پیش از این در گزارش‌هایی در گروه پژوهشی ایرنا به دردهای مزمن و درمان نشده سیستم بهداشت و درمان کشور پرداختیم. در گزارشی با عنوان «مسائل نظام سلامت که پیش روی کاندیداهای ریاست جمهوری است» نوشتیم که دولت چهاردهم در حالی به سمت شکل گیری می‌رود که مسائل سلامت به عنوان یکی از نیازهای اساسی جامعه در حداقل یک دهه اخیر اهمیت بیشتری پیدا کرده و در عین حال ساختار نظام سلامت نیازمند اصلاحاتی بنیادین است و از طرفی برخی طرح‌های بر زمین مانده باید اجرایی شوند.
در گزارشی با عنوان «پرچالش‌ترین موانع پیش روی توسعه نظام سلامت چیست؟» نیز نوشتیم: تعارض منافع نیز یکی از پرتکرارترین مباحثی است که در نظام سلامت مطرح می‌شود. ابعاد مختلفی از تعارض منافع در نظام سلامت کشورمان وجود دارد.
همچنین در گزارشی با عنوان «سکاندار نظام سلامت باید چه ویژگی‌هایی داشته باشد؟» به برخی ویژگی‌های مورد انتظار وزیر بهداشت دولت چهاردهم اشاره کردیم.
اکنون در روزهایی که کارگروه سلامت ستاد مسعود پزشکیان مشغول بررسی گزینه‌های مختلف برای معرفی به شورای راهبری جهت انتخاب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی است، نظر صاحب نظران نظام سلامت و برخی از اعضای این کارگروه را جویا شدیم تا روند انتخاب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شفاف‌تر شود. این مباحث و نظرها را در دو گزارش منتشر خواهیم کرد.
شکل گیری کارگروه سلامت برای انتخاب وزیر بهداشت
بعد از انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهوری منتخب، گمانه زنی‌هایی برای انتخاب اعضای کابینه شروع شد و ساز و کاری با عنوان کار گروه برای انتخاب وزرا شکل گرفت. بر این اساس، کار گروهی با عنوان کار گروه سلامت نیز برای انتخاب وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شکل گرفت. هرچند در روزهای اخیر دو نفر از اعضای این کار گروه به دلیل احتمال برای معرفی به عنوان وزیر بهداشت از این کار گروه انصراف دادند، اما همچنان نفرات دیگری جایگزین این افراد شدند.
اکنون مسئولیت این کار گروه بر عهده علی جعفریان «رئیس اسبق دانشگاه علوم پزشکی تهران» است. او با انتشار متنی بر صفحه اجتماعی ایکس نوشت: با انصراف من از کاندیداتوری وزارت، مسئولیت کمیته وزارت بهداشت بر عهده من گذاشته شد.
وزارت بهداشت دولت چهاردهم از ظرفیت رسانه‌ها استفاده کند
احمد مهری «اپیدمیولوژیست و فعال رسانه‌ای سلامت» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: وزارت بهداشت در دوران کرونا از ظرفیت خبرنگاران و رسانه‌ها برای اطلاع رسانی استفاده کرد و این موضوع کمک بسیار بزرگی برای این وزارتخانه در آن دوران سخت بود. امیدواریم وزارت بهداشت در دولت چهاردهم نیز از ظرفیت خبرنگاران و رسانه‌ها بهره مند شود.
وی ادامه می‌دهد: سوال‌های متعددی درباره شکل گیری کار گروه سلامت وجود دارد، اما باید اجازه بدهیم این کار گروه وظیفه خود را انجام بدهد. وزیر بهداشت بعدی مشکلات فراوانی خواهد داشت و یکی از مهمترین نکته‌ها این است که جامعه بهداشت و درمان کشور پذیرش مناسبی نسبت به فرد انتخاب شده داشته باشد. یکی از نگرانی‌ها این است که آیا فردی از نسل جدید وجود دارد که با تجربه باشد و بتوان به عنوان وزیر بهداشت جدید معرفی کرد؟ وزیر بهداشت هر شخصی باشد، نمی‌تواند بی توجه به تسلط رئیس جمهوری منتخب نسبت به نظام سلامت بی تفاوت باشد.
