنام هم به تازگی رابطه با آمریکا را به یک شراکت راهبردی جامع تغییر داده است.
جوکو ویدودو رئیس جمهور اندونزی در نشست گروه ۲۰ در سال ۲۰۲۲ اعلام کرد که آسه‌آن نیروی نیابتی هیچ قدرتی نیست. درحالی برخی عقیده دارند که گرایش‌های کامبوج و لائوس در طرفداری از چین یا همکاری فزاینده فیلیپین با آمریکا منجر به انشعاب منطقه‌ای می‌شود، اما این مواضع قابلیت کشورها برای اتخاذ تمایلات موقتی است.
دوم، این کشورها به دنبال به حداقل رساندن بی ثباتی و تنوع بخشی راهبردی در تعاملات خود با تمام قدرت‌های بزرگ هستند. در «نشست آینده آسیا» در ماه اکتبر، لی هسین لونگ نخست وزیر سنگاپور تاکید کرد که سیاست «چین واحد» مبنای این است که هر کشوری در جهان جمهوری خلق چین را به رسمیت بشناسد و روابط غیر رسمی با تایوان داشته باشد.
اندونزی به عنوان بزرگ‌ترین اقتصاد منطقه‌ای و چهارمین کشور پرجمعیت، علاوه بر نشان دادن اراده خود را برای میانجی‌گری جهت برقراری آتش‌بس بین روسیه و اوکراین، در برابر درخواست‌های شدید غرب برای نظامی‌سازی بیشتر مقاومت کرده است.
در سال‌های اخیر، پیوندهای اتحادیه اروپا و آسه‌آن به‌طور قابل‌توجهی عمیق‌تر شده است، زیرا کشورهای اتحادیه اروپا به زنجیره‌های تامین انعطاف‌پذیرتر نگاه می‌کنند و آسه‌آن بازارها و منابع سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی خود را متنوع می‌کند. در بیست و پنجمین نشست مقامات ارشد آسه‌آن-هند در سال گذشته، این گروه و دهلی‌نو متعهد شدند که همکاری‌های خود را برای تضمین صلح و امنیت منطقه‌ای و در حوزه‌های مختلف از علم و فناوری گرفته تا کشاورزی افزایش دهند.
از آنجایی که مالزی و اندونزی ارتباط مذهبی قوی با کشورهای حاشیه خلیج فارس دارند، آنها در موقعیت مناسبی برای ایجاد دسترسی بیشتر به فناوری پیشرفته و ذخایر سرمایه منطقه‌ای هستند. چنین پویایی‌های چندجانبه بمنظور مقابله با پیامدهای وخامت احتمالی روابط چین و آمریکا در منطقه آسه‌آن بسیار مهم است.
سوم، کشورهای آسه آن به دنبال تحکیم و تقویت هم افزایی خود بوده‌اند. در دوران ریاست برونئی در سال ۲۰۲۱، برونئی نقش قابل توجهی در مذاکره با حکومت نظامی میانمار در بحبوحه جنگ داخلی این کشور ایفا کرد. امسال، تایلند ممکن است بهترین موقعیت را برای ادامه کار برای صلح و آشتی در میانمار داشته باشد.
تجارت میان کشورهای آسه‌آن و همچنین تبادلات مردمی و فرهنگی، نوآوری و اشتراک فناوری و تلاش‌های اقلیمی در حال رشد است. برای آسه‌آن، همسویی کامل در مورد همه مسائل کلیدی بین‌المللی دشوار باقی می‌ماند، اما با توجه به اینکه این اتحادیه به دنبال همبستگی عمل‌گرایانه‌تر می‌باشد، همسویی کامل یک پیش‌نیاز نیست. در حالی که خطر همیشگی «تفرقه بینداز و حکومت کن» وجود دارد، کشورهای آسیای جنوب شرقی به جهان نشان داده‌اند که چگونه در حال حاضر طوفان را تحمل کند.
نظر شما