مجید کیانیان شایسته تقدیر در بخش پژوهش ششمین دوره جایزه سال پژوهش سینمای ایران در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا اظهار داشت: تلاش‌های در بنیاد سینمایی فارابی و مدرسه ملی سینمای ایران انجام شده اما یک آکادمی فنی در حوزه سینما اعم از صدا و تصویر نداریم و جای خالی یک سمپوزیوم علمی فنی در حوزه سینما در صدا و تصویر احساس می‌شود.
جهان آینده، جهان فرهنگ بصری است
وی درباره اهمیت و ضرورت پژوهش در سینما، اظهار داشت: پژوهش در حوزه سینما می‌تواند به صنعت سینما و فعالان این حوزه از پیشینه مسیری که در حوزه‌های مختلف طی شده و آنچه در آینده می‌پیماییم، تصویری روشن را نشان دهد.
کیانیان افزود: در کشورهای پیشتاز صنعت سینما، سیاست‌گذاری انجام می‌شود و افق‌های ۲۰ تا ۳۰ ساله تعریف می‌شود؛ چون می‌دانند جهان آینده، جهان فرهنگ بصری و دیداری است و برای توسعه فرهنگ خودشان به این موضوع توجه دارند، از نوجوان گرفته تا افراد ۶۰، ۷۰ ساله که این فرهنگ را داشته باشند.
وی اظهار داشت: امروزه در فضای مجازی و دیگر حوزه‌ها و به ویژه امپراتوری سینما اتفاقاتی در حال وقوع است؛ بانگاهی به گذشته، و آسیب‌شناسی مسیر طی شده، می توان تصویری از آینده را از تولید گرفته تا توزیع و پخش و حتی مقوله‌های فنی، ارائه کرد.
ضرورت توجه به هوش مصنوعی و تولید محتوای دیجیتال در صنعت سینما
کیانیان تاکید کرد: در شرایطی که هوش مصنوعی و تولید محتوای دیجیتال فراگیر می‌شود باید به این امر توجه شود؛ چرا که جای خالی سمپوزیوم علمی فنی در حوزه سینما در صدا و تصویر خالی است.
این پژوهشگر حوزه سینمایی همچنین در پاسخ به این سوال که کدام گونه سینما و کدام بخش سینما باید مورد مطالعه پژوهش قرار گیرد؟ گفت: وقتی از سینمای بومی صحبت می‌کنیم یعنی مختصاتی برای آن قائل هستیم؛ باید به هویت فرهنگی ملی خود در سینمای ملی برسیم، مثل هویت ایرانی اسلامی.
وی افزود: یا نمی‌دانیم چه می‌کنیم و یا اینکه کپی‌های دست چندمی از اروپا و آمریکا برمی‌داریم. با این کار دیری نمی‌پاید که در سبد فرهنگی جهان چیزی از خودمان نخواهیم داشت چون آنها برای ما تعریف می‌کنند و از حیث فنی کار و اندیشه خالی هستیم.
نظر شما