وزیر بهداشت انتخابی با چالش‌های فراوانی مواجه خواهد بود
رضا لاری پور «عضو کار گروه سلامت انتخاب وزیر بهداشت» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: وضعیت بهداشت و درمان آن‌قدر مساله و مشکل دارد که می‌توان گفت وزیر بهداشت انتخابی با چالش‌های فراوانی مواجه خواهد بود. وزیر بهداشت حتما باید انسان شجاعی باشد که بتواند بخشی از این مشکلات را اصلاح کند تا مردم نفع ببرند.
همان طور که رئیس جمهوری منتخب در صحبت‌های خود اعلام کرده است، تاکید بر سیاست‌های کلی نظام سلامت، لزوم استفاده از تمام متخصصان نظام سلامت، بیان نکردن مسائل اختلافی پزشک و غیرپزشک که در فضاهای متفاوت وجود دارد، تاکید بر طب مبتنی بر شواهد علمی، تاکید بر اقدام و حکمرانی مبتنی بر تمرکز زدایی از پایتخت، توسعه پژوهش‌های کاربردی موثر بر حل مسائل سلامت، لزوم اصلاح نظام شبکه، توجه به طب ایرانی و مکمل و مبتنی بر شواهد در انتخاب وزیر بهداشت موثر است.
وضعیت بهداشت و درمان آن‌قدر مساله و مشکل دارد که می‌توان گفت وزیر بهداشت انتخابی با چالش‌های فراوانی مواجه خواهد بود
وی ادامه می‌دهد: اصلاح ریل گذاری نظام سلامت بر مبنای پیشگیری و تقدم سلامت محوری باید مورد توجه باشد. تا وقتی سهم سلامت از تولید ناخالص ملی و اقتصاد کشور اصلاح نشود، مشکلات حل نخواهد شد. وزیر بهداشت باید در کابینه جایگاهی داشته و توانمندی موثری داشته باشد. همچنین مبارزه با تعارض منافع در جهت تحقق حقوق مردم اهمیت دارد. تعارض منافع در دولت سیزدهم بسیار سر زبان‌ها افتاد و این نکته نیز باید با دقت و جدیت مد نظر باشد. همچنین اصلاح و تعارض بین و درون رشته‌ای در نظام سلامت باید مد نظر قرار بگیرد.
لاری پور می‌گوید: با توجه به شیوه انتخاب وزیر بهداشت که نوعی از تمرین دموکراسی در کشور است، همه نظرها شنیده خواهد شد و برخی امکان دارد از این شیوه رضایت نداشته باشند. در دو دهه گذشته، چند نفر از افراد کمتر از ۴۰ سال در نظام سلامت مسئولیت گرفتند؟ با توجه به معیارها در نظام سلامت، معمولا سن بالاتری برای وزیر بهداشت در نظر گرفته می‌شود. البته این امکان وجود دارد که پزشکان جوان هم بتوانند مسئولیتی داشته باشند و امیدواریم در وزارت بهداشت دولت چهاردهم، از قدم‌های توانمند و جوان برای مسئولیت‌های این وزارتخانه استفاده شود.
عضو کار گروه سلامت انتخاب وزیر بهداشت ادامه می‌دهد: همچنین مسائل چالش برانگیزی مثل خودکشی رزیدنت‌ها، نیروهای طرحی، حقوق رزیدنت‌ها، تعرفه‌ها و نحوه پرداخت نیز وجود دارد که برخی از این موارد به مسائل اقتصادی بر می‌گردد که هم باید سهم سلامت از اقتصاد افزایش پیدا کرده و هم کشور در شرایطی قرار بگیرد که امیدواری ایجاد شده در مردم حفظ شود.
حفظ نیروی انسانی و ارتقای کمی و کیفی آن
احسان مصطفوی «اپیدمیولوژیست و عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: در حال حاضر رئیس جمهوری داریم که سابقه وزارت بهداشت داشته و این فرصتی بی نظیر برای کشور و نظام سلامت محسوب می‌شود تا منجر به تحول شود. مهمترین اولویت وزیر بهداشت در دولت چهاردهم، حفظ نیروی انسانی و ارتقای کمی و کیفی آن است. بسیاری از این افراد در دوران کرونا نقش آفرینی کرده، اما پس از آن دیده نشدند. اگر اتفاق مشابه کرونا رخ بدهد، همچنان به کمک نیروی انسانی در نظام سلامت نیاز داریم.
