به گزارش خبرنگار ایرنا، ۲۳ اسفند ماه سال ۱۴۰۲ برابر با دومین روز ماه مبارک رمضان مصادف است با پنجاه و دومین سالگرد درگذشت خیر بزرگ استان مازندران، مرحوم ' سید حسین فلاح نوشیروانی ' مرد نکونامی که تاجر آهن بود ولی قلب مهربان و رئوفش دل مردم را چنان به تسخیر خود درآورد تا آنجا که هم اکنون بعد از ۵۲ سال از عروج ملکوتیش همچنان در دل ها زنده است، آنچنان که هیچگاه نمرده است.
بابلی ها از اقشار مختلف همزمان با ۲۳ اسفند سالروز درگذشت این بزرگ مرد با حضور بر سر مزار این خیر شهیر نام و یاد وی را برای همیشه در ذهن ها جاودانه کردند.
زنده یاد نوشیروانی که امروز به یک الگو برای خیرین جوان بابلی تبدیل شد و عکس وی در منازل مردم هم نصب شده است جایگاه ویژه ای در بین نسل جوان دارد.
خیرین بابلی که اقدامات وی را برای خود یک مبنا قرار دادند و در مسیر خیرخواهانه گام برداشتند سبب شد بابل در جنبه های مختلف آموزشی، درمانی و کمک به ایتام از سرامدان کشور باشند.
عارف بزرگ و رادمرد وارسته مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی در آبان ماه سال ۱۲۸۱ هجری شمسی از یک خانواده مذهبی در روستای ' نوشیروانکلا ' از توابع شهرستان بابل مهد خیرین مازندران دیده به جهان گشود. وی پس از فرا گرفتن مقدماتی قرآن به توصیه جد مادریش مرحوم سید آقا نوشیروانی، برای ادامه تحصیلات به مدارسˈ' شرافت'ˈ و'ˈ احمدی'ˈ در ˈ بارفروش ˈ (بابل کنونی) رفت و به مدت هشت سال در این مدارس به تحصیل اشتغال داشت و همواره از شاگردان بسیار خوب و ممتاز بود.
زنده یاد نوشیروانی پس از پایان تحصیلات جهت یافتن کاری مناسب عازم مشهد مقدس شد و سپس به تهران عزیمت کرد و در آنجا پس از بروز شایستگی، لیاقت و کاردانی و بالا بودن سطح سواد و معلومات از یک طرف و نجابت، دیانت و امانت داری از طرف دیگر، به مدیریت داخلی یک شرکت ارتقاء یافت. این خیر بزرگ، پس از مدتی به صورت مستقل به فعالیت اقتصادی و کار تجاری پرداخت و در بازار تجارت آهن ایران موفقیت هایی کسب کرد، تا آنجا که پرداختن به امور تجاری و مظاهر مادی هرگز مانع آن نشد که فکر مرحوم نوشیروانی از مردمی که از میان آنها برخاسته بود، منحرف شود و از مسائل و مشکلات آنان غافل شده و در فکر چاره جویی نباشد.
تربیت اصولی از یک طرف و دیدن مصائب و رنج هایی که از ابتدای جوانی با آنها مواجه بود و دوش به دوش مردم و در متن جامعه آنها را آزموده و تجربه کرده بود چنان روحی بلند و اراده ای نیرومند در او پدید آورد که همه وجود خود و خانواده را در طول حیات وقف خدمت به مردم کرد. آن مرحـوم بر اسـاس نوشته هایش بیشتر دارایی عظیـم خود را صـرف عمـران و آبـادی، بویژه در شهرستان بابل کرد و شمار آثار ماندگار نوشیروانی در این شهرستان به پنجاه مورد برجستـه می رسد که از آن جمله می توان به ساخت و احداث مدرسه، هنرستان، انیسیتو، دانشـکده، درمانـگاه، زایشـگاه، بانک خون، پرورشـگاه ایتـام، بیمارستـان، مسجـد، پل و غیره اشاره کرد.
این خیر بزرگ به بهانه های مختلف در رفع مشکلات مردم پا پیش می گذاشت که یکی از نمونه های آن بدلیل بیماری یرقانی که مادرش به آن مبتلا شد و نیاز مبرم مادرش به خون وی را برآن داشت تا بانک خونی را در بیمارستان یحیی نژاد بابل راه اندازی کند.
بنای دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل یکی از شاهکارهای زیربنایی که نشان از دوراندیشی این مرد بلند همت داشت از مهمترین اقداماتی بود که همچنان بعد از ۵۴ سال یکی از مراکز آموزشی و دانشگاهی کشور و منطقه بشمار می رود که امروز توانسته در سطح بین الملل برروی سکوی برتر بایستد.
همزمان با فرا رسیدن سالگرد مرد آهنین که شاید شغلش فروش آهن آلات بود ولی مهر و محبتی که در قلب داشت همواره غمخوار یتیمان و مستمندان بود، تا پایان زندگی خود دست از خیرات و کمک به عمران و آبادی در زمینه های مختلف علمی، آموزشی و بهداشتی برنداشت تا آنجا که امروزه بعد از نیم قرن وداعش از جهان بسیاری از بابلی ها با اشتراک گذاری عکس این مرد بزرگ در شبکه های اجتماعی یاد و نام نیک وی را گرامی می دارند.
