به گزارش خبرنگار ایرنا- تربیت بدنی یکی از شاخه‌های علوم انسانی است که در زمینه‌های مختلف با علوم پایه و تندرستی پیوند یافته و نقش آن در رابطه با بهسازی و توانبخشی و تعادل جسمی افراد جامعه، آشکار و مقدم است.
ورزش، علمی است که تحت ضوابط و موازین سازمان بهداشت جهانی به طور منظم، روشمند، دائم و عالمانه به تربیت و تعالی وجود انسان می‌پردازد و در یک فرایند معتبر، اثرات شگفت‌انگیزی بر سلامت روح و جسم آدم برجای گذاشته و اعتماد به نفس و انرژی مثبتی در فضای فکری فرد و اجتماع جامعه ایجاد می‌کند.
ورزش نوعی کوشندگی برای پایندگی و دوری از سستی و ژولیدگی برای حرکت در مسیر سلامت است که تابلویی در جاده جُهد و جویندگی و در راستای ایستادن بر قله‌های کوه کرامت و دشت سلامت است.
روانشناسی ورزشی، جامعه‌شناسی ورزشی، یادگیری حرکتی، تعلیم و توسعه، نگرش‌های امیدآفرین و تفهیم فلسفه تربیت بدنی ضروری‌ترین بایسته‌های علوم ورزشی است که برای طراوت و تازگی فضای جمعی جامعه در دستور کار متولیان قراردارد.
عالمان و آگاهان علم و تکنولوژی ورزشی را اعتقاد بر این است که علاوه بر اثرات و بازتاب‌های عمومی و اختصاصی این علم نافع، بازدارندگی عالی، جلوگیری از فراگیر شدن امراض و آسیب‌های مزمن، تقویت و بهبود اعضای بدن و ایجاد تناسب در اندام و اعضای حیاتی آن از دیگر مزایای فعالیت‌های ورزشی است.
توسعه و تعمیم سیاست‌های کلان ورزشی در گستره ملی، نوعی راهبرد پویای درمانی و مصونیت‌زاست که ضمن کاهش عوامل خطرناک و آسیب آور، فرایند رشد و شکوفایی جسمی و روحی را هم تنظیم، عضلات و تراکم استخوان‌ها را تقویت، میزان کلسترول و سموم مضر بدن را تنظیم و مواد مفید و مغزی را نیز تثبیت می‌کند.
ورزش سالم و صائب در چهارچوب تعاریف علمی و الگوهای اجرایی، اساس زندگی را تشکیل، ساز و کار مشارکت‌های جمعی را تضمین و بستری متعادل و محیطی زیبا و متکامل را برای نیک گذرانی ایامی آرام و امید آفرین فراهم می‌کند.
توازن بین جسم و جان و روح و روان، یک باور علمی و عقیدتی است که در شاکله شریعت و عالم عقل نیز از مراتب و منازل معتبری باورمندی برخوردار است زیرا که انسان منهای جست و خیزهای متداوم بدنی در واقع اسکلت بی‌جان و دوامی است که با وزش هر بادی فرو می‌ریزد و به هیچ وجه قادر به دفاع از خود و حراست از جامعه نیز نخواهد بود.
به ورزش گرای و سرافراز باش
که فرجام سستی سرافکندگی است
ز ورزش میاسای و کوشنده باش
که بنیاد گیتی به کوشندگی است
تربیت بدنی و ستیز با کاهلی و کدورت و کژ اندامی قرینه سلامتِ روح، نجابتِ نفس و قدرت قلب انسان است که چشم بلا را کور، بال بیماری را قطع، پای درد را لنگ و کوه کسالت را نیز به کیمیای سلامت تبدیل می‌کند.
ابزار ورزش با تولید و ترشح اندروفین و تزاید و تکامل هورمون‌های شادی آفرین، کاهش استرس، تکمیل استراحت و تنظیم سطح انرژی، رشد متوازن جوارح را تامین و تسهیل، عالم انسانها را جذاب و پر حلاوت می‌کند.
البته این مهم زمانی محقق می‌شود که آحاد مردم، هفته‌ای یک ساعت و نیم و یا ۱۵۰ دقیقه ورزش و حرکت را در برنامه‌های خود منظور کرده و به شدت از برنامه غذایی روزانه خویش مراقبت جدی به عمل آورده و دستورالعمل‌های دینی، توصیه‌های اسلامی و موازین بهداشتی را ملکه وجود کرده و تذکرات موثر و موکد درمانی را مراعات کنند.
نظر شما