وی ادامه می‌دهد: بحث تقدم بهداشت بر درمان نیز در شعار مطرح می‌شود و انتظار می‌رود به صورت جدی مد نظر قرار بگیرد. تعارض منافع نیز یکی از مباحث مهم است که هم وزیر و معاونین و هم روسای دانشگاه‌ها نباید دچار آن باشند. اهمیت این‌که وزیر بهداشت چه کسی باشد، مشخص است، اما معاونین و روسای دانشگاه‌ها نیز اهمیت دارند.
نیازمند برنامه فوری برای وضعیت دارو هستیم
وحید محلاتی «نایب رئیس هیات مدیره انجمن شرکت‌های پخش دارو و مکمل» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: رئیس جمهوری منتخب بر اجرای برنامه هفتم توسعه تاکید داشتند و این برنامه حدود ۱۰ برنامه تکلیفی برای وزارت بهداشت تکلیف کرده و خواسته این برنامه‌ها را در سال اول و دوم محقق کند که به نظر می‌رسد این موضوع از توان وزارت بهداشت خارج است. در نتیجه افرادی باید مسئولیت وزارت بهداشت را قبول کنند که توانمندی و انگیزه بالایی داشته باشند.
در ماه‌های آینده احتمالا نیاز به تامین دارو خواهیم داشت و وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو در دولت چهاردهم باید برنامه فوری برای این موضوع داشته باشند
وی ادامه می‌دهد: بازار دارویی کشور با وضعیت کمبود ارز و نقدینگی مواجه است. طرح دارویار به درستی طراحی نشد و امسال ۴۰ هزار میلیارد تومان برای آن در نظر گرفته شد که تاکنون حتی دو هزار میلیارد تومان هم برای آن پرداخت نشده است. در ماه‌های آینده احتمالا نیاز به تامین دارو داریم و وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو در دولت چهاردهم باید برنامه فوری برای این موضوع داشته باشند تا بخشی از این مبلغ را در اختیار کارخانه‌ها قرار بدهند که بتوانند مواد اولیه را خریداری کرده و دارو را تامین کنند تا کمبود دارو نداشته باشیم.
تاکنون جامعه بهداشت و درمان مورد مشاوره برای انتخاب وزیر بهداشت نبودند
احمد نجاتیان «رئیس سازمان نظام پرستاری و عضو کار گروه سلامت انتخاب وزیر بهداشت» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: دکتر پزشکیان فصل جدیدی از حکمرانی را در کشور شروع کرده که مبتنی بر مشارکت و شفافیت و تصمیم‌گیری است. این فرصت برای همه گروه‌ها با شکل گیری این کار گروه فراهم شده است. تا قبل از این، جامعه بهداشت و درمان و پرستاری به این شکل به صورت مستقیم مورد مشاوره برای انتخاب وزیر بهداشت نبودند، اما اکنون این اتفاق افتاده است. شاید ما فکر می‌کنیم باید یک فرد کاریزماتیک به عنوان وزیر بهداشت انتخاب شود، اما به این سمت می‌رویم که باید ساختاری ایجاد شود تا وزیر به موفقیت برسد. قطعا توانمندی وزیر اهمیت دارد، اما ساختار اهمیت بیشتری دارد، زیرا بعدتر می‌تواند مطالبه گری کرد.
مشکلات حاد نظام سلامت به ضعف مدیریت بر می‌گردد
رضا مسائلی «معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان نظام پزشکی ایران و مدیرکل اسبق تجهیزات و ملزومات پزشکی سازمان غذا و دارو» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: مشکلات نظام سلامت تا حد زیادی حاد شده که بخشی به مشکلات اقتصادی و بخشی به ضعف مدیریتی بر می‌گردد که در چند سال گذشته اتفاق افتاده و منجر به متراکم شدن این مشکلات شده است.