بسیاری از بابلی ها که تصویر وی را در صفحه اول تلفن همراه خود درج کرده اند و یا اینکه تصاویر وی در مغازه ها و منازل شخصی جا خوش کرده است نشان از قدرشناسی و ارادتی است که بابلی ها نسبت به این خیر بزرگ دارند.
حتی برخی از مدارس ابتدایی بابل همچون دبستان نوشیروانی تصویر این مرد بزرگ را برروی لباس های دانش آموزان نصب کرده اند.
کارهای خیرخواهانه نوشیروانی سبب شد تا بسیاری از جوانان در این مسیر گام بردارند و در حوزه مدرسه سازی، بهداشت و درمان و کمک به نیازمندان اقدامات ماندگاری انجام دهند تا آنجا که برخی از خیرین بزرگ در بابل را نوشیروانی ثانی لقب می دهند.
نیکوکاران بابلی که در حوزه مدرسه سازی در کشور سرآمد هستند تاکنون یکصد مدرسه در شهرستان بابل احداث کرده اند که بیش از چهار هزار میلیارد ریال در این حوزه سرمایه گذاری شده است.
خیرینی که بعد از انقلاب با سه میلیون ریال هم یک واحد مدرسه احداث کردند تا آنجا که امروزه برای احداث یک واحد مدرسه در حال حاضر ۲۰۰ میلیارد ریال هم سرمایه گذاری می کنند. آنها علاوه بر احداث مدارس جدید در تجهیز و نوسازی مدارس قدیمی هم نقش بسیار برجسته ای دارند.
همشهریان زنده یاد نوشیروانی با تاسی از این خیر بزرگ در حوزه بهداشت و درمان غوغایی بپا کرده اند و بسیاری از طرح های زیرساختی دانشگاه علوم پزشکی بابل با مشارکت این خیرین سلامت انجام می شود. همچنین این خیرین برای درمان بیماری صعب العلاج ورودی جدی کرده و بیمارستان های شهرستان را تجهیز کردند.
خیرین بابلی در حال حاضر تنها برای احداث مرکز دیالیز ۱۵۰ تختخوابی این شهرستان ۳۰۰ میلیارد ریال سرمایه گذاری می کنند که بسیاری از این خیرین نوشیروانی را الگوی خود مطرح می کنند.
احداث دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در نیم قرن گذشته با تدبیر و دور اندیشی زنده یاد نوشیروانی خیر به نام کشور در بابل از سرمایه های علمی بزرگی است که همواره الگوی مهمی برای دیگر خیرین و مردم است که بتوانند در مسیر اقدامات خیرخواهانه در زمینه علمی و پژوهشی گام برداند.
این دانشگاه که در زمینی به مساحت ۱۷ هکتار در سال ۱۳۴۸ در مقابل ' یک سیـر نبات ' به وزارت علـوم اهداء کرد و در سال ۱۳۵۲ راه اندازی شده است امروز به جذب دانشجویان داخلی و خارجی در شش دانشکده با حضور قریب به هفت هزار دانشجو، استاد و کارمند از سرمایه های بزرگ ملی و حتی در منطقه به شمار می آید تا آنجا که بسیاری از فارغ التحصیلان این دانشگاه در ایران و دیگر کشورهای جهان در زمینه های مدیریتی، پژوهشی و علمی درخشش خوبی دارند و به عنوان سفیران علمی به حساب می آیند. این دانشگاه علاوه بر آن می تواند در زمینه های مختلف علمی در رفع مشکلات و چالش های استان و کشور کمک کار باشد.
نام دانشکده صنعتی بابل توسط خود مرحوم نوشیروانی و از نام دانشکده صنعتی پلی‌تکنیک تهران الگو گرفته شد، در حالی که در آن زمان هیچ دانشگاه صنعتی در کشـور وجود نداشت و تعداد دانشـکده‌های صنعتی هم از عدد انگشتان دست کمتر بود، لذا این اقدام وی نشانه دوراندیش بودن آن زنده یاد بوده است.
مسئولان دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل در اوایل دهه ۹۰ سردیس مرحوم نوشیروانی را مقابل درب ورودی در داخل محوطه این دانشگاه نصب کرده اند تا شاید بتوان با چنین کاری یاد و خاطره این مرد بزرگ را در قلب ها جاویدان نگه داشت.
'سید فرید نوشیروانی' یکی از فرزندان مرحوم سید حسین فلاح نوشیروانی به همراه دیگر برادران و خواهرانش همواره در اهدای وجه مالی و زمین برای توسعه شهرستان بابل با سرمشق گرفتن از پدر بزرگوارشان عرصه را برای خیرات تنگ نکرده و هموراه راهش را جاویدان ساخته است.
امروز مردم بابل اعم از زن و مرد با الگو پذیری از خیر بزرگ مرحوم نوشیروانی توانستند این شهرستان را به رتبه برتر کشوری در زمینه خیرات اعم از مدرسه سازی، آزادی زندانیان غیر عمد، سرپرستی از یتیمان، جاده سازی، احداث بیمارستان، توسعه فضاهای علمی آموزشی تبدیل کنند.
روح بلند این مرد خیر، فرهنگ دوست و خیراندیش در ۲۳ اسفند سال ۱۳۵۰ پس از ۶۹ سال خدمت به مردم به لقاء الله پیوست.
نظر شما