بخش اعظمی از کارهای وزیر بهداشت باید در خارج از وزارت بهداشت انجام شود. اگر رئیس جمهوری چند دستور برای حوزه بهداشت و درمان بدهد، شاید با مقاومت سایر وزرا، سازمان برنامه و بودجه مواجه شود. وزیر بهداشت در هیات دولت، معمولا وزیر تعیین کننده‌ای نیست و وزرای اقتصادی، معاون اول، رئیس سازمان برنامه و بودجه تعیین کننده فضا محسوب می‌شوند و بنابراین وزیر بهداشت باید وزنی داشته باشد که از لحاظ حکمرانی نگاه بهداشت و درمان را حاکم کرده و گفتمان ایجاد کند. عمده مشکلات حوزه سلامت به خارج از وزارت بهداشت مربوط شده و در نتیجه وزیر بهداشت باید بتواند گفتمان سلامت را ایجاد و عزم سیاسی برای حل مشکلات شکل بدهد.
وی ادامه می‌دهد: سهم نظام سلامت باید سهمی از تولید ناخالص ملی باشد و باید بتوانیم آن را افزایش بدهیم، ولی این‌که چطور تولید ناخالص ملی را افزایش بدهیم، سوال مهمی است که همه باید برای آن تلاش کنند. در نظام سلامت، به صادرات دارو و تجهیزات پزشکی و خدمات سلامت توجه چندانی نشده یا درباره آنها شعار داده شده است.
در دوره گذشته با ضعف وزارت بهداشت و ورود سایر دستگاه‌ها به نظام سلامت بودیم که باعث شد به ماموریت وزارت بهداشت، خدشه وارد شده و تولیت سلامت مخدوش شود
مسائلی می‌گوید: در دوره گذشته با ضعف وزارت بهداشت و ورود سایر دستگاه‌ها به نظام سلامت بودیم که باعث شد به ماموریت وزارت بهداشت، خدشه وارد شده و تولیت سلامت مخدوش شود و وزیر بهداشت هیچ کاره باشد و افرادی در خارج از وزارت بهداشت تصمیم گیری کنند. بنابراین وزیر بهداشت باید بتواند ورود دستگاه‌های دیگر به نظام سلامت را احصا کرده و مطالباتی مطرح شود که شکل ورود وزارتخانه‌های دیگر به نظام سلامت را تعریف کنند. بحث هلال احمر، بهزیستی، بیمه‌ها در این زمینه مطرح است که وحدت فرمان باید در اختیار وزیر بهداشت باشد.
معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان نظام پزشکی ایران ادامه می‌دهد: شاخصه رئیس جمهوری منتخب، صداقت است و وزیر بهداشت هم باید این فضا را ایجاد کند. برخی اقدامات در وزارت بهداشت نیازمند جراحی است و شاید به تغییر ساختار نیاز باشد. در قسمت‌هایی از وزارت بهداشت باید توسعه ساختار انجام شده و در قسمت‌هایی هم برون سپاری اتفاق بیفتد.
برون سپاری سال‌هاست که در جهان مورد توجه واقع شده، اما در حوزه سلامت کشورمان در این زمینه ضعیف هستیم. به کارگیری نیروهای توانمند در سطح کارشناسی و تخصصی مهم است. کسی که توانمند باشد، خودش نمی‌گوید از من استفاده کنید. بلکه وزیر بهداشت باید بتواند افراد توانمند در تمام گروه‌ها را شناسایی کرده و ظرفیتی شکل بگیرد که این نیروهای با استعداد، احساس مشارکت کنند.
معاونین وزیر بهداشت پیش از معرفی به مجلس، مشخص شوند
زهره افتخاری «عضو هیات علمی انستیتو پاستور ایران» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: برای اولین بار چنین اتفاقی افتاده که اعضای کار گروه انتخاب وزیر بهداشت معرفی شده‌اند. رئیس جمهوری منتخب، پزشک است و قبلا در مجلس نیز حضور داشته و این موارد باعث می‌شود وزیر بهداشت به شکل آگاهانه‌ای انتخاب شود. وزیر بهداشت باید بتواند با سایر دستگاه‌ها مانند مجلس، وزارت صنعت و معدن و تجارت، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، وزارت اقتصاد و سازمان برنامه و بوجه تعامل مناسبی داشته باشد. قبل از این‌که وزیر پیشنهادی به مجلس معرفی شود، باید معاونین او نیز معرفی شوند، زیرا معاونین نقش بسیار مهمی در عملکرد وزیر بهداشت خواهند داشت.
وی ادامه می‌دهد: در دوران کرونا مشخص شد که ریاست سازمان غذا و دارو چقدر مهم است. رئیس و مدیران سازمان غذا و دارو نباید تعارض منافع داشته باشند. این کار گروه فقط نباید به انتخاب وزیر بهداشت توجه کند و باید در انتخاب روسای دانشگاه‌های علوم پزشکی نیز توجه کند.
رئیس جمهوری منتخب یکی از مطالبه گران نظام سلامت است
محمد جواد کبیر «مدیرعامل اسبق سازمان بیمه سلامت ایران و عضو کار گروه سلامت انتخاب وزیر بهداشت» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: یکی از سخت‌ترین دوره‌هایی که می‌خواهیم وزیر بهداشت را انتخاب کنیم، همین دوره است. زیرا با رئیس جمهوری مواجه هستیم که در زمینه سلامت صاحب نظر است و یکی از بزرگترین مطالبه گران در این حوزه محسوب می‌شود.
در اظهارات آقای پزشکیان شاهد بودیم که اصرار به اجرای اسناد بالا دستی داشته و درباره عدم اجرای قانون در گذشته انتقاد داشته است. در شرایطی هستیم که نظام سطح بندی توسط وزارت بهداشت زیر پا گذاشته شده، در نظام سطح بندی آموزشی نیز اهمال‌هایی رخ داده و با تولید دانشگاه‌ها و دانشکده‌های جدید مواجه هستیم. در همین دولت فعلی، تعداد زیادی دستگاه‌های تشخیصی از جمله ام آر آی توزیع شده و این در حالی است که منابع محدود برای مصارف نامحدود تبعاتی خواهد داشت.
وی ادامه می‌دهد: این سوال جدی وجود دارد که وزیر بهداشت باید چه ویژگی‌ها و توانمندی‌هایی داشته باشد؟ وزیر بهداشت باید بداند ماموریت‌های تعریف شده وزارت بهداشت بر اساس اسناد بالا دستی چیست. اکثر وزرای بهداشت در برنامه‌های ورودی به مجلس به خوبی عمل کردند و نشان می‌داد که برنامه را اشخاص دیگری نوشته‌اند.
وزیر بهداشت باید عامل به عمل باشد و خودش بداند با چه تعهد و تکلیفی به عرصه اجرایی پا گذاشته است. باید پرسید چرا وزارت بهداشت در رویکرد سلامت همه جانبه و همکاری بین بخشی، نتوانسته تعهد سیاسی را فراهم کند؟ یکی از مشکلات همین است که در حوزه سلامت، عمده منابع را از درآمد عمومی تعریف کردیم که یکی از خطاهای استراتژیک محسوب می‌شود. در کشورهایی که نظام سلامت موفق دارند، سهم منابع عمومی در تامین خدمات سلامت به حداقل رسیده و عمده منابع نظام سلامت از مالیات تامین می‌شود.
تعداد زیادی دستگاه‌های تشخیصی از جمله ام آر آی توزیع شده و این در حالی است که منابع محدود برای مصارف نامحدود تبعاتی خواهد داشت
کبیر می‌گوید: سهم سلامت از تولید ناخالص ملی بین ۳.۵ تا ۴.۵ درصد است، در حالی‌که قرار بود بر اساس سیاست‌های کلی این عدد به ۸ تا ۹ درصد برسد. یکی از مشکلات این است که سطح تولید ناخالص ملی پایین آمده و در نتیجه باید مناسبات اقتصادی را برای افزایش سقف تولید ناخالص ملی بالاتر ببریم تا مطالبه گری برای افزایش سهم سلامت را ایجاد کنیم.
عضو کار گروه سلامت انتخاب وزیر بهداشت ادامه می‌دهد: اگر برنامه پزشکی خانواده و نظام ارجاع در دو استان فارس و مازندران اجرا شد، با بی‌مهری و کم تعهدی بسیار زیادی مواجه شد، زیرا حاکمیت درک درستی از اصلاح نظام ارائه خدمت برای جمعیت شهری ندارد. یکی از مشکلات وزارت بهداشت در دوره‌های گذشته، فقدان شورای سیاست گذاری در وزارت بهداشت بود. شورای عالی امنیت غذایی و شورای عالی بیمه سلامت مورد بی مهری وزارت بهداشت واقع شده و باید این شوراها تقویت شوند. شورای عالی بیمه سلامت باید محل اتخاذ روش‌ها و سیاست‌هایی باشد که نظام سیاست گذاری بیمه را تقویت کند.
جریانی وجود دارد که کمتر به زنان اجازه وزارت می‌دهد
علی اکبر پورفتح اله «مدیرعامل اسبق سازمان انتقال خون» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: یکی از نگرانی‌ها این است که انتخاب وزیر بهداشت، خروجی کار گروه سلامت نباشد. جریانی وجود دارد که کمتر به زنان اجازه وزارت می‌دهد و در دوران وزارت خانم دستجردی نیز این نگاه وجود داشت، اما این سد شکسته شد. البته شورای راهبری این نگاه را دارد که بخشی از کابینه را زنان تشکیل بدهند. انتظار این است که در کار گروه سلامت، جنسیت دخالت نکند، زیرا خانم‌های توانمندی برای وزارت حضور دارند.
وی ادامه می‌دهد: نگرانی دیگر، معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری است که می‌تواند نقش مهمی در مسائل نظام سلامت داشته باشد.
وزیر بهداشت پزشک یا غیر پزشک؟
علی رضا چیذری «رئیس انجمن صنفی تولید، تامین، توزیع و صادرکنندگان تجهیزات و ملزومات پزشکی و دارویی» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: یکی از بزرگترین تعارض‌های منافع این است که وزرای بهداشت، پزشک هستند. یک پزشک عمر خود را صرف آموزش پزشکی و درمان کرده، اما وزارتخانه‌ای که مهمترین دغدغه آن، مسائل مدیریتی و اقتصادی است، به شخصی نیاز دارد که مدیریت و اقتصاد بلد باشد. در سطوح معاونین مثل درمان و بهداشت می‌توان از پزشکان استفاده کرد. کدام اقتصاد دان یا مدیر در گزینه‌های نهایی خواهند بود؟ جایگاه وزیر بهداشت نیازمند تعامل با سایر دستگاه‌ها دارد و شاید یک پزشک نتواند ایستادگی لازم را داشته باشد. باید از وزارت بهداشت پزشک محوری عبور کنیم.
وی ادامه می‌دهد: در زمینه تجهیزات پزشکی کمبودها به مرحله حاد نرسیده و با وضعیت ارز و سطح تولید ناخالص ملی، حفظ مدیران میانی که توانستند این وضعیت را ایجاد کنند، مهم است و باید از تغییرهای اتوبوسی اجتناب کرده و به مدیران فرصت کار بدهیم.
تقویت نظام شبکه مورد توجه وزیر بهداشت بعدی باشد
محمد آسایی «مشاور اسبق وزیر بهداشت» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: متاسفانه از فرصتی که در دوران کرونا در زمینه مشارکت مردم و هماهنگی بین بخشی رخ داد، استفاده نکردیم. سلامت زمانی محور توسعه بود و همه بخش‌های دیگر به حرف وزارت بهداشت گوش می‌کردند تا جان انسان‌ها را نجات بدهند. وزیر بهداشت بعدی باید مدیر قوی باشد. این خوب نیست که رئیس جمهوری درباره خانه بهداشت صحبت کند، اما وزیر بهداشت آشنایی نداشته باشد. وزیر بعدی باید مشکلات رزیدنت‌ها و نظام آموزش پزشکی را حل کند. مساله اشتغال رزیدنت‌ها و این که الان نقش درمانی داشته و درآمد خاصی ندارند، باید مورد توجه قرار بگیرد.
کمترین بهره را از منافع سازمان‌های بین المللی می‌بریم، ایران در حوزه بهداشت می‌تواند نمونه‌ای برای کشورهای منطقه باشد. در سال ۱۳۹۸ و در شصت و ششمین اجلاس وزیران بهداشت منطقه مدیترانه شرقی از ۲۲ وزیر بهداشت منطقه پذیرایی کردیم و در آن‌جا نیز نام بهورز به عنوان یک برند در سازمان جهانی بهداشت مطرح شدوی ادامه می‌دهد: موضوع ادغام آموزش پزشکی و نظام ارائه خدمات، پزشکی خانواده و تقویت نظام شبکه باید مورد توجه وزیر بهداشت باشد. دستورهای زیادی در زمینه تقویت نظام شبکه و ارائه خدمات سرپایی و پیشگیری داشتیم که روز به روز از وضعیتی که در دنیا به آن افتخار می‌کردیم، عقب‌تر می‌رویم.
آسایی می‌گوید: همکاری بین بخش خصوصی و بخش دولتی نیز مهم است. بخش خصوصی در حال حاضر، بخش دولتی را به عنوان رقیب می‌بیند، در حالی‌که منافع دو طرف به صورت برد برد باید تعریف شود. این دو بخش باید هماهنگ شوند. همچنین وضعیت بیمارستان‌های دانشگاهی در شهرستان‌ها خوب نیست.
وی ادامه می‌دهد: ما کمترین بهره را از منافع سازمان‌های بین المللی می‌بریم، اما این‌که سازمان‌های بین المللی مدافع دستاوردهای نظام سلامت باشند و به سایر کشورها معرفی شویم، اهمیت دارد. ایران در حوزه بهداشت می‌تواند نمونه‌ای برای کشورهای منطقه باشد. در سال ۱۳۹۸ و در شصت و ششمین اجلاس وزیران بهداشت منطقه مدیترانه شرقی از ۲۲ وزیر بهداشت منطقه پذیرایی کردیم و در آن‌جا نیز نام بهورز به عنوان یک برند در سازمان جهانی بهداشت مطرح شد.
خروج رئیس کرمی و ظفرقندی از کار گروه سلامت انتخاب وزیر بهداشت
سید رضا رئیس کرمی «رئیس ستاد سلامت مسعود پزشکیان در دوران انتخابات و عضو سابق کار گروه سلامت انتخاب وزیر بهداشت» به پژوهشگر ایرنا می‌گوید: من و آقای ظفرقندی به دلیل این که در معرض نامزدی وزارت بهداشت بودیم، بر اساس آیین نامه از کار گروه خارج شدیم، اما این‌که در نهایت به عنوان نامزدهای وزارت بهداشت معرفی شویم، بر عهده کار گروه است و دیگر در این کار گروه حضور نداریم.
وی در پاسخ به سوالی مبنی بر تعامل با مجلس پاسخ می‌دهد: تعامل با مجلس اهمیت دارد و به هر حال وظیفه کار گروه، اقدام کارشناسی است و رای اعتماد گرفتن نیازمند تعامل دو قوه و کار سیاسی است و کار گروه باید مباحث کارشناسی را دنبال کند.
رئیس کرمی در پاسخ به سوالی مبنی بر این‌که شخص دیگری خارج از این کار گروه به عنوان وزیر بهداشت معرفی شود نیز بیان می‌کند: این امکان وجود دارد که وزیر بهداشت خارج از این کار گروه معرفی شود و به نظر رئیس جمهوری بستگی دارد. اقدامات کار گروه، مشورتی است و الزامی برای رئیس جمهوری ایجاد نخواهد کرد.
وی ادامه می‌دهد: شرایط وزارت بهداشت به خصوص در حوزه دارو چندان جالب نیست و در آینده نزدیک با مشکلاتی مواجه خواهد بود. امیدواریم وزیر بهداشت بتواند تعامل خوبی با سایر سازمان‌ها برقرار کرده و متکی بر این نباشد که رئیس جمهوری پزشک است. خود وزیر باید بسیاری از مشکلات را با کمک نیروها و تعامل با سایر سازمان‌ها حل کند.
رئیس کرمی می‌گوید: بر اساس زمان بندی آیین نامه شورای راهبری، وزیران باید تا ۳۱ تیر ماه ۱۴۰۳ معرفی شوند و فرصت چندانی وجود ندارد.
جمع بندی
شکل گیری کار گروه‌ها برای انتخاب وزرا در دولت چهاردهم اقدامی جالب توجه بوده که بر خلاف دوره‌های گذشته به صورت واضح اعلام شده که چه کسانی برای انتخاب وزیران مختلف اظهار نظر و بررسی می‌کنند. هرچند درباره اعضای کار گروه سلامت نیز مباحثی مانند میانگین سنی و تعارض منافع وجود دارد، اما همچنان باید منتظر بود که دقیقا چه کسانی به عنوان وزیر بهداشت پیشنهادی به رئیس جمهوری منتخب پیشنهاد خواهند شد.
نظر شما